Με εντελώς διαφορετικό τρόπο αντιμετωπίζονται στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη τα σκάνδαλα σεξουαλικής παρενόχλησης από προσωπικότητες της show-biz και του πολιτισμού (και το κίνημα #MeToo), μια διαφορά που υπογραμμίζεται για μία ακόμη φορά με τη σχετική υπόθεση σε βάρος του Ισπανού Πλάθιντο Ντομίνγκο.
Ο 78χρονος διάσημος τενόρος έχει κατηγορηθεί από γυναίκες για σεξουαλική παρενόχληση, που ισχυρίζονται ότι υπέστησαν πριν από χρόνια.
Την προηγούμενη Κυριακή, στην πρώτη παράσταση που έδωσε μετά τη δημοσιοποίηση των κατηγοριών αυτών, ο Ντομίνγκο επευφημήθηκε στο φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ. Θερμή υποδοχή του επεφύλασσαν και στην επόμενη εμφάνισή του στην Ουγγαρία.
Στις ΗΠΑ αντίθετα, η Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας και η Όπερα του Σαν Φρανσίσκο ακύρωσαν τις παραστάσεις του, μόλις οι κατηγορίες έγιναν γνωστές.
Στην Ευρώπη, οι εταιρίες προτίμησαν να περιμένουν, ορισμένες τού εξέφρασαν ακόμη και την υποστήριξή τους. Και ενώ Αμερικανοί καλλιτέχνες καταδίκασαν δημόσια τις πράξεις που φέρεται να έγιναν, Ευρωπαίοι τραγουδιστές τον υποστήριξαν.
Η μετζο-σοπράνο Μαρία Χοσέ Σουάρεθ, που έδωσε επανειλημμένα παραστάσεις δίπλα στον Ντομίνγκο, είπε ότι έχει δει γυναίκες να "τρέχουν από πίσω του".
"Αυτό που είδα, είναι ένας καλός άνθρωπος, ένας άνδρας που αγαπά τις γυναίκες, όπως ακριβώς εγώ αγαπώ τους άνδρες, και αυτό δεν είναι πρόβλημα", δήλωσε σε ισπανικό ραδιοφωνικό σταθμό.
Αυτή η απόκλιση στις αντιδράσεις ανοίγει εκ νέου την παλιά συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία θα πρέπει ή όχι να συνεχίσει να τιμά το έργο προσώπων που κατηγορούνται για αξιόμεμπτες πράξεις.
Ρόμαν Πολάνσκι, Γούντι Άλεν
Ο σκηνοθέτης Ρόμαν Πολάνσκι είναι ίσως η πιο γνωστή προσωπικότητα από τον χώρο του πολιτισμού που έγινε δεκτή στην Ευρώπη, μολονότι κρίθηκε ένοχος για τον βιασμό μιας έφηβης στις ΗΠΑ, οι οποίες συνεχίζουν να ζητούν την έκδοσή του από τότε που διέφυγε στη Γαλλία το 1978.
Στη Μόστρα της Βενετίας ο σκηνοθέτης παρουσίασε την τελευταία του ταινία, η οποία ωστόσο δεν έχει βρει ακόμη διανομέα στις ΗΠΑ.
Για την Οντρέ Κλινέ, συνιδρύτρια της εταιρίας EROIN που υποστηρίζει αρχάριες σκηνοθέτριες, το γεγονός ότι τέτοιες προσωπικότητες συνεχίζουν να τιμώνται "είναι απλά φρικτό". Στη Γαλλία, προσθέτει, οι προσωπικότητες αυτές "συνεχίζουν να εκδίδουν βιβλία, να προσκαλούνται στα τηλεοπτικά πλατό".
"Είναι τρελό να το βλέπεις αυτό, όλος ο κόσμος ξέρει για τί ανθρώπους πρόκειται. Γιατί συνεχίζουν να εργάζονται;", δηλώνει η 32χρονη Παριζιάνα που ζει στο Λος 'Αντζελες.
Στις ΗΠΑ, η τελευταία ταινία του Γούντι Άλεν εγκαταλείφθηκε από την Amazon, μετά τις κατηγορίες για τη σεξουαλική κακοποίηση της θετής του κόρης Ντίλαν Φάροου -τις οποίες αρνείται ο ίδιος- που εκ νέου απασχολούν τα ΜΜΕ. Η μεγάλου μήκους ταινία μπορεί να μην προβληθεί ποτέ στις ΗΠΑ, ενώ άρχισε να προβάλλεται στην Ευρώπη.
Η ευρωπαϊκή ευαισθησία
Επί δεκαετίες, οι υποστηρικτές ισχυρών ανδρών που κατηγορούνται για σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση επικαλούνται το κλισέ του αμερικανικού "πουριτανισμού".
Το επιχείρημα προκύπτει εκ νέου μετά την έναρξη του κινήματος #MeToo το 2017, μετά την πτώση του κινηματογραφικού παραγωγού Χάρβεϊ Γουάινστιν.
Η Κατρίν Ντενέβ υπέγραψε μαζί με 100 Γαλλίδες ένα άρθρο που υποστηρίζει την "ελευθερία" για τους άνδρες "να πειράζουν", θεωρώντας το "απαραίτητο για τη σεξουαλική ελευθερία".
Η Αμερικανίδα Αντζέλικα Χιούστον που έπαιξε σε διάφορες ταινίες του Γούντι Άλεν και βρισκόταν εκεί τη βραδιά κατά την οποία διαπράχθηκε το έγκλημα του Πολάνσκι το 1977, δηλώνει ότι "έτσι συνέβαιναν τα πράγματα εκείνη την εποχή".
"Είναι μια ιστορία που μπορεί να είχε συμβεί 10 χρόνια νωρίτερα στην Αγγλία ή τη Γαλλία, την Ιταλία ή την Πορτογαλία και κανείς να μην είχε ακούσει να μιλούν γι αυτό. Και έτσι αρέσει σε αυτούς τους τύπους να περνούν τον καιρό τους", είπε στο περιοδικό New York.
"Υπήρχε όλο αυτό το κίνημα πλέιμποϊ όταν ήμουν μικρούλα", πρόσθεσε η 68χρονη ηθοποιός "Ήταν κάτι που απαιτείτο για τους περισσότερους αυτούς τύπους, όπως ο Ρομάν που μεγάλωσαν με την ευρωπαϊκή ευαισθησία".
Σήμερα η Οντρέ Κλινέ ανησυχεί για τη χαλαρότητα απέναντι στα σκάνδαλα. Είναι ωστόσο αισιόδοξη για το μέλλον, γιατί οι νέοι και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού μεγαλώνουν "με μια νέα παιδεία" ως προς τα θέματα ισότητας μεταξύ των φύλων.
