Εμφανή είναι τα σημάδια της οπισθοδρόμησης σε βασικούς τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής από τους πρώτους, κιόλας, μήνες διακυβέρνησης της χώρας (και πάλι) από την ΝΔ, ενός κόμματος-υβριδίου ακροδεξιάς και νεοφιλελευθερισμού. Την ίδια στιγμή διάφορα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη διαγκωνίζονται για το ποιος θα εκφέρει την πιο χυδαία, κυνική και ρατσιστική άποψη, ενδεικτικό του ύφους και του ήθους της κυβερνητικής παράταξης.
Του Μάκη Ντόβολου
Στα θέματα της ανομίας η κυβέρνηση βαθμολογείται κάτω από την βάση παρά τις μεγαλοστομίες και διακηρύξεις της. Με την ιδεοληψία της γύρω από τα Εξάρχεια αναδεικνύει, έστω και άθελα της, την εκκωφαντική της ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση της παραβατικότητας σε άλλες περιοχές της πρωτεύουσας και της χώρας. Ούτε και στην περιοχή των Εξαρχείων η κυβέρνηση κατόρθωσε να περιορίσει σοβαρά και πειστικά την ανομία, όπως καταγγέλλουν επιτροπές κατοίκων, παρά την αστυνομοκρατία. Ίσως γιατί ο πραγματικός στόχος της δεν ήταν η αντιμετώπιση της παρανομίας αλλά η επίδειξη δύναμης σε οτιδήποτε διαφορετικό.
Στο μεταναστευτικό/προσφυγικό η διαχείριση του ζητήματος ξεκινά από τα όρια της γελοιότητας (με τα πλωτά φράγματα) και φτάνει μέχρι την ακροδεξιά λογική τύπου Σαλβίνι και Όρμπαν. Η αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο τόσο με τον μη περιορισμό των ροών όσο και με την επιδείνωση των ήδη απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων. Την ίδια στιγμή έρχεται σε αντιπαράθεση με τοπικές κοινωνίες, αντί να τις προσεγγίσει, προκειμένου να μην δυσαρεστήσει καθυστερημένα και οπισθοδρομικά τμήματα της εκλογικής της βάσης στην υπόλοιπη χώρα.
Στην κοινωνική πολιτική τα σημάδια οπισθοχώρησης είναι εμφανή. Η κατάσταση στα νοσοκομεία πάει από το κακό στο χειρότερο θυμίζοντας την εποχή των σκληρών περικοπών επί μνημονίων, γεγονός που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί η κυβέρνηση για να βάλει από την πίσω πόρτα την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Το τι θα σημάνει αυτό το περιγράφει η τελευταία μελέτη του «διαΝΕΟσις» (πολιτικό think tank της δεξιάς) για την υγεία: όποιος έχει χρήματα θα βρίσκει την υγειά του. Όποιος δεν έχει θα λαμβάνει μόνο τις βασικές υπηρεσίες και μετά… καλή τύχη.
Στην πρώτη κατοικία η εικόνα αναμένεται να είναι εφιαλτική από τον Μάϊο και μετά αν δεν υπάρξει κάποιο σοβαρό σχέδιο προστασίας των ευάλωτων νοικοκυριών από τους πλειστηριασμούς, ζήτημα όμως που δεν φαίνεται να συγκινεί όλους στην κυβέρνηση αν κρίνουμε από τις πρόσφατες δηλώσεις του Άδωνι Γεωργιάδη.
Όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις η «κανονικότητα» είναι εφιαλτική για τους ανθρώπους του μόχθου μετά την ουσιαστική κατάργηση του ΣΕΠΕ και το ξήλωμα προστατευτικών διατάξεων, υπό τις ευλογίες του ΣΕΒ, δείχνοντας με τον πιο σαφή τρόπο ότι η σημερινή κυβέρνηση βλέπει τους εργαζόμενους όχι ως παράγοντα επανεκκίνησης της οικονομίας αλλά ως στοιχείο του κόστους παραγωγής που πρέπει να συμπιεστεί. Για αυτό άλλωστε η αύξηση του κατώτατου μισθού αγνοείται…
Στο οικονομικό πεδίο η διάψευση των προσδοκιών είναι εκκωφαντική. Στο Ελληνικό ακόμη να μπουν… μπουλντόζες την ίδια στιγμή που υπάρχουν καταγγελίες για στημένους διαγωνισμούς. Σημαντικά έργα υποδομών που είχαν ξεκινήσει «πάγωσαν», ακυρώθηκαν ή στην καλύτερη περίπτωση μετατέθηκαν για το απώτατο και αόριστο μέλλον προκειμένου να επανασχεδιαστούν με νέους όρους… Επενδύσεις από το εξωτερικό, ή και από το εσωτερικό, δεν γίνονται παρά τις μεγαλοστομίες της κυβέρνησης και τα διάφορα «δωράκια» που νομοθέτησε το προηγούμενο διάστημα.
Την ίδια στιγμή η βιομηχανική παραγωγή σημείωσε πτώση το 2019 ενώ και οι επιδόσεις στην απασχόληση είναι ανησυχητικές , εξελίξεις που δεν συμβαδίζουν με τους ισχυρισμούς περί νέας εποχής ανάπτυξης και ευημερίας που διατυπώθηκαν με αφορμή την πτώση των επιτοκίων δανεισμού. Μάλιστα τα μαύρα σύννεφα στην οικονομία θα πυκνώσουν αν το διεθνές κλίμα επιδεινωθεί το 2020 λόγω και του θανατηφόρου ιού Covid-19.