Συζήτηση γίνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τις συμμετοχές των τραπεζών στα κρατικά ομόλογα καθώς οι Γερμανοί θέτουν το θέμα της μείωσης του ρίσκου πριν η Ευρώπη κινηθεί προς την τραπεζική ένωση. Ορισμένοι πιστεύουν ότι το θέμα αυτό είναι υψηλής προτεραιότητας και πρέπει να τακτοποιηθεί φέτος.
Τα κρατικά ομόλογα της Ευρωζώνης αποτελούν το 10% των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών, κάτι που μεταφράζεται σε 2,73 τρισ. ευρώ. Αυτό έδειχναν οι ισολογισμοί στο τέλος του 2015. Το ποσό είναι κατά 300 δισ. ευρώ μεγαλύτερο σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΚΤ.
Το τεράστιο ποσό των κρατικών ομολόγων που έχουν συσσωρεύσει οι τράπεζες έχει γίνει αντικείμενο κριτικής. Κάποτε τα κρατικά ομόλογα αντιμετωπίζονταν ως επενδύσεις μηδενικού ρίσκου και αυτό είχε ως συνέπεια να διακρατούνται λιγότερα ίδια κεφάλαια ως αντιστάθμισμα στου ρίσκου. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης όμως, πολλές τράπεζες είχαν ομόλογα από τη Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία και αυτό θεωρήθηκε πως δεν ήταν καθόλου μηδενικού ρίσκου.
Μία πρόταση που έχει γίνει είναι να τεθεί το όριο του 25% στα κρατικά ομόλογα που μπορούν οι τράπεζες να διακρατούν ως ποσοστό επί του συνόλου των risk-free τοποθετήσεων.
Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ που συμφωνεί με τις ανησυχίες των Γερμανών ανέφερε, τον Δεκέμβριο, ότι πρέπει να γίνει η μείωση του ρίσκου στους τραπεζικούς ισολογισμού πριν προχωρήσει το σχέδιο για το κοινό σύστημα ασφάλειας καταθέσεων.
Η Ευρώπη θα μελετήσει το θέμα στα μέσα του έτους. Δεν θα ήθελε όμώς να δημιουργήσει κάποια αντίθεση μεταξύ των κανονισμών που ισχύουν στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Η τάση πάντως φαίνεται να είναι ότι μια έκθεση σε μεγαλύτερο δημόσιο χρέος πρέπει να υποστηρίζεται από περισσότερα ίδια κεφάλαια της τράπεζας.
Σήμερα, τα κρατικά ομόλογα που εκδίδονται από τις 28 χώρες και τα οποίο κατέχει μια τράπεζα θεωρούνται ως μηδενικού ρίσκου. Επίσης δεν υπάρχει όριο στο ποσό που μια τράπεζα μπορεί να δανείσει σε ένα κράτος.