Χαρακτηρίζεται ως "υπεραιωνόβια" συμφωνία. Σχεδόν εκατό χρόνια μετά την υπογραφή της όλοι είναι επιφυλακτικοί στην προοπτική της ανατροπής της και η παρουσία του Τράμπ στον Λευκό Οίκο καθιστά την ανασφάλεια ακόμα μεγαλύτερη.
Οι όροι της συμφωνίας Sykes-Picot εκτέθηκαν σε επιστολή με ημερομηνία 9 Μαΐου, 1916. Η συμφωνία υπεγράφη από τη Γαλλία και την Βρετανία στις 16 Μαΐου Η μυστική συμφωνία αφορούσε στην διαίρεση ενός μαγάλου μέρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου . Υπο γαλλικό έλεγχο θα ήταν μια περιοχή που εκτείνεται νοτιοανατολικά της σημερινής Τουρκίας και αφορούσε την ζώνη απο το βόρειο Ιράκ και τη Συρία και όλη τη διαδρομή προς τη Λιβύη. Η Βρετανία επικεντρώνονταν σε μια περιοχή που θα περιλαμβάνει αυτό που είναι τώρα το κεντρικό και νότιο Ιράκ. Η περιοχή μεταξύ των δύο ζωνών - Συρία, Ιορδανία, το δυτικό Ιράκ καιστο βορειοανατολικό τμήμα της Αραβικής Χερσονήσου - προβλέπονταν να γίνει μια αραβικό βασίλειο κάτω από μια κοινή γαλλο-βρετανική εποπτεία.
Μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων στη Ρωσία, ο Επίτροπος Εξωτερικών Λέον Τρότσκι δημοσίευσε τη συμφωνία ως συγκεκριμένο παράδειγμα της δολιότητας των ισχυρών των αυτοκρατορικών φιλοδοξιών τους. Ο χάρτης που συνόδευε τη συμφωνία, ήταν ενδεικτικής της αυτοκρατορικής νοοτροπίας: ήταν μια γραμμή, εκατοντάδων χιλιόμετρων από το Κιρκούκ στην Χάιφα.
Σήμερα , σχεδόν εκατό χρόνια αργότερα, πολλοί αναλυτές προβλέπουν ότι τα σύνορα της περιοχής σύντομα θα επανασχεδιαστούν για μια ακόμη φορά.Η πίεση για την δημιουργία νέων κρατών στην Μέση Ανατολή προέρχεται από: Τους Κούρδους του Ιράκ, τους Κούρδους της Συρίας, την Τουρκία και το Ισλαμικό Κράτος.
Αλλά υπάρχει και η άλλη άποψη: η συμφωνία Sykes-Picot δεν κινδυνεύει υποστηρίζουν οι αισιόδοξοι. Αιτία; Το γεγονός ότι στην Μέση Ανατολή, τα περισσότερα από τα σύνορά της έχουν διευθετηθεί με συνθήκες. Χερσαία σύνορα, λένε, που έχουν διευθετηθεί μέσω διαπραγματεύσεων, ειδικά όταν η διευθέτηση σφραγίζεται με συνθήκη, τείνουν να είναι σταθερά, ακόμη και όπου οι σχέσεις μεταξύ των γειτονικών κρατών παραμένουν ασταθείς ή ακόμη και εχθρικές.
Ο λόγος; Η αμφισβήτηση εγκατεστημένων συνόρων προκαλεί αναπόφευκτα ενοχλητικές ανταπαιτήσεις, ειδικά σε περιοχές όπου εθνοτικές ή φυλετικές ομάδες βρίσκονται εκατέρωθεν των συνόρων και μειονοτικοί πληθυσμοί έχουν καταλήξει πίσω από τα σύνορα όταν ολοκληρώθηκαν οι χάρτες.
Αλλά και η δυτική διπλωματία δεν φαίνεται διατεθειμένη να υποστηρίξει την ανατροπή της 100ετούς συμφωνίας. Οι δυτικές χώρες θέλουν να διατηρήσουν τα υπάρχοντα σύνορα όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο , επειδή φοβουνται την προοπτική ενός φαινομένου ντόμινο απο μία διαδικασία για την χάραξη νέων συνόρων στην περιοχή.
