Αν κάτι απέδειξαν οι ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ είναι πως ο Ντόναλντ Τραμπ, ως φυσική πολιτική παρουσία, αναβλύζει τοξικότητα που αποτυπώνεται και πλέον εκφράζεται ως εκλογική αντίδραση σε κάθε επιλογή του. Χρεώνεται την αποτυχία για το γεγονός ότι οι Ρεπουμπλικάνοι δεν κατήγαγαν μια ξεκάθαρη και αδιαμφισβήτητη νίκη στις ενδιάμεσες εκλογές, στις οποίες ο ίδιος προσωπικά είχε αποδώσει χαρακτήρα ρεβάνς απέναντι στον Τζο Μπάιντεν και στους Δημοκρατικούς.
Θεωρητικά ο Τραμπ αποδυναμώθηκε, όμως ο αποκαλούμενος «Τραμπισμός», αυτή η πολιτική-κοινωνική «κουλτούρα» που δίχασε και ξύπνησε εμφυλιακούς εφιάλτες στις ΗΠΑ, παραμένει ζωντανή. Μπορεί βεβαίως να μην εκφραστεί στις επόμενες προεδρικές εκλογές από τον ίδιο τον Τραμπ, ο οποίος παρά την ηχηρή «σφαλιάρα» που δέχθηκε θα επιδιώξει να επανέλθει δριμύτερος και να διεκδικήσει τον προεδρικό θώκο. Εντός, όμως, των Ρεπουμπλικάνων υπάρχουν αρκετοί θιασώτες του «Τραμπισμού», σκληροί συντηρητικοί οι οποίοι ασπάζονται πλήρως το δόγμα που έφερε τον δισεκατομμυριούχο επιχειρηματία στον Λευκό Οίκο και τη χώρα στα πρόθυρα του εμφυλίου.
Αποτελεί, βεβαίως, μείζον πρόβλημα για τους Ρεπουμπλικάνους πως θα διαχειριστούν την ακόρεστη φιλοδοξία του Τραμπ να διεκδικήσει το χρίσμα για την προεδρία, ενώ έχει καταστεί αντιληπτό πως αυτός βρίσκεται στον «πυρήνα» της αποτυχίας του κόμματος, να πετύχει μια συντριπτική νίκη. Οι κεντρικές επιλογές του Τραμπ σε πρόσωπα που διεκδίκησαν κυρίως θέσεις στη Γερουσία, αποδείχθηκαν αποτυχημένες και συνετέλεσαν αποφασιστικά στη διαμόρφωση ενός ήπιου και διαχειρίσιμου εκλογικού αποτελέσματος για τον Τζο Μπάιντεν και τους Δημοκρατικούς.
Ο Τζο Μπάιντεν, που έβλεπε τη δημοφιλία του να κατρακυλάει στο ναδίρ το προηγούμενο διάστημα, νιώθει ασφαλώς ανακουφισμένος, αποδεικνύοντας ότι τόσο αυτός όσο και οι Δημοκρατικοί επέδειξαν ισχυρές αντοχές και ανέκοψαν τη φόρα του Τραμπ. Θετική εξέλιξη για τους Δημοκρατικούς, που όμως δεν αφήνει περιθώρια πανηγυρισμών. Ο Ντόναλντ Τραμπ που ως πρόσωπο πρεσβεύει το «απόλυτο κακό» για τους προοδευτικούς των ΗΠΑ, θεωρητικώς ηττήθηκε, όμως υπάρχουν σοβαροί και επίδοξοι αντικαταστάτες του, με συγκλίνουσες ιδεολογικές οικονομικές και πολιτικές απόψεις γι’ αυτόν. Πρόσωπα, όπως για παράδειγμα ο Ρον ντε Σάντις ο οποίος κέρδισε μετά ευκολίας την πολιτεία της Φλόριντα, και υιοθετεί ιδιαίτερα συντηρητικές θέσεις που γοητεύουν το ακραίο δεξιό κοινό των ΗΠΑ. Ένα «γνήσιο» τέκνο του Τραμπισμού θα έλεγε κάποιος…
Οι ΗΠΑ παραμένουν βαθιά διχασμένες σε μείζονα ζητήματα όπως είναι αυτά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της μετανάστευσης, της ευρύτερης κοινωνικής ατζέντας. Το γεγονός ότι το ζήτημα των αμβλώσεων αποδείχθηκε καθοριστικός παράγοντας στις εκλογές και στην επικράτηση των Δημοκρατικών σε συγκεκριμένες πολιτείες, όπου οι Ρεπουμπλικάνοι εμφανίζονταν ως ακλόνητα φαβορί, καταδεικνύει με εμφατικό τρόπο τις αποκλίνουσες τάσεις και τις ριζωμένες αντιθέσεις στην αμερικανική κοινωνία, η οποία ψάχνει κατεύθυνση.
Νώντας Βλάχος
