Η ιδιωτική ή κρατική ασφάλιση έχει ανάγκη ανασχεδιασμού σήμερα περισσότερο από την ανάγκη χρηματοδότησης, η οποία βέβαια ποικίλλει αναλόγως με τη μορφή της ασφάλισης δηλώνει σε συνομιλία που είχε στο Sofokleousin, ο Δρ Βασίλης Βαβυλουσάκης c/o Vavilousakis & Partners Risk Managers, Re - Engineers γνωστός για την εισαγωγή στον ελληνικό ασφαλιστικό χώρο του θεσμού του ανασχεδιασμού επιχειρησιακών διαδικασιών σε ασφαλιστικές μονάδες.
Σε ένα περιβάλλον με αποθάρρυνση του ιδιωτικού τομέα, "ποινικοποίησης" των επενδύσεων και πλήρους αδυναμίας αρωγής από το δημόσιο χρήμα, έρχονται οι διαδικασίες αυτές να εξοικονομήσουν, όσο είναι δυνατό, κεφάλαια κίνησης, να παράγουν καινοτόμες ιδέες με σκοπό να δημιουργήσουν συνθήκες που θα υποβοηθήσουν τη μακροημέρευση, αντιστρόφως ανάλογης της διάρκειας της κρίσεως. Θα οδηγήσουν τον επιχειρηματία ή τον διοικούντα, αν πρόκειται για κρατικό φορέα, να λάβει απόφαση για τη βιωσιμότητα του φορέα-επιχείρησης ή όχι, αλλά σε πρώτο βήμα και κορωνίδα του εγχειρήματος θα είναι οι ενέργειες-διαδικασίες που σε σύντομο διάστημα θα τον βοηθήσουν να σταματήσει να χάνει (stop loss).
Σε τρεις γραμμές, ο ανασχεδιασμός των διαδικασιών ακόμη και σε υπό δυσπραγία οικονομικό περιβάλλον(re engineering), η εφαρμογή περικοπής ελαστικών εξόδων (stop loss) , το σπάσιμο της χρηματοδότησης του κινδύνου, η δημιουργία περισσοτέρων και αναπληρώσιμων πηγών πελατείας (θεωρία του 80-20), ο εξορθολογισμός των εξόδων σε πραγματικά, και όχι ιδεατά επίπεδα και ο εκσυγχρονισμός προώθησης των προϊόντων που να δίνουν πραγματικές λύσεις και όχι θεωρητικές με ευχολόγια και υποσχέσεις χωρίς άμεσα αντιληπτό αποτέλεσμα, δίνουν μία ελπίδα εξαμηνιαίου σχεδίου δράσης.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι το χρονικό όριο των ανασχεδιασμών.
Η απάντηση που προκύπτει εξετάζοντας τις μεταβλητές όλες είναι η εξής: Η μεταβλητότητα των διεθνών αγορών εφαρμοζόμενων υπό μορφή μοντέλου σε χώρες όπως η δική μας αλλά και σε αντίστοιχες ιδιαίτερης γεωπολιτικής αξίας, τεχνητώς όμως εξουθενωμένες ώστε να είναι ευάλωτες, με ανύπαρκτο ανοσοποιητικό σύστημα εμπρός στις ισχυρές «ασθένειες που εξαπλώνονται δίχως έλεγχο, οι πέραν του εξαμήνου σχεδιασμοί είναι ανεδαφικοί αν όχι ανέφικτοι ή επιπόλαιοι ακόμη και σαν σκέψη.
Συνοψίζοντας, στην ασφαλιστική αγορά πολλές εταιρείες βρίσκονται σύμφωνα με τον Δρ Βαβυλουσάκη σε διαδικασία ανεύρεσης καταγραφής και παραδοχής των προβλημάτων τους. «Εδώ είναι το δύσκολο, η παραδοχή και η αποδοχή ότι έχεις πρόβλημα. Αν δεν δεχτείς το πραγματικό σου πρόβλημα τότε όλες οι τεχνικές μέθοδοι δεν μπορούν να οδηγήσουν πουθενά. Παραμένεις προσκολλημένος στις συνήθειές σου και ελπίζεις σε ανέλπιστα θαύματα»
Το μείζον θέμα της διαχείρισης των κινδύνων, της διαχείρισης των κρίσεων που αναπόφευκτα οδηγούν σε επιχειρησιακό ανασχεδιασμό αφορά στο μέγιστο την ασφαλιστική αγορά. Συνεπώς το Sofokleousin μέσα από κάθε ευκαιρία που δίδεται θα συνεχίσει να το παρουσιάζει θέμα και να το αναλύει.