Η τελευταία ομαδική αγωγή κατά της Τράπεζας Πειραιώς που είχαν καταθέσει οι δανειολήπτες ελβετικού φράγκου και εκδικάστηκε χθες από τον Άρειο Πάγο, αποτελούσε την τελευταία ελπίδα τους να ανατρέψουν τη δυσμενή νομολογία και να ανοίξουν τον δρόμο της πολυπόθητης δικαίωσης. Η δικαστική απόφαση που ελήφθη, προφανώς δεν φέρνει την ανατροπή, αλλά αντιθέτως παρατείνει το καθεστώς αβεβαιότητας στο οποίο ευρίσκονται οι δανειολήπτες.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ανακοίνωσε αναβολή της υπόθεσης για τις 05-12-2025, ακολουθώντας την ίδια οδό-αυτή της χρονικής μετάθεσης εκδίκασης της υπόθεσης- όπως είχε πράξει με τις ομαδικές αγωγές κατά της Alpha Bank και Εθνικής Τράπεζας. Η πρώτη του απόφαση, μάλιστα, στη σειρά αγωγών κατά των τραπεζών που αφορούσε αυτή κατά της Eurobank,ήταν απορριπτική, με τον Άρειο Πάγο να αρνείται να απευθύνει προδικαστικό αίτημα στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο, όπου ζητούσαν οι δανειολήπτες.
Με τη νέα αναβολή ο Άρειος Πάγος δεν επιδεικνύει διάθεση να αλλάξει γραμμή και να δικαιώσει -τουλάχιστον- στην παρούσα φάση τους δανειολήπτες ελβετικού φράγκου που παραμένουν εγκλωβισμένοι σ’ ένα δυσμενές γι’ αυτούς περιβάλλον. Κλειστή παραμένει και η πόρτα για πολιτική απόφαση επί του ζητήματός τους, καθώς ο υπουργός Οικονομικών, Κωστής Χατζηδάκης, έχει δεσμευθεί να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία για τη δικαίωσή τους μόνο εάν εκδώσει αντίστοιχη απόφαση το Ανώτατο Δικαστήριο.
«Βολές» κατά της δικαιοσύνης από τους δανειολήπτες
Οι δανειολήπτες, μέσω του Πανελληνίου Συλλόγου Δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου (ΣΥΔΑΝΕΦ), τα βάζουν ανοιχτά με τη δικαιοσύνη, μετά και τη χθεσινή αναβολή της αγωγής κατά της Πειραιώς. Στην ανακοίνωση που εξέδωσαν επισημαίνουν πως «η ελληνική Δικαιοσύνη, εμμένει στην εσφαλμένη ΟλΑΠ 4/2019, οι παραδοχές της οποίας έχουν πλέον καταρρεύσει με μια σειρά αποφάσεων που εκδόθηκαν από το δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ). Είναι, πλέον, προφανές ότι η δικαιοσύνη παίρνει έμπρακτα θέση. Όταν πρόκειται για τη νομιμοποίηση των εταιριών διαχείρισης, η απόφαση εκδίδεται μέσα σε 15 ημέρες. Όταν όμως πρόκειται για την προάσπιση των συμφερόντων των δανειοληπτών, δίνεται αναβολή σε δικάσιμο περίπου 2 χρόνια μετά!» και προσθέτουν
«μια τέτοια εξέλιξη είναι πολύ μακριά από την ανθρωποκεντρική σκοπιά της δικαιοσύνης, αγνοεί την σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι δανειολήπτες, και τους εξαντλεί ηθικά και οικονομικά, απέναντι στους τραπεζικούς κολοσσούς. Η δικαιοσύνη οφείλει να είναι αμερόληπτη αλλά όχι απαθής, αντικειμενική αλλά όχι απρόσωπη, να ακολουθεί το γράμμα του νόμου, αλλά και το πνεύμα του.
Τονίζεται από την πλευρά του πανελλήνιου Συλλόγου Δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου (ΣΥ.ΔΑΝ.Ε.Φ) πως δεν είναι ικανή ούτε η δικαστική προστασία που απολαμβάνουν οι τράπεζες να αποτρέψει τους δανειολήπτες απο την προσπάθεία τους να φτάσουν μέχρι την τελική δικαίωση, όπως συνέβη για το ίδιο ζήτημα στις υπόλοιπες χώρες τις Ευρώπης.
Το «βαρίδι» από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Όπως έχει επισημάνει σε πρόσφατο άρθρο του το Sin, oι νομικοί της πλευράς των δανειοληπτών επιμένουν ότι θα πρέπει και στην Ελλάδα να παρασχεθεί δικαστική προστασία σε όσους δανείσθηκαν με ρήτρα συναλλάγματος, κάτι που έχει γίνει ήδη σε πολλές άλλες χώρες της Ε.Ε., μέλη της ευρωζώνης ή και εκτός ευρωζώνης.
Όπως λένε, κατ’ επανάληψη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, απαντώντας σε προδικαστικά ερωτήματα εθνικών δικαστηρίων, έχει κρίνει:
- την καταχρηστικότητα τη ρήτρας της ισοτιμίας,
- ότι δεν υπήρχε προσυμβατική ενημέρωση και
- ότι είναι δάνεια με λογιστικό δανεισμό και προκαλούν ως αποτέλεσμα την άνευ ορίων μετακύλιση του συναλλαγματικού κινδύνου στον δανειολήπτη - καταναλωτή.
Κατά την επιχειρηματολογία αυτή, ο Άρειος Πάγος οφείλει να απευθύνει προδικαστικό ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ώστε να κριθεί αν η ρήτρα συναλλάγματος μπορεί να τεθεί σε δικαστικό έλεγχο για την καταχρηστικότητά της. Αυτό είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των υποθέσεων αυτών, καθώς αν γίνει δεκτό ότι πρόκειται για ρήτρα που απορρέει από το ενδοτικό δίκαιο, τον Αστικό Κώδικα, δεν μπορεί να ελεγχθεί από τη Δικαιοσύνη η καταχρηστικότητα με βάση τη νομοθεσία για την προστασία των καταναλωτών, εθνική και ευρωπαϊκή.
Όμως, ο Άρειος Πάγος έχει αρνηθεί έως τώρα να απευθύνει προδικαστικό ερώτημα, θεωρώντας ότι ήδη έχει δοθεί σχετική απάντηση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το θέμα έχει κριθεί οριστικά.