Οι ωκεανοί ασφυκτιούν

Η οξίνιση των ωκεανών που συντελείται από τη διάλυση του διοξειδίου του άνθρακα στο νερό, προκαλεί σοβαρές επιπτώσεις στα έμβια όντα της θάλασσας. Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Μελέτη αποδεικνύει ότι το 1/3 του εκλυόμενου αερίου απορροφάται από τη θάλασσα.

Αυτό μπορεί να καθυστερεί την άνοδο της θερμοκρασίας, αλλά μεταβάλει τη χημεία των ωκεανών. Όταν το διοξείδιο του άνθρακα διαλύεται στη θάλασσα παράγει ανθρακικό οξύ με αποτέλεσμα την οξίνιση των ωκεανών.

Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες το θαλασσινό νερό είναι 23% πιο όξινο από ότι στις αρχές τις βιομηχανικής επανάσταση. Μέχρι το 2100 θα μπορούσε να φτάσει το 170%. Σε πολλά εργαστήρια του κόσμου έγιναν πειράματα τα τελευταία 20 χρόνια για να βρεθεί τί σημαίνει αυτό για τη ζωή μέσα στη θάλασσα.

Πειράματα δείχνουν ότι η συνεχής οξίνιση των οργανισμών προκαλεί την ασβεστοποίηση των πολλών οργανισμών, δηλαδή δεσμεύουν περισσότερο ασβέστιο για την κατασκευή των σκελετών και των κέλυφών τους. Η οξίνιση των ωκεανών πλήττει τα κοράλλια, τα όστρακα, τα φίδια, τα αστεροειδή, τα ψάρια και άλλους οργανισμούς.

Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιούν για σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Οι αλλαγές που παρατηρούνται στη θάλασσα λόγων της κλιματικής αλλαγής περνούν και στη διατροφική αλυσίδα. Ορισμένες περιοχές του πλανήτη, όπως οι τροπικές με τα κοράλλια θα έχουν περισσότερα προβλήματα από άλλες.

Αλλά και στις περιοχές των δύο πόλων θα καταγραφεί πρόβλημα διότι θα αυξηθεί η απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα από το κρύο νερό, όπως δείχνουν πειράματα που έγιναν στην Αρκτική. Το νερό θα είναι τόσο όξινο που οι σκελετοί και τα κελύφη θα απορροφήσουν τόσο πολύ ανθρακικό ασβέστιο που θα διαλυθούν.

Εκτός από τα προβλήματα στο οικοσύστημα και στη διατροφική αλυσίδα οι επιστήμονες προειδοποιούν για το φαινόμενο ανάδρασης που με τη σειρά του ενισχύει περισσότερο την κλιματική αλλαγή. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν είναι ακόμη πολύ αργά για να σταματήσει η οξίνιση των ωκεανών. Το πιο σημαντικό μέτρο είναι η μείωση έκλυσης του διοξειδίου του άνθρακα. Ειδάλλως είναι όλα μάταια, υποστηρίζουν.

Πηγή:premium.paratiritis.gr