Το ασφαλιστικό δεν μπορεί να αποτελεί σημείο πολιτικής αντιπαράθεσης, ούτε οι συντάξεις να εξαρτώνται από την «γενναιοδωρία» των πολιτικών. Μέχρι σήμερα στην Ελλάδα οι συντάξεις απορροφούν το 17% του ΑΕΠ με τα προνόμια να καρπώνονται οι ολίγοι, όταν για την παιδεία διατίθεται μόλις το 2%. Το ασφαλιστικό και το θέμα των συντάξεων αφορά τους ίδιους τους έλληνες και, κατά αυτόν το τρόπο οι ίδιοι οι έλληνες πρέπει να σταθμίσουν με ρεαλισμό τα οφέλη μίας μεταρρύθμισης. Το υπερασπίζομαι το κοινό συμφέρον δημοσίως και στην πράξη αποζητώ προνομιακή μεταχείριση δεν οδηγεί σε λύσεις.
Ασφαλιστικό: Απετέλεσε παράγοντας της κρίσης του 2009
Το 2000 υπήρχε ένα αφανές χρέος στο σύστημα των συντάξεων που ξεπερνούσε το άθροισμα δύο ΑΕΠ. Το ασφαλιστικό αποτέλεσε παράγοντα της κρίσης του 2009, ενώ σήμερα η αξιοπιστία της χώρας εξαρτάται από την επίλυση του. Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση ζητά την συναίνεση όλων με στόχο την βιωσιμότητα του συστήματος και την ευημερία των πολιτών με την συμμετοχή ιδιωτικών ασφαλιστικών στο σύστημα, το συνδυασμό του αναδιανεμητικού και κεφαλαιοποιητικού συστήματος και ένα μείγμα φοροαπαλλαγών και επιδοτήσεων
Μοντέλο Riester: Φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για την ανάπτυξη
Η Ελλάδα θα μπορούσε να εφαρμόσει ένα μείγμα φοροαπαλλαγών και επιδοτήσεων ανάλογα με τις εισφορές. Κάτι ανάλογο των γερμανικών προγραμμάτων Riester
Ένα μοντέλο τύπου Riester, όπως αυτό που εφαρμόζεται στην Γερμανία από το 2001 με συνδυασμό φοροαπαλλαγών, φοροελαφρύνσεων, επιδοτήσεων ανάλογα με το ύψος της εισφοράς θα μπορούσε να κλείσει το κενό που έχει δημιουργηθεί στο ασφαλιστικό και ταυτόχρονα να θέσει κίνητρα για ανάπτυξη.
Για το μοντέλο αυτό μίλησε στην εκδήλωση με θέμα «Ασφαλιστικό: Δικαιοσύνη και πραγματισμός» που διοργάνωσε το Friedrich Ebert Stiftung και το Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, ο καθηγητής στο Κέντρο για την έρευνα της κοινωνικής πολιτικής στο πανεπιστήμιο της Βρέμης, Karl Hinrichs
Στην περίπτωση της Ελλάδας, πρότεινε να υπάρξει ελάφρυνση των εισφορών στους νέους. Παράλληλα, η ασφαλιστική εισφορά να κλιμακώνεται δίνοντας κίνητρα παραμονής στην εργασία προς το τέλος του εργασιακού βίου, μέσω της βελτίωσης των συνταξιοδοτικών αποδοχών.
ΟΟΣΑ: Υπέρ του συνδυασμού φορολογικών κινήτρων και επιδοτήσεων
Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ ο συνδυασμός παροχής φορολογικών κινήτρων αλλά και επιδοτήσεων θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της ασφαλιστικής αγοράς ενισχύοντας παράλληλα και την ζήτηση των εθελοντικών ασφαλιστικών προγραμμάτων ζωής και υγείας.
Συνδυασμός Αναδιανεμητικού και Κεφαλαιοποιητικού Συστήματος
Αναφερόμενος στο ασφαλιστικό ο καθηγητής Μιλτιάδης Νεκτάριος διευκρίνισε ότι αυτό απετέλεσε έναν από τους τρεις παράγοντες της οικονομικής κρίσης. Το 2000 υπήρχε ένα «αφανές χρέος» στο σύστημα των συντάξεων που ξεπερνούσε το άθροισμα δύο ΑΕΠ. Συγκεκριμένα ανερχόταν σε περίπου 500 δισ. ευρώ, ποσό για το οποίο ζήτησαν επανειλημμένως εξηγήσεις οι αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Συνοπτικά ο καθηγητής Μιλτιάδης Νεκτάριος πρότεινε την εγκαθίδρυση δύο παράλληλων συστημάτων των νεότερων και των παλαιοτέρων συνταξιούχων με συγχώνευση όλων των ταμείων στο ΙΚΑ και ομογενοποίηση των εισφορών στο 10%, καθώς και πλήρες κεφαλαιοποιητικό σύστημα για τις επικουρικές συντάξεις.
Μεγάλη εμπειρία στην εφαρμογή αυτών των μοντέλων έχουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές όπως είναι για παράδειγμα οι γερμανικές ασφαλιστικές Allianz, Ergo, αλλά και οι Groupama, Interamerican MetLife, NN, και άλλες