Η ψωρίαση είναι χρόνιο νόσημα πολλών μορφών με υφέσεις και εξάρσεις, το οποίο αφορά το 3% του γενικού πληθυσμού. Όπως ανέφερε η καθηγήτρια Δερματολογίας - Αφροδισιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κα Χριστίνα Αντωνίου στο πλαίσιο του 25ου Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου Δερματολογίας που έγινε στη Βιέννη από 28 Σεπτεμβρίου μέχρι 2 Οκτωβρίου, ψωρίαση δεν υπάρχει μόνο στο δέρμα αλλά και κάτω από αυτό, όπου υπάρχει συστηματική φλεγμονή και έτσι ο ασθενής μπορεί στη συνέχει να παρουσιάσει ψωριασιακή αρθρίτιδα.
Η θεραπεία δεν είναι ποτέ ίδια για όλους τους ασθενείς, κάθε ένας είναι μια ξεχωριστή περίπτωση λόγω των μορφών και την έκταση που παρουσιάζει, τόνισε η κα Αντωνίου και γι αυτό όπως είπε, ο θεράπων ιατρός πρέπει πρωτίστως να ταξινομήσει τη μορφή και στη συνέχεια να καταλήξει σε θεραπεία. Στη θεραπεία ισχύει ο κανόνας του 10 όπου πάνω από αυτό το νούμερο κατατάσσεται πλέον ο ασθενής στη μορφή που είναι πολύ βαριά.
Θεραπεία από το στόμα για την Ψωρίαση και την Ψωριασική Αρθρίτιδα
Όπως ανέφερε η καθηγήτρια κα Αντωνίου, τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει η αντιμετώπιση της ψωρίασης. «Η φαρέτρα μας είναι πιο πλούσια από ποτέ» είπε χαρακτηριστικά και συνέχισε. «Η απρεμιλάστη είναι ένας εκλεκτικός αναστολέας ο οποίος διευκόλυνε τη ζωή των ασθενών. Δρα ενδοκυτταρικά αναστέλλοντας το ένζυμο φωσφοδιαστεράση4 και έτσι ρυθμίζει τις κυττοκίνες.»
Η απρεμιλάστη είναι μια νέα, ελπιδοφόρα και εξαιρετικά σημαντική δραστική ουσία, ένας εκλεκτικός αναστολέα της PDE4, η οποία αξίζει να σημειωθεί, είναι η πρώτη από του στόματος θεραπεία που λαμβάνει έγκριση για ασθενείς με ψωρίαση τα τελευταία 20 χρόνια και η πρώτη από του στόματος θεραπεία που λαμβάνει έγκριση για την ψωριασική αρθρίτιδα τα τελευταία 15 χρόνια.
Η απρεμιλάστη είναι φάρμακο της εταιρείας Celgene που στην Ελλάδα εκπροσωπείται από την GENESIS Pharma. Έχει δοκιμαστεί στην ψωρίαση κατά πλάκας γιατί αυτή είναι η τυπική μορφή ψωρίασης σε πολλές κλινικές μελέτες, όμως αξίζει να σημειωθεί ότι η παρουσίαση της στον τομέα της θεραπείας θα είναι πολύ σημαντική στο μέλλον καθώς οι μελέτες για το συγκεκριμένο αναστολέα διευρύνονται και σε άλλα θεραπευτικά πεδία. Όπως σημείωσε η κα Αντωνίου, η απρεμιλάστη θεωρείται από τους ερευνητές το κατάλληλο θεραπευτικό «μέσο» και για άλλα αυτοφλεγμονώδη νοσήματα όπως έχουν χαρακτηρισθεί.
Συγκεκριμένα, η απρεμιλάστη είναι η πρώτη θεραπεία της Celgene στον τομέα των Αυτοάνοσων-Φλεγμονοδών νόσων. Ωστόσο, όπως ανέφερε, εκτός από τις δύο ενδείξεις που πήρε αυτή τη στιγμή η Celgene μελετά την απρεμιλάστη και για άλλες θεραπευτικές περιοχές, όπως η νόσος του Bechet (Αδαμαστιάδη), ο λύκος, η ελκώδης κολίτιδα, η νόσος του Crohn και η ατοπική δερματίτιδα.
Αναφορικά με τη συνολική δράση της απρεμιλάστης όπως είπε η καθηγήτρια, οι συνοσηρότητες είναι το μεγάλο «αγκάθι» στην αντιμετώπιση της κάθε νόσου. Οι συνοσηρότητες οφείλονται στη συστηματική φλεγμονή και αν ένα φάρμακο σταματάει αυτή τη φλεγμονή, τότε δεν θα εξελιχθεί η νόσος.
Η απρεμιλάστη είναι απόλυτα ασφαλής για τον ασθενή καθώς, δεν είναι νεφροτοξικό φάρμακο όπως άλλα και συνεπώς ο ασθενής δεν χρειάζεται να κάνει τακτικά εξετάσεις ηπατολογικές κ.λπ.
Η δόση των 30mg πρωί - βράδυ είναι η ενδεδειγμένη και σ’ αυτήν ανταποκρίνονται μεγάλο ποσοστό ασθενών.
Η απρεμιλάστη πήρε έγκριση σε δύο θεραπευτικές ενδείξεις:
Για τη θεραπεία της μέτριας έως σοβαρής χρόνιας κατά πλάκας ψωρίασης σε ενήλικες ασθενείς οι οποίοι δεν ανταποκρίθηκαν, ή έχουν κάποια αντένδειξη, ή εμφάνισαν μη ανοχή σε άλλη συστημική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της κυκλοσπορίνης, της μεθοτρεξάτης ή του ψωραλενίου και της υπεριώδους ακτινοβολίας Α (PUVA).
Ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με Τροποποιητικά της Νόσου Αντιρρευματικά Φάρμακα (DMARDs), για τη θεραπεία της ενεργού ψωριασικής αρθρίτιδας (PsA) σε ενήλικες ασθενείς οι οποίοι είχαν ανεπαρκή ανταπόκριση ή εμφάνισαν μη ανοχή σε προηγούμενη θεραπεία με DMARD.
Όπως παρατηρήθηκε σε όλες τις κλινικές μελέτες Φάσης ΙΙΙ, η απρελιμάστη δεν έδωσε σοβαρές ανεπιθύμητες αντιδράσεις. Οι πιο συχνά αναφερθείσες ήταν διάρροια, ναυτία, λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού και κεφαλαλγία. Οι αντιδράσεις από το γαστρεντερικό ήταν κατά κύριο λόγο ήπιας έως μέτριας βαρύτητας, ενώ μόνο το 0,3% των περιστατικών διάρροιας και το 0,3% των περιστατικών ναυτίας που αναφέρθηκαν ήταν βαριάς μορφής. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις παρουσιάστηκαν εντός των πρώτων 2 εβδομάδων θεραπείας και στις περισσότερες περιπτώσεις υποχώρησαν εντός 4 εβδομάδων. Συνολικά, οι περισσότερες ανεπιθύμητες αντιδράσεις θεωρήθηκαν ήπιας ή μέτριας βαρύτητας.
Το σημαντικό εύρημα των μελετών, είναι ότι οι ασθενείς όχι απλά ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία, αλλά και διατήρησαν αυτή την καλή ανταπόκριση έως και 52 εβδομάδες.
Ενθαρρυντικά τα νέα και για τις έγκυες
Το σημαντικό σημείο ωστόσο, στο οποίο στάθηκε η κα Αντωνίου είναι οι περιπτώσεις των εγκύων. Όπως είπε, όταν το φάρμακο το λαμβάνει μια γυναίκα και μείνει κατά λάθος έγκυος δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και δεν χρειάζεται να διακόψει την εγκυμοσύνη της απλά, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα σταματήσει να το λαμβάνει καθώς και κατά τη διάρκεια του θηλασμού και στη συνέχεια μπορεί να μπει και πάλι στη θεραπεία της. Το ίδιο συμβαίνει και στις περιπτώσεις που ο ασθενής είναι ο σύντροφος και μείνει έγκυος κατά λάθος η γυναίκα. Με άλλες θεραπείες το σπέρμα παρουσιάζει πρόβλημα με την απρεμιλάστη όμως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στο σπέρμα και κατά συνέπεια στο βρέφος.
Σύμφωνα με τους ειδικούς ωστόσο πολλές εγκυμονούσες καταπολεμούν την ψωρίαση με την εγκυμοσύνη άγνωστο για ποιο λόγο. Όπως λένε χαρακτηριστικά, σπάνια μια έγκυος θα παρουσιάσει έξαρση της νόσου.
Ψωρίαση και Ψωριασική Αρθρίτιδα
Η ψωρίαση είναι μία συστημική φλεγμονώδης πάθηση που χαρακτηρίζεται από επηρμένες λεπιδώδεις βλάβες στο δέρμα. Προσβάλλει περίπου 14 εκατομμύρια άτομα στην Ευρώπη και περίπου 125 εκατομμύρια άτομα σε ολόκληρο τον κόσμο. Η κατά πλάκας ψωρίαση είναι η πλέον συνήθης μορφή της νόσου και αντιπροσωπεύει περίπου το 80% των ασθενών. Επιπλέον, έως και το 30% των ατόμων με ψωρίαση μπορεί να αναπτύξει ψωριασική αρθρίτιδα.
Η ψωριασική αρθρίτιδα, η οποία είναι επίσης νόσος που εμφανίζεται σαν αποτέλεσμα της δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, εκτιμάται ότι προσβάλλει σχεδόν 38 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως. Πρόκειται για μία χρόνια πάθηση που χαρακτηρίζεται από πόνο, δυσκαμψία, διόγκωση και ευαισθησία των αρθρώσεων, καθώς και μείωση της σωματικής λειτουργικότητας. Η ενθεσίτιδα (φλεγμονή στις θέσεις όπου οι τένοντες ή οι σύνδεσμοι προσφύονται στα οστά) και η δακτυλίτιδα (φλεγμονή των δακτύλων των χεριών και των ποδιών, που εκδηλώνεται ως αλλαντοειδής διόγκωση των δακτύλων) είναι ειδικές εκδηλώσεις της νόσου, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν σημαντικού βαθμού λειτουργική ανικανότητα.
