Οι επιστήμονες έχουν βρει το ιδανικό σημείο για να στήσουν αποικία στο φεγγάρι. Οι σωλήνες σεληνιακής λάβας θα μπορούσαν να γίνουν το ιδανικό σπίτι μακριά από τη Γη.
Οι προηγούμενες επισκέψεις μας στο φεγγάρι ήταν σύντομες. Οι αστροναύτες του Apollo πέρασαν 22 ώρες εκεί, δεδομένου ότι μια μέρα διαρκεί σχεδόν ένα μήνα. Ακόμα, υπάρχουν διάφορα σχέδια για να επιστρέψουν οι άνθρωποι στο φεγγάρι, είτε ως μέρη μιας ευρύτερης αποστολής στον Άρη, είτε μόνο για αυτό. Το ζήτημα των ειδικών είναι πώς πρέπει να κατασκευαστεί μια βάση στο δορυφόρο της Γης. Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Geophysical Research Letters περιέχει μια πολλά υποσχόμενη πρόταση, γιγαντιαία σπήλαια στην επιφάνεια του φεγγαριού, δημιούργημα της εποχή πότε το αστρονομικό σώμα ήταν ηφαιστειώδες.
Η έρευνα ανήκει σε επιστήμονες της NASA και της JAXA και περιγράφει τους σκουρόχρωμούς κρατήρες του φεγγαριού ως πιθανές εισόδους σε γιγαντιαία σπήλαια, τα οποία σχηματίστηκαν πριν από εκατομμύρια χρόνια από τη ροή της λάβας. Αυτά τα αρχαία σπήλαια, βρίσκονται κοντά στην περιοχή Marius Hill της Σελήνης και περιγράφονται από τους ερευνητές, ως ένα παρθένο περιβάλλον για τη διεξαγωγή επιστημονικών μελετών της σύνθεσης της Σελήνης και ενδεχομένως χρήσιμο για ασφαλή καταφύγια για ανθρώπους και μηχανήματα.
«Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πού και πόσο μεγάλα είναι τα σωληνάρια λάβα, αν σκοπεύουμε ποτέ να φτιάξουμε μια σεληνιακή βάση», σχολίασε ο Junichi Haruyama, ανώτερος ερευνητής της JAXA και έπειτα προσέθεσε: «Αλλά το να γνωρίσουμε αυτά τα δεδομένα είναι επίσης πολύ σημαντικό για την επιστήμη. Μπορούμε να πάρουμε νέα δείγματα λίθων, δεδομένα ροής θερμότητας και δεδομένα παρατήρησης σεισμού σεληνιακών σεισμών».
Τα στοιχεία του φεγγαριού δεν είναι σχεδόν τόσο δυσχερή, όσο αυτά που θα αντιμετωπίσουν οι αστροναύτες, όταν τελικά περπατήσουν στην επιφάνεια του Άρη, αλλά παρουσιάζουν δυσκολίες. Καμία ατμόσφαιρα δεν διαθέτει αυτόματα προστασία από τις επικίνδυνες ακτίνες του Ήλιου. Αυτά τα φυσικά διαμορφωμένα καταφύγια θα προσέφεραν κάποιου είδους ασφάλεια κυρίως λόγω της γρήγορης και εύκολης κατασκευής των εγκαταστάσεων.
Η ιδέα ότι υπάρχουν φυσικοί σωλήνες λάβας στο φεγγάρι δεν είναι νέα, αλλά η μελέτη προσφέρει τεκμηριωμένες αποδείξεις ότι αυτό είναι κάτι παραπάνω από μια απλή επιθυμία. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να αναλύσουν τα δεδομένα του ραντάρ από το διαστημικό σκάφος SELENE, πυροδοτώντας εκρήξεις στην είσοδο των σπηλαίων και μετρώντας την ηχώ. Συγκεκριμένα, έψαχναν για μείωση της ισχύος του ήχου, η οποία θα έδειχνε την παρουσία τόσο δαπέδου όσο και οροφής στο σωλήνα λάβας, όπερ και εγένετο.
Αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία, επιβεβαιώθηκαν από τη διασταύρωση των δεδομένων με την αποστολή GRAIL της NASA, όπου ο διαστημικός οργανισμός αναζητούσε περιοχές με μάζα χαμηλότερη από την αναμενόμενη. Οι σωλήνες λάβας ταιριάζουν σε περιοχές χαμηλής μάζας. Με άλλα λόγια, υπάρχει ένα τεράστιο σπήλαιο, αρκετά εύχρηστο για μια βάση στο φεγγάρι. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι έχει αρκετά χιλιόμετρα βάθος και τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο ύψος και εύρος. Αρκετά μεγάλο για να φιλοξενήσει άνετα τη μεγαλουπόλεις ή και μικρές χώρες.
Με αυτά τα δεδομένα ίσως την επόμενη φορά να μείνουμε και τη νύχτα στη Σελήνη.
