MEDSin

Οι γιατροί θα πληρώνουν από την τσέπη τους τα ιατρικά λάθη!


Σοβαρές αλλαγές σε ό,τι αφορά τις επιδικασμένες αστικές αποζημιώσεις σε βάρος νοσοκομείων του ΕΣΥ δρομολογεί η εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών, που υπογράφει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, κ. Γιώργος Χουλιαράκης, σύμφωνα με το βουλευτή Λάρισας με τη Δημοκρατικής Συμπαράταξη Κωνσταντίνο Μπαργιώτα. 

Η εγκύκλιος καθορίζει ότι σε περιπτώσεις βαριάς ιατρικής αμέλειας στα νοσοκομεία, οι αποζημιώσεις θα καταλογίζονται στους γιατρούς του ΕΣΥ από το Ελεγκτικό Συνέδριο και τις αρμόδιες οικονομικές υπηρεσίες και όχι στο δημόσιο νοσοκομείο, όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Όπως είναι λογικό, η εγκύκλιος αυτή έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στους νοσοκομειακούς γιατρούς, οι οποίοι τονίζουν πως οι πενιχροί μισθοί τους δεν επιτρέπουν την πληρωμή ασφαλίστρων και πολύ περισσότερο αποζημιώσεων. 

Ιατρικά σφάλματα (medical malpractice) γίνονται στα νοσοκομεία όλου του κόσμου, σημειώνει ο κ. Μπαργιώτας και συμπληρώνει. Στην Ελλάδα υποχρεωτική είναι, πρακτικά, η ασφάλιση στον ιδιωτικό τομέα. Αντίθετα, στις περισσότερες χώρες (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία) η ασφάλιση είναι υποχρεωτική, ενώ υπάρχουν χώρες, όπως η Ολλανδία, που δεν επιβάλλεται από το νόμο, αλλά από τα ίδια τα νοσοκομεία. Η διαφορά είναι ότι στις χώρες αυτές τείνει να επικρατήσει ως κριτήριο επιμελούς ή μη ιατρικής συμπεριφοράς η αναγωγή στα standards του ιατρικού επαγγέλματος, δηλαδή στο σύνολο των προδιαγραφών ποιότητας στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνεται σε ορισμένη περίπτωση η παροχή των ιατρικών υπηρεσιών. Επίσης, στις χώρες αυτές έχει θεσμοθετηθεί και λειτουργεί αναγκαστική προδικαστική διαδικασία σε περίπτωση ιατρικού λάθους, της οποίας επιλαμβάνεται συμβούλιο εμπειρογνωμόνων που απαρτίζεται από γιατρούς εγνωσμένου κύρους, και έτσι προστατεύεται και ο ασθενής από αμελή ιατρική συμπεριφορά, αλλά και ο γιατρός από «βιομηχανία αγωγών και μηνύσεων». 

Επιπλέον, στις χώρες αυτές οι γιατροί αμείβονται με υψηλούς μισθούς, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στην πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση της ασφάλισης, και στις περισσότερες περιπτώσεις τα Δημόσια Ευρωπαϊκά Συστήματα Υγείας αναλαμβάνουν τη μέριμνα και τη δαπάνη της ασφάλισης. Αντίθετα, στο ΕΣΥ δεν υπάρχουν standards (οι γιατροί παλεύουν μόνοι με αυταπάρνηση να κρατήσουν όρθια τα νοσοκομεία) ούτε θεσμικό πλαίσιο που να διασφαλίζει τόσο τα δικαιώματα και την ασφάλεια των ασθενών όσο και των γιατρών. Η εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών αφήνει τους γιατρούς έκθετους σε μια βιομηχανία αγωγών και μηνύσεων χωρίς νομική και ασφαλιστική κάλυψη. 

Επειδή ελλοχεύει ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε «νομικοποίηση» της άσκησης της ιατρικής, δεδομένου ότι η εγκύκλιος αντιμετωπίζει ένα ζήτημα ουσίας με καθαρό οικονομικό κριτήριο, ο βουλευτής ρωτά τον υπουργό Υγείας αν ήταν σε γνώση του η έκδοση της εγκυκλίου και αν είχε προηγηθεί συζήτηση με το υπουργείο Οικονομικών. Επίσης, αν συμφωνεί με το περιεχόμενό της και αν όχι, τότε αν εξετάζει την αλλαγή του υφιστάμενου πλαισίου της αστικής ευθύνης γιατρών και προς ποια κατεύθυνση. Τέλος, ρωτά τον υπουργό Υγείας  αν αντιμετωπίζει την πιθανότητα θεσμοθέτησης της υποχρεωτικής ασφαλιστικής κάλυψης των εργαζομένων στο ΕΣΥ κατά τα διεθνή πρότυπα. Επίσης, ρωτά τον υπουργό Οικονομικών αν θα αποσύρει την εγκύκλιο, ώστε να υπάρξει ευρεία συζήτηση για το θέμα με όλους τους αρμόδιους.