Η δυναμική της χημικής βιομηχανίας και οι προοπτικές της, βάσει του εθνικού σχεδίου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας, με στόχο την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, την αύξηση της παραγωγικότητας και την δημιουργία των προϋποθέσεων ανάπτυξης, μέσων νέων επενδύσεων, ήταν το θέμα διαδικτυακής εκδήλωσης που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Χημικών Βιομηχανιών (ΣΕΧΒ), με ομιλητή τον καθηγητή Νίκο Βέττα, Γενικό Διευθυντή του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).
Ο κ. Βασίλης Γούναρης, Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Χημικών Βιομηχανιών, κατά το σύντομο χαιρετισμό του, τόνισε «η ελληνική Χημική Βιομηχανία παρά τις σημαντικές απώλειες στα χρόνια της κρίσης, πέτυχε να αυξήσει εντυπωσιακά τις εξαγωγές της και να αμβλύνει τις επιπτώσεις της υποχώρησης στην εγχώρια αγορά. Με την εξάπλωση της COVID-19, επέδειξε ευελιξία και ανταποκρίθηκε στην κάλυψη των αναγκών σε πρώτες ύλες αντισηπτικών, πλαστικών, συμβάλλοντας στην προσπάθεια αντιμετώπισής της. Η Χημική βιομηχανία είναι παρούσα και στην διάθεση της Πολιτείας, για να συμβάλει στην ανάκαμψη της οικονομίας το 2021 και στη συνέχεια με την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου».
Αναφερόμενος κατά την ομιλία του στην «μεγάλη εικόνα» της ελληνικής οικονομίας ο κ. Νίκος Βέττας επισήμανε τις δομικές και διαχρονικές αδυναμίες της « η ελληνική οικονομία για το μέγεθος της είναι μια «κλειστή» οικονομία σε επίπεδο εισαγωγικής και κυρίως εξαγωγικής δραστηριότητας, με πολύ μικρές επιχειρήσεις. Στον τομέα των βιομηχανικών προϊόντων, εξάγουμε ως χώρα περίπου το 9,1% του ΑΕΠ, όταν σε ευρωπαϊκές χώρες με αντίστοιχη πληθυσμιακή διάρθρωση, το ποσοστό πλησιάζει το 40% του ΑΕΠ. Στον τομέα της μεταποίησης, η χημική βιομηχανία συγκαταλέγεται στους δυναμικούς κλάδους, με εξαγωγικό προσανατολισμό μαζί με άλλους κλάδους όπως των τροφίμων, των φαρμάκων και των μεταλλικών προϊόντων». Στη συνέχεια, ο ίδιος αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά της αναμενόμενης χρηματοδότησης από τα ευρωπαϊκά ταμεία και το πώς θα μπορούσε να ενισχύσει την παραγωγικότητα και την εξωστρέφεια σε επιμέρους κλάδους και στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας.
Η χημική βιομηχανία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους κλάδους της μεταποίησης στην Ελλάδας, σε όρους προστιθέμενης αξίας με ποσοστό 5,5% (2015) και απασχόλησης με ποσοστό 3,6% (2015), ενώ η συνολική αξία παραγωγής της, ξεπερνά τα 2,1 δισ. ευρώ. Οι διασυνδέσεις του κλάδου παραγωγής και διανομής χημικών προϊόντων, με τους υπόλοιπους κλάδους της οικονομίας – ανέρχεται περίπου σε 4,2 δισ. ευρώ προστιθέμενης αξίας δηλαδή στο 2,4% του ΑΕΠ. Κάθε ευρώ που δαπανάται για την αγορά χημικών προϊόντων αυξάνει το ΑΕΠ κατά 1,9 ευρώ ενώ περίπου 109.000 θέσεις εργασίας, σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την παραγωγή και το εμπόριο χημικών προϊόντων, αριθμός που αντιστοιχεί στο 3% της συνολικής απασχόλησης ενώ κάθε θέση εργασίας στην παραγωγή και διανομή χημικών προϊόντων συνδέεται με 5,7 θέσεις εργασίας στην οικονομία.
Οι προκλήσεις τις επόμενης 4ετιας
Μοναδική ευκαιρία για τον τομέα της Μεταποίησης αποτελεί η αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, στο πλαίσιο του εθνικού σχεδίου που έχει τεθεί σε διαβούλευση. Αναμένεται με την αξιοποίηση των 19,3 δισ. ευρώ, σε μορφή χορηγήσεων και 12,7 δισ. ευρώ σε χαμηλότοκα δάνεια και σε συνδυασμό με τους πόρους του ΕΣΠΑ (2021-2027) να επιτευχθεί μια σημαντική αναπτυξιακή δυναμική με επενδύσεις σε υποδομές, μεταρρυθμίσεις για την αύξηση της παραγωγικότητας, συμμετοχή στην αγορά εργασίας, μόχλευση ιδιωτικών πόρων, μείωση της ανεργίας και του επενδυτικού κενού. Η χημική βιομηχανία κατ’ εξοχήν καινοτομικός και εξαγωγικός κλάδος, έχει την ευκαιρία να συμμετάσχει σε αυτόν τον μετασχηματισμό, μειώνοντας την υστέρηση παραγωγικότητας, με την ψηφιακή και περιβαλλοντική αναβάθμιση, με την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού της, προχωρώντας σε τεχνολογικό εκσυγχρονισμό και αλλάζοντας το μοντέλο λειτουργίας της. Τα υλικά για εξοικονόμηση ενέργειας, οι τεχνολογίες υδρογόνου, η κυκλική οικονομία και το κλίμα είναι προνομιακός χώρος ανάπτυξης για τη χημική βιομηχανία, μέσα από την εφαρμοσμένη έρευνα και ανάπτυξη. Η επιτυχία της εφαρμογής τους, θα θέσει τα θεμέλια για μια ανταγωνιστική και εξωστρεφή πράσινη επιχειρηματικότητα μέχρι το 2030.
