Περίπου 19.600 θέσεις εργασίας χάθηκαν στον τραπεζικό τομέα από το ξέσπασμα της κρίσης το 2009 μέχρι το 2015 κι άλλες 3.900 την τελευταία διετία, με την «εξαφάνιση» τραπεζών, το κλείσιμο καταστημάτων και τις εσωτερικές αναδιαρθρώσεις.
Το θέμα αυτό γίνεται τώρα αντικείμενο σφοδρής αντιπαράθεσης μεταξύ της οργάνωσης τραπεζοϋπαλλήλων του ΣΥΡΙΖΑ και της διοίκησης της τραπεζοϋπαλληλικής ομοσπονδίας, που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ αντίστοιχα).
Ο πόλεμος ξεκίνησε με αφορμή πρόσφατη ανακοίνωση της ΟΤΟΕ, όπου γίνεται λόγος για «αφελληνισμό τραπεζών» και για μεγάλη μείωση του αριθμού εργαζομένων στον τραπεζικό κλάδο.
Η Νομαρχιακή Επιτροπή Χρηματοπιστωτικού του ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε επίθεση στην ηγεσία της ΟΤΟΕ, κατηγορώντας την ότι «σιγοντάρει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα». Την κατηγορεί επίσης ότι από το 2010 μέχρι και το 2014, όταν απομακρύνθηκαν 17.396 εργαζόμενοι από τις τράπεζες, αντέτασσε μόνο τυπικές ανακοινώσεις και αναιμικές κινητοποιήσεις «για τα μάτια του κόσμου».
Η ανακοίνωση της ΝΕ Χρηματοπιστωτικού του ΣΥΡΙΖΑ:
«Αφελληνισμό των τραπεζών και μειώσεις του αριθμού των εργαζομένων «τα τελευταία χρόνια της κρίσης» βλέπει σε ανακοίνωσή της η ΟΤΟΕ - Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος.
Ξαφνικά η ίδια ΟΤΟΕ, που μέχρι το 2014 παρακολουθούσε τις ελληνικές τράπεζες να κλείνουν η μια μετά την άλλη και δεκάδες χιλιάδες τραπεζοϋπαλλήλους να οδηγούνται στην έξοδο, θυμήθηκε ότι μειώνεται το προσωπικό του τραπεζικού τομέα. «Ανακάλυψε» και την αιτία του κακού, τον «αφελληνισμό» των ελληνικών τραπεζών.
Θυμίζουμε ότι είναι η ίδια συνδικαλιστική ηγεσία (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ), που από το 2010 μέχρι και το 2014, αντέτασσε μόνο τυπικές ανακοινώσεις και αναιμικές κινητοποιήσεις «για τα μάτια του κόσμου», τόσο για την εξαφάνιση από τον χάρτη 24 τραπεζών, όσο και για την απομάκρυνση 17.396 υπαλλήλων από τις τράπεζες (μόνο την τριετία 2012-2014 χάθηκαν 11.352 θέσεις εργασίας).
Πού ήταν όμως η ΟΤΟΕ όταν :
1. Τα κόκκινα δάνεια (σύμφωνα με την 5η αξιολόγηση - DSA του ΔΝΤ του Ιουνίου 2014) είχαν γίνει εκρηκτικό πρόβλημα από τα τέλη του 2013, φτάνοντας μαζί με τις επισφαλείς αναδιαρθρώσεις στο 40% των συνολικών τραπεζικών δανείων;
2. Το ΔΝΤ, τον Αύγουστο του 2015, προανήγγειλε την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση αναφέροντας ότι «οι τράπεζες μπορεί να χρειαστούν αυξήσεις κεφαλαίων στο μέλλον, λόγω της μη αντιμετώπισης θεμάτων διοίκησης/διακυβέρνησης των τραπεζών, τα οποία βρίσκονται στη ρίζα των προβλημάτων του ελληνικού τραπεζικού συστήματος» (Ανάλυση Βιωσιμότητας Χρέους από το ΔΝΤ 8/2015: Further capital injections could be needed in the future, absent a radical solution to the governance issues that are at the root of the problems of the Greek banking system);
3. Στις δύο προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις είχαν ήδη μηδενιστεί οι συμμετοχές των Ελλήνων επενδυτών και των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων και είχαν εισέλθει ως μέτοχοι πολλοί ξένοι επενδυτές;
4. Δύο ιστορικές τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο, η Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, διαλύθηκαν από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και τα αρνητικά αποτελέσματα είναι ορατά μέχρι σήμερα;
Είναι ολοφάνερο ότι η ηγεσία της ΟΤΟΕ εξυπηρετείται με τη λήθη και την επιδιώκει. Να ξεχαστεί η μαύρη πενταετία (2010 – 2014) για τους τραπεζοϋπαλλήλους και να φανεί ότι τα προβλήματα στον τραπεζικό κλάδο ξεκίνησαν από το 2015 με την πολιτική αλλαγή. Ώστε να σβηστούν με το πέρασμα του χρόνου οι μεγάλες ευθύνες της και να αναβαπτιστεί συνδικαλιστικά (…)
Κι όταν με περίσσιο θράσος – όπως σήμερα – κουνάει το δάκτυλο, θα παίρνει σαφείς απαντήσεις, με αδιάσειστα στοιχεία:
Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος για τον αριθμό υπαλλήλων πιστωτικών ιδρυμάτων, την περίοδο 2008 – 2014 χάθηκαν 20.511 θέσεις εργασίας!
Ο συνολικός αριθμός εργαζομένων στις τράπεζες ήταν: 65.682 το 2009, 63.408 το 2010. Την επόμενη χρονιά (2011) μειώθηκε σε 59.958 και το 2012 σε 57.006.
«Σφαγή» έγινε το 2013 μετά το PSI και την «εξαφάνιση» πολλών τραπεζών: Ο αριθμός των τραπεζοϋπαλλήλων μειώθηκε κατά 11.350(!) άτομα σε μια χρονιά και περιορίστηκε σε 45.654. Το 2015 αυξήθηκε οριακά σε 46.095, το 2016 έπεσε σε 42.628 και το 2017 ο αριθμός τους μειώθηκε σε 41.707.
Κανένα δάκρυ δεν περισσεύει από την Ο.Τ.Ο.Ε. για τις χιλιάδες ενοικιαζόμενους τραπεζοϋπαλλήλους που εργάζονται δίπλα μας μέσα από εικονικές εργολαβίες εδώ και δεκαετίες. Ούτε μία ανακοίνωση της δεν αναφέρεται στις απολύσεις (όχι εθελούσιες), ενίοτε χωρίς αποζημίωση (στις περιπτώσεις που οι συμβάσεις τους είναι ορισμένου χρόνου), για τις αμοιβές με τον κατώτατο μισθό, για την μη καταβολή δεδουλευμένων, για την απαγόρευση συνδικαλιστικής δράσης.
Ελπίζουμε η ΟΤΟΕ αντί να σιγοντάρει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα, που μόνο δεινά επιφυλάσσουν για τους τραπεζοϋπαλλήλους, να τεθεί επικεφαλής αγώνων για τη μείωση των υπερωριών και του ωραρίου στις τράπεζες, να πετύχει κλαδική σύμβαση συνοδευόμενη με αυξήσεις, προκειμένου να αναχαιτιστεί το κύμα αναγκαστικής «εθελούσιας» εξόδου χιλιάδων τραπεζοϋπαλλήλων, που, από το 2010 πληρώνουν το δικό τους τίμημα στο βωμό της καταλήστευσης του εθνικού πλούτου από τα γνωστά αρπακτικά τα τελευταία 40 χρόνια»
