Βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια τριών κομμάτων αποδεικνύεται η πολυσυζητημένη Συμφωνία των Πρεσπών. Η κύρωση της στη Βουλή μπορεί να οδηγήσει σε διάλυση τις κοινοβουλευτικές ομάδες των ΑΝ.ΕΛ, του Ποταμιού και της Ενωσης Κεντρώων, όπου υπάρχουν διχογνωμίες ως προς την ακολουθητέα γραμμή και οι βουλευτές τους δεν πρόκειται να τηρήσουν ενιαία στάση όταν φθάσει η ώρα της ψηφοφορίας.
Και τα τρία κόμματα διαθέτουν αριθμό βουλευτών οριακά μεγαλύτερο από τον ελάχιστο απαιτούμενο βάσει του Κανονισμού της Βουλής, προκειμένου να αναγνωρίζονται ως κοινοβουλευτικές ομάδες και οι επικεφαλής τους ως αρχηγοί κομμάτων.
Δεν έχουν λοιπόν την «πολυτέλεια» να υποστούν απώλειες με διαφοροποιήσεις-αποχωρήσεις βουλευτών. Βρίσκονται άλλωστε στη δύσκολη θέση όπου πρέπει να παλέψουν για την πολιτική τους επιβίωση στις επερχόμενες εκλογές, εξαντλώντας κάθε δυνατότητα.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αν γινόταν τώρα εκλογές, κανένα από αυτά τα «μικρά» κόμματα δεν θα έμπαινε στη Βουλή. Ο αγώνας τους λοιπόν επικεντρώνεται αναγκαστικά στο κυνήγι των ψήφων που χρειάζονται για να πιάσουν το κρίσιμο 3%, πού είναι προϋπόθεση επιβίωσης.
Η αγωνία στα... πέναλτι
Υπό το βάρος και των δημοσκοπικών πιέσεων, ο Πάνος Καμμένος αναζητά την πιο αποτελεσματική στρατηγική με την οποία το κόμμα του θα μπορέσει να μπει με προοπτικές στην προεκλογική μάχη.
Στόχος η επαναπροσέγγιση της εκλογικής βάσης του με όπλο τη διαφοροποίηση των ΑΝ.ΕΛ από τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση στο σκοπιανό-μακεδονικό. Ο κ. Καμμένος διαβεβαιώνει ότι το κόμμα του θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση εάν και όταν φθάσει προς κύρωση στη Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών.
Θα είναι μια κίνηση που μπορεί να την «εξαργυρώσει» εκλογικά στο δεξιόστροφο εθνολαϊκιστικό ακροατήριο, κατορθώνοντας να «επαναπατρίσει» μέρος των ψηφοφόρων που διέρρευσαν τα τελευταία χρόνια – τουλάχιστον δημοσκοπικά.
Όμως, ακόμη κι αν αποχωρήσουν από την κυβέρνηση, οι ΑΝ.ΕΛ θα συνεχίσουν να τη στηρίζουν. Το επανέλαβε προχθές και ο αντιπρόεδρος του κόμματος Παν. Σγουρίδης: «Αν έρθει η συμφωνία στη Βουλή, φεύγουμε από την κυβέρνηση και καταψηφίζουμε τη συμφωνία. Αλλά δεν πρόκειται να ψηφίσουμε καμία πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης».
Το Ποτάμι που γίνεται ρυάκια
Το Ποτάμι φαίνεται ότι χωρίζει σε πολλές κοίτες, που μπορεί να γίνουν μικρά «ρυάκια» και να χαθούν στη συνέχεια της διαδρομής μέχρι τις κάλπες.
Το σκοπιανό είναι απλώς η αφορμή για να φανούν οι εσωτερικές διαφοροποιήσεις και οι διαφορές απόψεων όσον αφορά την ακολουθητέα στρατηγική και το μέλλον του κόμματος. Ο Γ. Αμυράς και ο Γρ. Ψαριανός δεν κρύβουν ότι προτιμούν την προσέγγισή με την ΝΔ. Ο Σπ. Λυκούδης εκτιμά ότι το Ποτάμι έχει κλείσει τον κύκλο του και δεν μπορεί να συνεχίσει αυτόνομη πορεία.
Ο Στ. Θεοδωράκης έχει διαψεύσει κατηγορηματικά τα περί συμφωνίας με τον Κ. Μητσοτάκη. Όμως στο Μαξίμου δεν θεωρούν λήξαν το θέμα – καθώς μάλιστα ο επικεφαλής του Ποταμιού δεν έχει αποσαφηνίσει εάν παραμένει σταθερός τις απόψεις του υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών και αν θα την υπερψηφίσει. Τη δυσπιστία ενίσχυσε η δήλωση του βουλευτή Γ. Μαυρωτά: «Οταν έρθει η ώρα της κύρωσης, θα τα σταθμίσουμε όλα».
Για την τιμή των όπλων;
Οι εσωτερικές διαφοροποιήσεις στο Ποτάμι συναρτώνται βέβαια με τις δυσοίωνες ενδείξεις για το μέλλον του κόμματος, οι οποίες υπαγορεύουν σε ορισμένους βουλευτές του προσωπικές στρατηγικές πολιτικής «διάσωσης».
Ο Στ. Θεοδωράκης και οι στενοί συνεργάτες του μιλούν βέβαια για αυτόνομη πορεία. Ολοι όμως ξέρουν ότι – όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις - η αυτόνομη κάθοδος στις επόμενες εκλογές θα αποτελούσε μάλλον απονενοημένο εγχείρημα.
Θα προτιμήσουν λοιπόν να δώσουν έναν αγώνα «για την τιμή των όπλων», ή θα επιζητήσουν συμβιβασμούς και συνεργασίες που θα επέτρεπαν να μείνει τύποις ζωντανό το Ποτάμι, με κοινοβουλευτική παρουσία και ελπίδες αναστήλωσης;
Στρατηγός χωρίς στρατό
Στην Ενωση Κεντρώων ο Βασίλης Λεβέντης έχει μείνει «στρατηγός χωρίς στράτευμα». Η κοινοβουλευτική του ομάδα έχει φυλλορροήσει και εάν φθάσει η Συμφωνία των Πρεσπών στη Βουλή, μπορεί να συρρικνωθεί περαιτέρω.
Στρατηγική πολιτικής επιβίωσης είναι δύσκολο να χαράξει και να την ακολουθήσει, καθώς η Ενωση Κεντρώων είναι το μόνο κόμμα χωρίς συγκεκριμένο πολιτικό ακροατήριο: Οι ψηφοφόροι της δεν ανήκουν σε κάποια κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα ή σε συγκεκριμένο πληθυσμιακό στρώμα, ούτε μπορούν να κατηγοριοποιηθούν με βάση πολιτικές απόψεις και κοινωνικές αντιλήψεις.
Το πρόβλημα του Βασίλη Λεβέντη είναι λοιπόν ότι δεν ξέρει σε ποιους απευθύνεται, ώστε να προσαρμόσει αναλόγως τη ρητορική και τη στάση του κόμματος του. Είναι αναγκασμένος να συνεχίσει να ψαρεύει σε θολά νερά.
Από αντιμνημονιακός και αντισυστημικός το γύρισε σε «ρεαλιστής», εμφανίστηκε ακόμη και ως υπέρμαχος περικοπής των συντάξεων προκειμένου να αυξηθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες – για «εθνικούς» λόγους, όπως είπε.
Αρπαξε την ευκαιρία του σκοπιανού και έγινε ανένδοτος «μακεδονομάχος», προσπαθώντας να προσεγγίσει περιπλανώμενους πολιτικά άστεγους ψηφοφόρους, που τείνουν ευήκοα ώτα σε εθνικολαϊκιστικές κορώνες. Θα κερδίσει μερικούς, αλλά όχι τόσους όσους χρειάζεται για να ξαναμπεί στη Βουλή.
Ο αγώνας συνεχίζεται…
Χ. ΝΙΑΚΑΣ
