Για πρώτη φορά από το 1869, ένας Αμερικανός πρόεδρος αποχωρεί από τον Λευκό Οίκο χωρίς να παραδώσει με τον καθιερωμένο τρόπο την εξουσία στον εκλεγμένο πρόεδρο. Ώρες πριν αρχίσει η τελετή ορκομωσίας του Τζο Μπάιντεν, ο Ντόναλντ Τραμπ εγκατέλειψε τον Λευκό Οίκο με το προεδρικό αεροπλάνο, στέλνοντας, για τελευταία φορά με την ιδιότητα του προέδρου, ένα μήνυμα αμφισβήτησης του εκλογικού αποτελέσματος και της ίδιας της Δημοκρατίας.
Του ΒΑΣΙΛΗ ΤΖΗΜΑ
Πριν την οριστική του έξοδο από το Λευκό Οίκο, ο Τραμπ είχε μετατρέψει την περίοδο εναλλαγής στην εξουσία σε μια περίοδο πρωτοφανούς αμφισβήτησης των δημοκρατικών θεσμών από έναν πρόεδρο. Έδωσε το σύνθημα στον όχλο των υποστηρικτών του για μια άνευ προηγουμένου εισβολή στο Καπιτώλιο. Επέμεινε να αμφισβητεί χωρίς το παραμικρό στοιχείο τη νομιμότητα της εκλογικής διαδικασίας και το αποτέλεσμά της. Υπέγραψε διατάγματα για απονομή χάριτος σε προσωπικούς συνεργάτες και φίλους του που είχαν καταδικασθεί για σοβαρά ποινικά αδικήματα. Χρησιμοποίησε στρατιωτικό αεροδρόμιο για τις προσωπικές του φιέστες, ίσως γιατί το όνειρο του ήταν μια στρατιωτική δικτατορία.
Τελικά, οι δημοκρατικοί θεσμοί άντεξαν, ο επίδοξος δικτάτορας δεν μπόρεσε να πετύχει τον στόχο του και πήγε για διακοπές στο Μαρ Λάγκο της Φλόριντα.
Θα έλεγε κανείς ότι η αμερικανική Δημοκρατία νίκησε τον Τραμπ. Όμως όσοι αντιλαμβάνονται πώς λειτουργεί το αμερικανικό πολιτικό σύστημα καταλαβαίνουν ότι η απειλή δεν έχει απομακρυνθεί οριστικά. Ο Τραμπ παραμένει ένας πολιτικός επικίνδυνος για τη Δημοκρατία: διαθέτει πλούτο, μεγάλη υποστήριξη από τη βάση του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και δεν κρύβει τη φιλοδοξία να επανέλθει ως προεδρικός υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Το 2016 πολλοί υποτίμησαν τον Τραμπ, πιστεύοντας ότι ήταν απίθανο να εκλεγεί και το ίδιο λάθος δεν πρέπει να επαναληφθεί.
Στην πραγματικότητα, το μεγάλο βάρος της ευθύνης για να αποτραπεί μια επικίνδυνη επαναφορά του Τραμπ σε τροχιά διεκδίκησης του Λευκού Οίκους πέφτει στο κόμμα του. Έχει χρέος στη Δημοκρατία το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα να μην επιτρέψει στον Τραμπ να ταυτιστεί μαζί του και να αμαυρώσει την ιστορία ενός κόμματος που τόσοι άξιοι πρόεδροι στο παρελθόν το έχουν υπηρετήσει. Ο Τραμπ φεύγει, αλλά το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα μένει. Οι Ρεμπουμπλικάνοι μένουν στη Γερουσία και έχουν χρέος να υπερασπιστούν τη Δημοκρατία.
Οφείλει να αντιληφθεί η ηγεσία του κόμματος ότι ποτέ ο Τραμπ δεν πήρε 75 εκατομμύρια ψήφους, όπως δηλώνει με θράσος. Αυτές οι ψήφοι ανήκουν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Ο Τραμπ ηττήθηκε στις εκλογές και ο Τζο Μπάιντεν με το Δημοκρατικό Κόμμα πήρε 81 εκατομμύρια ψήφους και εξελέγη πρόεδρος τον Ηνωμένων Πολιτειών. Οι Ρεπουμπλικάνοι με 75 εκατομμύρια ψήφους θα πρέπει να επιλέξουν, για το μέλλον τους και το μέλλον της Αμερικής, ένα νέο ηγέτη με δημοκρατικές αξίες και σεβασμό στις αρχές του κόμματος.
Η ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων, οι εκλεγμένοι βουλευτές και γερουσιαστές, έχουν την ευθύνη να οδηγήσουν το κόμμα μακριά από όσα πρεσβεύει ο Τραμπ, τώρα που αποδείχθηκε πόσο επικίνδυνος και επιζήμιος ήταν ο εναγκαλισμός με την «τοξική» πολιτική του ακραίου λαϊκισμού και του διχασμού. Ο Τραμπ πρέπει να γίνει παρελθόν για τις Ηνωμένες Πολιτείες, για να επανέλθει η ενότητα στη χώρα και να μη χάσει η Αμερική το ρόλο της παγκόσμιας ηγετικής δύναμης.
