Απεργίες ξεκινούν στη Μεγάλη Βρετανία. Οι εργαζόμενοι σε πολλούς κλάδους παραπονούνται για ανεπαρκείς αυξήσεις μισθών και χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας.
Ο πληθωρισμός είναι στο υψηλότερο σημείο εδώ και 40 χρόνια και οι εργαζόμενοι έχουν όλο και λιγότερα χρήματα στην τσέπη τους. Τα βρετανικά συνδικάτα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν πρόσφατα κατά 3,7%, η μεγαλύτερη μείωση από τότε που ξεκίνησε η σχετική καταγραφή το 2001.
Σε πολλές βιομηχανίες οι εργαζόμενοι βλέπουν μόνο μια λύση: απεργίες. Αυτό το Σάββατο σειρά έχει η απεργία των μηχανοδηγών. Σε επτά εταιρείες θα προχωρήσουν σε απεργίες και το πιθανότερο είναι ότι οι σιδηρόδρομοι θα παραλύσουν. «Θέλουμε να είμαστε σε θέση να αγοράζουμε το 2022 ό,τι αγοράζαμε το 2021», δηλώνει ο Μικ Γουίλαν, Γενικός Γραμματέας του σωματείου μηχανοδηγών Aslef, δικαιολογώντας την απεργία. Τι σημαίνει αυτό για τη χώρα φάνηκε την περασμένη Τετάρτη. Το σωματείο RMT κάλεσε 40.000 εργαζομένους των σιδηροδρόμων σε απεργία. Σχεδόν μόνο ένα στα πέντε τρένα κυκλοφορούσε. Η προσφορά αύξησης των μισθών φέτος εκ μέρους της εργοδοσίας κατά 4% είναι «ντροπιαστική», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του RMT Μικ Λιντς.
Αυξήσεις υπό όρους και περικοπές
Οι Εθνικοί Σιδηρόδρομοι προσφέρουν 4% αύξηση αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση οι εργαζόμενοι να αποδεχθούν νέες συνθήκες εργασίας, οι οποίες όμως κατά από την άποψη του RMT απειλούν θέσεις εργασίας. «Οι απεργίες είναι ο μόνος τρόπος για να καταλάβει και η βιομηχανία σιδηροδρόμων αλλά και η κυβέρνηση ότι αυτή η διαμάχη θα συνεχιστεί μέχρι να καταλήξουμε σε συμφωνία», είπε ο Λιντς.
Είναι η σειρά του συνδικάτου Aslef να απεργήσει ξανά στις 13 Αυγούστου και μετά η RMT θέλει να κάνει ξανά απεργία στις 18 και 20 Αυγούστου στους σιδηροδρόμους και στις 19 Αυγούστου στο μετρό του Λονδίνου.
Οι απεργίες γίνονται, σίγουρα όχι τυχαία, την πρώτη εβδομάδα των καλοκαιρινών διακοπών και στην αρχή των Αγώνων της Κοινοπολιτείας στο Μπέρμιγχαμ με αθλητές από όλες τις χώρες-μέλη. Δεν είναι όμως ο μόνος τομέας, στον οποίο οι εργαζόμενοι έχουν παράπονα. Έγιναν περικοπές θέσεων εργασίας, για παράδειγμα, στα ταχυδρομεία, στην British Telecom καθώς και στο σημαντικό λιμάνι εμπορευματοκιβωτίων Felixstowe στη Βόρεια Θάλασσα.
Η πίεση στον απερχόμενο πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον και το υπουργικό συμβούλιο για να βρεθεί μια λύση είναι μεγάλη. Ωστόσο φαίνεται πως ο Τζόνσον προτιμά μια σκληρή αντιπαράθεση με τα συνδικάτα.
Ένας νέος νόμος προβλέπει ότι οι εργατικές διεκδικήσεις στο μέλλον θα είναι μάλλον άκαρπες. Εταιρείες που επηρεάζονται από την απεργία θα μπορούν βραχυπρόθεσμα να προσλάβουν έκτακτους εργαζόμενους. Σύμφωνα με τον Τζόνσον κάτι τέτοιο ευνοεί την ανάπτυξη του Ηνωμένου Βασιλείου μετά το Brexit.
Η βρετανική οικονομία αντιμετωπίζει ήδη τεράστια προβλήματα. Πάνω από όλα πρέπει να καλυφθούν πολύ περισσότερες από ένα εκατομμύριο κενές θέσεις κυρίως στον τομέα της παροχής υπηρεσιών, όπως στον τουριστικό κλάδο όπου δεν μπορούν να βρουν υπαλλήλους. Η πανδημία ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για αυτή την κατάσταση. Δεν υπάρχουν πλέον κανόνες για τον κορωνοϊό, αλλά ο αριθμός των μολύνσεων αυξάνεται. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και το Brexit. Για το λόγο αυτό η θέση των συνδικάτων είναι ισχυρή και η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να περάσει εύκολα τις θέσεις της.
πηγή: DW.COM