«Μετά την εξαγωγή του δοντιού, δεν πρέπει να πάρω αντιβίωση; Για να αντιμετωπίσω την ουλίτιδα που με ταλαιπωρεί δεν θα μου δώσετε φάρμακα; Πόναγε το δόντι μου και πήρα μία αντιβίωση που είχα στο σπίτι. Γιατί δεν μου πέρασε ο πόνος;». Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις που καλούνται να απαντήσουν σχεδόν σε καθημερινή βάση οι οδοντίατροι. Δυστυχώς, πολλοί ασθενείς πιστεύουν λανθασμένα ότι η αντιβίωση θα τους θεραπεύσει τον πόνο στο στόμα και ζητάνε από τον οδοντίατρό τους να τους δώσει αντιβίωση!
Τα μέλη του Οδοντιατρικού Συλλόγου Πειραιώς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας πως τα αντιβιοτικά δεν είναι παυσίπονα και δεν θεραπεύουν. «Η επέμβαση του οδοντιάτρου θα διώξει τον πόνο από το στόμα του ασθενούς και όχι η αντιβίωση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αναπληρωτής Καθηγητής της Οδοντιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Φώτης Τζέρμπος και προσθέτει πως «σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λαμβάνουν οι ασθενείς αντιβιοτικά από μόνοι τους πριν καν επισκεφθούν τον οδοντίατρό τους».
Είναι γνωστό εξάλλου ότι η υπερβολική και πολλές φορές λανθασμένη χρήση αντιβιοτικών προκαλεί την αντοχή των μικροβίων, πρόβλημα που λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις, σημειώνει ο κ. Τζέρμπος. Όπως τονίζει ο Αναπληρωτής Καθηγητής, 25.000 άνθρωποι στην Ευρώπη και 700.000 παγκοσμίως πεθαίνουν κάθε χρόνο από ανθεκτικές στα αντιβιοτικά λοιμώξεις και όπως προβλέπεται, εάν δεν υπάρξουν άμεσα δράσεις, το 2050 οι λοιμώξεις θα είναι η πρώτη αιτία θανάτου στον κόσμο.
Γι’ αυτό το λόγο οι επιστημονικοί φορείς προτείνουν την ορθολογική χρήση των αντιβιοτικών. «Η ορθολογική χρήση σημαίνει χορήγηση αντιβιοτικού από τον ιατρό εάν και εφόσον υπάρχει απόλυτη ένδειξη, στη σωστή δόση, στη σωστή συχνότητα και για το σωστό χρονικό διάστημα» διευκρινίζει ο κ. Τζέρμπος.
Ο μόνος αρμόδιος για την χορήγηση αντιβιοτικού σκευάσματος είναι ο ιατρός. Αυτός είναι που ανάλογα με το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς θα κρίνει εάν χρειάζεται η χορήγηση αντιβιοτικού. Για παράδειγμα, ο κ. Τζέρμπος αναφέρει πως «ένα φυσιολογικό μετεγχειρητικό οίδημα (πρήξιμο) μετά από μία χειρουργική εξαγωγή δοντιού δεν αποτελεί ένδειξη χορήγησης αντιβίωσης, όπως επίσης η προληπτική χορήγησή του δεν συνεπάγεται μειωμένο μετεγχειρητικό πόνο ή οίδημα».
Οι οδοντίατροι συμβουλεύουν τους ασθενείς να μην λαμβάνουν από μόνοι τους αντιβίωση αλλά και να μην ζητάνε αντιβίωση κάθε φορά που τελειώνει η επίσκεψή τους στο οδοντιατρείο, λέγοντας πως «αν πάρω αντιβίωση, δεν θα αποφύγω τα χειρότερα;».
Σύμφωνα με τον ΟΣΠ, τα αντιβιοτικά πρέπει να δίνονται μόνο όταν συντρέχουν οι κατάλληλοι λόγοι, όπως σε περιπτώσεις ασθενών με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό και σε φλεγμονές των δοντιών και του στόματος, όπως περιοδοντίτιδα και περιστεφανίτιδα. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, σημειώνουν τα μέλη του ΟΣΠ και τονίζουν ότι ο οδοντίατρος είναι εκείνος που διαγιγνώσκει το πρόβλημα και δίνει κάθε φορά τις κατάλληλες οδηγίες για την αντιμετώπισή του.