Oxford Economics: Αυξάνεται ο κίνδυνος χρεοκοπίας της Monte dei Paschi

Μπορεί τις τελευταίες ημέρες τα πρωτοσέλιδα σχετικά με την τραπεζική κρίση στην Ιταλία να έχουν "ηρεμήσει", ωστόσο η κατάσταση με τις ιταλικε΄ς τράπεζες παραμένει κρίσιμη  και τα περιθώρια για την Monte dei Paschi στενεύουν.
Παρά την ανακοίνωση της Banca Monte dei Paschi (MPS) για εξεύρεση "διαρθρωτικής και οριστικής λύση για τα κακά δάνεια" που διατηρεί, λίγο πριν την δημοσίευση των αποτελεσμάτων stress tests, η αγορά εξακολουθεί να αποτιμά σημαντικό κίνδυνο χρεοκοπίας της MPS, σημειώνει η Oxford Economics.
Όπως επισημαίνει, η επιτυχία του πακέτου διάσωσης δεν είναι εγγυημένη, καθώς εξαρτάται από την πώληση των μη εξυπηρετούμενων δανείων της MPS, τα οποία θα πρέπει να τιτλοποιηθούν. Μια κοινοπραξία τραπεζών με επικεφαλής την JP Morgan θα πρέπει να βρει 5 δισ. ευρώ νέων κεφαλαίων έως το τέλος του Σεπτεμβρίου για να καλύψει την αρνητική στα κεφάλαια της τράπεζας από την πώληση των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Εάν το σχέδιο αποτύχει, οι Ιταλοί καταθέτες θα είναι οι πρώτοι που θα υποστούν απώλειες. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, οι τράπεζες πούλησαν στα νοικοκυριά junior subordinated ομόλογα της MPS ως ασφαλείς τοποθετήσεις, στο πολύ χαμηλό επιτόκιο του 2,4%. Δόθηκαν ακόμη και φορολογικά κίνητρα για να ενισχυθούν οι αγορές αυτών των ομολόγων, όπως τονίζει η Oxford Economics.
Ο πολιτικός αντίκτυπος της αποτυχίας θα είναι επίσης ισχυρός, με την εκστρατεία υπέρ του "Όχι" να έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει στο συνταγματικό δημοψήφισμα το φθινόπωρο. Η Ιταλία θα μπορούσε στη συνέχεια να βιώσει μια περίοδο πολιτικού αδιεξόδου.
Δεδομένου του κινδύνου ότι οι επενδυτές μπορεί να μην βιαστούν να αγοράσουν το senior κομμάτι των τιτλοποιημένων κόκκινων δανείων - έστω και με κάποια κρατική εγγύηση - η ιταλική κυβέρνηση μπορεί είτε να ασκήσει πίεση στις τοπικές ασφαλιστικές εταιρείες και τις τράπεζες, έτσι ώστε να αυξήσουν τη συνεισφορά τους στο Atlante II (ένα ταμείο που στήθηκε από η ιταλική κυβέρνηση και χρηματοδοτείται από τις ιταλικές τράπεζες, τις ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία) ή να ζητήσει ρήτρα εξαίρεσης από την οδηγία της BRRD, προκειμένου να είναι σε θέση να τοποθετήσει κρατικά κεφάλαια στην MPS.
Η πιθανότητα για την πρώτη λύση θα εξαρτηθεί από τις πιθανές απώλειες των τοπικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων από την έκθεσή τους στον ιταλικό τραπεζικό τομέα (κυρίως τα πρόσθετα κεφάλαια Tier 2). Αλλά οι εγχώριες τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορεί να μην είναι πρόθυμες να αυξήσουν την έκθεσή τους, δεδομένων των μεγάλων κινδύνων κατάρρευσης που αντιμετωπίζει ο κλάδος.
Σε ότι αφορά την δεύτερη λύση, την εξαίρεση από τον κανόνα της BRRD, που θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να παρέχει "έκτακτη δημόσια οικονομική στήριξη" στην MPS, δεν είναι ξεκάθαρο, όπως τονίζει η Oxford Economics, αν αυτός ο τρόπος αποφυγής ενός πλήρους bail-in σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν και κάποιες απώλειες για τους ιδιώτες επενδυτές. Αυτό θα εξαρτηθεί από την ικανότητα του Renzi να πείσει τους ευρωπαίους να μεταφράσουν την ευρωπαϊκή οδηγία με ευελιξία για κάποιες εβδομάδες και έως το δημοψήφισμα.
Η Oxfrod Economics τοποθετεί στο 15% την πιθανότητα η JP Morgan να μην μπορέσει να συγκεντρώσει τα 5 δισ. έως τα τέλη του Σεπτεμβρίου, οι ασφαλιστικές εταιρείες να αρνηθούν να προσφέρουν πρόσθετα κεφάλαια και η κυβέρνηση να μην μπορέσει να προσφέρει στήριξη.
Εάν συμβεί όμως αυτό, η μετάδοση της κρίσης στον υπόλοιπο ιταλικό τραπεζικό κλάδο αλλά και σε ολόκληρο τον τραπεζικό κλάδο της Ευρώπης θα είναι μία βέβαιη εξέλιξη, όπως προειδοποιεί.