Σε μια διαπραγματευτική τακτική, που φέρει τη σφραγίδα του Ευκλείδη Τσακαλώτου και θα μπορούσε να κωδικοποιηθεί ως τακτική του «όλα ή τίποτα», καταστάλαξε η κυβέρνηση, επιδιώκοντας να περιορίσει τον κίνδυνο να αποδεχθεί όλα τα δύσκολα μέτρα της τεχνικής συμφωνίας με τους Θεσμούς, αλλά να μείνει με άδεια χέριασε ό,τι αφορά τις δικές της προτεραιότητες για τα πρωτογενή πλεονάσματα και την ελάφρυνση του χρέους.
«Κανένας δεν θέλει να δώσει κάτι, αν δεν ξέρει τι περιλαμβάνει όλο το πακέτο», είπε χαρακτηριστικά χθες στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών, διαψεύδοντας τις εκτιμήσεις πολλών ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να «κλειδώσει» το λεγόμενο staff level agreement και να αφήσει στη διακριτική ευχέρεια του Eurogroup και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου το θέμα του δημοσιονομικού στόχου και των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος.
Αυτό που φοβίζει τον υπουργό Οικονομικών, ύστερα από ουκ ολίγες υπαναχωρήσεις της γερμανικής πλευράς στο θέμα του χρέους, είναι ότι ενδεχόμενη οριστικοποίηση της τεχνικής συμφωνίας θα μπορούσε να επιτρέψει στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να θεωρήσει ότι το θέμα της Ελλάδας δεν χρειάζεται περαιτέρω συζήτηση πριν τις γερμανικές εκλογές, ώστε να αποφύγει το... πικρό ποτήρι της ανάληψης συγκεκριμένων δεσμεύσεων για την υλοποίηση μέτρων ελάφρυνσης το 2018.
Άλλωστε, η γερμανική πλευρά, παρά τις «διαρροές» από κύκλους της καγκελαρίου περί επικείμενης υποχώρησης σε ό,τι αφορά το χρέος, επιμένει σε επίπεδο επίσημης ρητορικής σε αυτό που επανέλαβε την προηγούμενη εβδομάδα η εκπρόσωπος του κ. Σόιμπλε: το θέμα του ελληνικού χρέους, όπως τόνισε, θα συζητηθεί στο τέλος του προγράμματος και αυτό αποτελεί πάγια θέση, που δεν έχει μεταβληθεί.
Εφιαλτικό σενάριο
Το εφιαλτικό σενάριο για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που έχει πείσει και τον πρωθυπουργό ότι αποτελεί υπαρκτό και σοβαρό κίνδυνο, θα ήταν να αποδεχθεί η ελληνική πλευρά τα επώδυνα μέτρα για το κλείσιμο της τεχνικής συμφωνίας με τις «ευλογίες» και του ΔΝΤ, αλλά αυτό να φέρει, από την πλευρά των δανειστών, μόνο την εκταμίευση των δόσεων που εκκρεμούν, με μια «θολή» υπόσχεση ότι, μέσα στους επόμενους μήνες, θα ολοκληρωθούν οι συζητήσεις του Eurogroup με το Ταμείο για τα πλεονάσματα και το χρέος.
Αυτό, όπως εκτιμά ο υπουργός Οικονομικών, με τη... δεύτερη ιδιότητά του ως άτυπου επικεφαλής της «αριστερής πτέρυγας» του ΣΥΡΙΖΑ, θα έφερνε σε δεινή θέση την κυβέρνηση, που θα ήταν υποχρεωμένη να εξηγήσει στους βουλευτές πώς αποδέχθηκε τόσα «δύσκολα» μέτρα χωρίς το παραμικρό απτό αντάλλαγμα. Τέτοια μονόπλευρη συμφωνία θα ήταν αδύνατο να περάσει από τη Βουλή, όπως φοβούνται στο υπουργείο Οικονομικών και στο Μαξίμου.
Αντίθετα, μια συνολική συμφωνία που θα περιλαμβάνει μέτρα και αντίμετρα, μια σχετικά ευνοϊκή ρύθμιση για τα πλεονάσματα (π.χ. διατήρηση του στόχου για 3,5% για μια πενταετία και όχι για δέκα χρόνια που ζητεί η Γερμανία), δεσμεύσεις για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και έγκριση από το ΔΝΤ όχι μόνο θα ήταν πολύ πιο εύκολο να παρουσιασθεί στη Βουλή, αλλά θα οδηγούσε, όπως τόνισε χθες ο κ. Τσακαλώτος, και με ασφάλεια στην ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, άρα και πιο κοντά στο στρατηγικό στόχο της επιστροφής στις αγορές.
Πάντως, τραπεζικά στελέχη, μετά και τη χθεσινή συνάντηση του προεδρείου της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών με τον πρωθυπουργό, δεν κρύβουν τις ανησυχίες τους για την έκβαση των διαπραγματεύσεων, εκτιμώντας ότι το ανέβασμα του πήχη από την πλευρά της κυβέρνησης, με την επιδίωξη μιας συνολικής συμφωνίας, αυξάνει τον κίνδυνο εμπλοκής και «ατυχημάτων» με υψηλό κόστος για την οικονομία.
Σε αυτές τις ανησυχίες, κυβερνητικοί παράγοντες απαντούν ότι μεγαλύτερο κίνδυνο για την οικονομία θα αποτελούσε μια ατελής συμφωνία με τους δανειστές, που θα προκαλούσε σοβαρή αναταραχή στην κυβερνητική πλειοψηφία και θα αύξανε κατακόρυφα τα ρίσκα πολιτικής αστάθειας.
