Οι Λεονταρισμοί της Τουρκίας τόσο για το Αιγαίο όσο και ευρύτερα για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, υποκρύπτουν ένα παζάρι μέχρι τελικής πτώσεως, καθώς η Τουρκία γνώστης της προπαγάνδας και του υβριδικού πολέμου παίζει τα "ρέστα της" για να καταστεί από περιφερειακός παίκτης μεγαλύτερος με παγκόσμια εμβέλεια.
Πρώτον: Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από το εξοπλιστικό της πρόγραμμα που κατασκευάζει από τυφέκια μέχρι μίνι αεροπλανοφόρα. Και τα μαχητικά αεροσκάφη (που θέλει να κατασκευάσει), τα επιθετικά ελικόπτερα και τα αεροπλανοφόρα δεν είναι αμυντικά οπλικά συστήματα αλλά επιθετικά.
Δεύτερον: Οι δηλώσεις του Ρ.Τ.Ερντογάν για τους μουσουλμάνους Ουιγούρους της Κίνας, μέχρι το μακελάρη της Νέας Ζηλανδίας και τη Βενεζουέλα, φυσικά και αποδεικνύει μεγαλύτερη τουρκική συμμετοχή στην παγκόσμια κατάσταση.
Και τρίτον οι στρατιωτικές βάσεις σήμερα επίσημα στο Κατάρ και στο Σουδάν (νησί Σεβάκ) και ανεπίσημα σε Συρία, Ιράκ, Αλβανία, Βοσνία και κατεχόμενη Κύπρο, αποκαλύπτουν ένα ευρύτερο σχεδιασμό που σύμφωνα με πληροφορίες περιλαμβάνει και άλλες βάσεις σε φιλικά κείμενες προς την Τουρκία χώρες (στα Βαλκάνια επιχειρείται στα Σκόπια που ειδικά μετά την είσοδο στο ΝΑΤΟ θα είναι το ίδιο εύκολο όπως στην Αλβανία), στο Καύκασο σε Γεωργία (μάλλον αποτυγχάνει μετά τη σύγκρουση με την ΗΠΑ και την προσέγγιση με τη Ρωσία) και σε Αζερμπαϊτζάν (έχουν στρατιωτική συνεργασία) και Τουρκμενιστάν και στην Αφρική (επιχείρησε στη Λιβύη, αλλά αν επικρατήσει ο Χαφτάρ που στηρίζεται από Σ.Αραβία και Αίγυπτο, θα αποτύχει).
Παράλληλα με το σύγχρονο τρόπο ΜΚΟ-μοιράζω λεφτά, εκτός από τις παραπάνω χώρες επιχειρεί στην Ευρώπη, που έχει εκατομμύρια μετανάστες -ειδικά στις μεγάλες και εύρωστες χώρες-, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σουηδία και Ελβετία, στα Βαλκάνια, με οικονομικές συνεργασίες, στη Βόρεια Αφρική και φυσικά στη Μέση Ανατολή και στην Ασία μέχρι στη Νότια Αμερική, σε ένα πολυμέτωπο διπλωματικό κυρίως "παιχνίδι" όπου έχει απέναντί της μεγάλες χώρες, διαφορετικές κατά περίπτωση. Ενώ έχει και το χαρτί του μεταναστευτικού που απειλεί την Ευρώπη.
Έτσι αναγκαστικά θα επέλθει η σύγκρουση η οποία έχει ξεκινήσει, αρχικά με τη Ρωσία και σήμερα με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και την Κίνα.
Με τη Ρωσία φαίνεται να έχει μια ευρύτερη συνεργασία η οποία όσο πιο στενή γίνεται τόσο εξοργίζει τις ΗΠΑ, οι οποίες και έχουν έτοιμες τις οικονομικές κυρώσεις, σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, εκτός των F-35 και ενώ η Άγκυρα μπαίνει σε οικονομική κρίση.
Γι' αυτό και οι Τούρκοι υπουργοί (Ακάρ, Αλμπαϊράκ) βρίσκονται για συναντήσεις με τους Αμερικανούς σε κορυφαίο επίπεδο, και αναμένονται οι εξελίξεις...
Η Ελλάδα
Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα που βρίσκεται στο τέλος της οικονομικής κρίσης θα αναγκαστεί τουλάχιστον να μπει σε κούρσα εξοπλισμών και ακολουθήσει την Τουρκία, τουλάχιστον σε πέμπτης γενιάς μαχητικά (F-35) και σε μεγάλα πλοία (φρεγάτες-αντιτορπιλικά), και σε νέας τεχνολογίας (drones), διότι η αυξανόμενη τουρκική επιθετικότητα αυξάνεται και λεκτικά και καθημερινά στο Αιγαίο.
Παράλληλα η αυξανόμενη αμερικανική παρουσία στην Ελλάδα στέλνει ένα μήνυμα προς την Τουρκία, τα αμερικανικά στρατιωτικά σχέδια δεν έχουν ως πρώτο στόχο την Άγκυρα.
Η Αθήνα φοβάται και μια ευρύτερη κούρσα εξοπλισμών, που θα χρειαστεί να ακολουθήσει θα έχει άμεσο αντίκτυπο στον ελληνικό λαό που βιώνει για περισσότερο από δέκα χρόνια συνθήκες κρίσης (υπερφορόλογηση, ανεργία, μείωση μισθών, συντάξεων και κοινωνικού κράτους) αλλά κυρίως ένα θερμό επεισόδιο-ατύχημα στο Αιγαίο που θα χρησιμοποιηθεί από την Τουρκία στο ευρύτερο πλαίσιο των διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας, όπως προκύπτει και από τις δηλώσεις των αρμοδίων στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας
