Οι πολίτες ψήφισαν ¨οχι¨ στο δημοψήφισμα αντιδρώντας στην πολιτική της υποταγής, αλλά στη συνέχεια έχασαν το νήμα των εξελίξεων. Αν βεβαια δεν το είχαν χάσει εξαρχής και η αντίδραση δεν ήταν η περιφάνεια και τα εθνικά δίκαια.
Οι μέρες που έρχονται θα είναι δύσκολες κι αυτό είναι το μόνο που γνωρίζει ο κάθε έλληνας. Αυτό που τώρα παίζεται στις Βρυξέλες είναι η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και το άνοιγμα των τραπεζών. Πως αυτό θα γίνει, τι θα κερδηθεί και τι χαθεί, πόσο βαρύ τίμημα θα πρέπει να πληρώσουμε δεν φαίνεται να το συνειδητοποιούμε. Να ξανανοίξουν ο τράπεζες φαίνετε να ειναι η επιθυμά όλων κι ας μην ξέρουμε πως και γιατί.
Ακόμη και με μια συμφωνία-γέφυρα που φαίνεται να είναι η πιθανότερη προσωρινή λύση πριν την τελική συμφωνία που πάει από το Φθινόπωρο και μετά, τα προβλήματα δεν θα μας λείψουν. Με ένα τρίτο μνημόνιο επί θύραις και με βαριές υποχρεώσεις που θα υποχρεωθούμε να φορτωθούμε, η λύση του προβλήματος θα είναι καθόλου απλή. Ακόμη κι αν τα κόμματα έχουν επιτέλους ομονοήσει, ακόμη ι αν οι ευρωπαίοι φανούν διαλακτικοί και δώσουν γενναία βοήθεια.
Οι έλληνες σε όλη αυτη την περίοδο έχουμε ακούσει τόσα πολλά, εναλλακτικά σενάρια, επιδιώξεις, θεωρίες, αναλύσεις τόσες όσος είναι ο αριθμός των οικονομολόγων και των πολιτικών. Ακούσαμε για έξοδο από το ευρώ (Grexit), για ατυχήματα (Grecident), και άλλα πολλά.Σε αρκετούς όλα αυτά έχουν προκαλέσει σύγχιση και το μόνο πυ έχουν να πούν είναι ¨΄αντε να ξεμπερδεύουμε¨.
Είναι και ο Τσίπρας που υποσχέθηκε ¨συμφωνία εντός 24 ωρών¨ κι ο κόσμος το περιμένει. Οσο περνούν οι μέρες τόσο η αγωνία μεγαλώνει και στο τέλος οι ανυπόμονοι δεν θα μπορούν να κρατηθούν. Ακόμη και τώρα οι ειδήμονες λένε ότι θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να ομαλοποιηθεί η κατάσταση.