Τα επίπεδα ραδιενέργειας στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια στην νοτιοανατολική Ουκρανία είναι εντός των φυσιολογικών ορίων, μετέδωσε το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Ria, επικαλούμενο ρωσική κρατική υπηρεσία.
«Τα επίπεδα ραδιενέργειας στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια παρακολουθούνται σε καθημερινή βάση», αναφέρει το RIA επικαλούμενο την Ομοσπονδιακή Ιατρο-Βιολογική Υπηρεσία.
Οι διασώστες δίνουν μάχη για να απομακρύνουν τους κατοίκους
Τα θολωμένα, λασπώδη νερά φτάνουν ήδη στις στέγες της Χερσώνας, στη νότια Ουκρανία και οι διασώστες καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να απομακρύνουν, με μικρές βάρκες και αμφίβια οχήματα, τους κατοίκους. Κάποιοι από αυτούς δεν έχουν πλέον ούτε ταυτότητα.
«Δεν έχουμε πλέον σπίτι. Το νερό το κάλυψε μέχρι τη στέγη. Δεν βλέπουμε ούτε τη στέγη», είπε ο 46χρονος Ντμίτρι Μέλνικοφ, βγαίνοντας από ένα αμφίβιο όχημα μαζί με τα πέντε παιδιά του. «Όλη αυτή η ζώνη είναι τώρα κάτω από το νερό. Η στάθμη είναι πάνω από το επίπεδο του ισογείου», είπε, κρατώντας από το χέρι τη μικρή κόρη του.
Η καταστροφή, την Τρίτη, του υδροηλεκτρικού φράγματος της Καχόβκα, στον ποταμό Δνείπερο, προκάλεσε πλημμύρες τόσο στην πλευρά που ελέγχεται από την Ουκρανία –όπου βρίσκεται η πόλη της Χερσώνας– όσο και στα κατεχόμενα από τους Ρώσους εδάφη, στη δεξιά όχθη. Μόσχα και Κίεβο αλληλοκατηγορούνται για την καταστροφή και προχωρούν σε εκκενώσεις.
Σύμφωνα με τις ουκρανικές αρχές, τα νερά του Δνείπερου ανέβηκαν κατά πέντε μέτρα και η στάθμη μπορεί να ανέβει και άλλο εντός της ημέρας.
Αστυνομικοί, διασώστες και στρατιώτες έχουν κινητοποιηθεί για να απομακρύνουν τους κατοίκους, κυρίως τους πολλούς ηλικιωμένους που έχουν απομείνει στην περιοχή, καθώς και τα ζώα συντροφιάς. Κάποιοι κάτοικοι της Χερσώνας πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και βούτηξαν στα νερά. Ένας άνδρας προτίμησε να κάνει κουπί ανεβασμένος σε ένα φουσκωτό στρώμα θαλάσσης.
Η Ναταλία Κορτζ, 68 ετών, χαμογελάει καθώς αποβιβάζεται, ξυπόλυτη και βρεγμένη, σε στέρεο έδαφος, με τη βοήθεια των διασωστών. «Όλα μου τα υπάρχοντα είναι κάτω από το νερό. Το ψυγείο πλέει, ο καταψύκτης, τα πάντα», αφηγήθηκε.
Η ηλικιωμένη γυναίκα αναγκάστηκε να κολυμπήσει για να φύγει από το σπίτι της. Τα πόδια της είναι γδαρμένα, τα χέρια της τρέμουν από το κρύο. «Συνηθίσαμε τους βομβαρδισμούς αλλά αυτή είναι μια φυσική καταστροφή, ένας πραγματικός εφιάλτης» συνέχισε, εκφράζοντας φόβους για τα ζώα της, δυο σκύλους και μια γάτα, που άφησε πίσω αφού δεν μπορούσε να τα σώσει μόνη της.
«Οι κάτοικοι στις παρόχθιες περιοχές μας ενημερώνουν για την τοποθεσία όπου βρίσκονται, εάν είναι δυνατόν και εμείς τους παραλαμβάνουμε», είπε ο Σέρχι, ένας αστυνομικός 38 ετών που συμμετέχει στον συντονισμό της επιχείρησης διάσωσης.
Η Σβετλάνα Αμπράμοβιτς, 56 ετών, οργανώνει τη διάσωση 22 κατοίκων που έχουν εγκλωβιστεί σε ένα πενταώροφο κτίριο, το ισόγειο του οποίου πλημμύρισε. «Το νερό έφτασε χθες το βράδυ και, 18 ώρες μετά, πλημμύρισε το κτίριο και την αυλή. Το νερό μπήκε από τις πόρτες στα διαμερίσματα του ισογείου», είπε.
Κάποιοι από τους διασωθέντες χαμογελούν όταν φτάνουν σε ασφαλείς περιοχές, άλλοι τρέμουν και κλαίνε. Σχεδόν δεν αντιδρούν όταν ακούγεται η σειρήνα που ειδοποιεί για αεροπορικούς βομβαρδισμούς, αφού η Χερσώνα βομβαρδίζεται πολύ συχνά από τις ρωσικές δυνάμεις.
«Εκεί, έχει νερά. Εδώ, εκρήξεις», λέει η Σβετλάνα.
Ο Ντμίτρι, από την πλευρά του, αδιαφορεί για τους βομβαρδισμούς, λέει ότι έχει συνηθίσει. Αποφάσισε όμως να φύγει από την πόλη.
«Είμαστε εδώ από την αρχή του πολέμου, ζήσαμε την κατοχή (σ.σ. της πόλης από τους Ρώσους). Αλλά τώρα δεν έχουμε πλέον σπίτι, δεν έχουμε τίποτα, ούτε δουλειά. Δεν θέλουμε να φύγουμε, αλλά τι να κάνουμε;» εξηγεί.
Ένας άνδρας, τυλιγμένος με μια κουβέρτα, αγκαλιάζει τη γάτα του. Μια γυναίκα με λουλουδάτο φόρεμα και γυαλιά ηλίου προσπαθεί να συγκρατήσει έναν νευρικό γκριζόασπρο γάτο.
Οι εθελοντές οδηγούν τις οικογένειες στον σιδηροδρομικό σταθμό όπου κάποιοι επιβιβάζονται δωρεάν στο λεωφορείο για τη γειτονική πόλη Μικολάιφ. Υπάρχει επίσης ένα τρένο που περιμένει τους διασωθέντες.
Πολλοί ωστόσο προτιμούν να παραμείνουν στη Χερσώνα και στα γειτονικά χωριά, ελπίζοντας ότι η στάθμη του νερού θα υποχωρήσει.
Ο Σέρχι Τροφίμοφ, 34 ετών, εθελοντής στην ανθρωπιστική οργάνωση Proliska, εργάζεται από το πρωί στον σιδηροδρομικό σταθμό, βοηθώντας τους ανθρώπους να βρουν μεταφορικό μέσο. «Θέλουν να περιμένουν μέχρι να πέσει η στάθμη, για αυτόν δεν θέλουν να πάνε πολύ μακριά. Θέλουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους το συντομότερο δυνατόν», είπε.