Στην ευεργετική δράση του καφέ κατά της ροδόχρου νόσου, αλλά και στις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του, κατέληξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ 'Αϊλαντ, δίνοντας μας περισσότερους λόγους να απολαμβάνουμε το αγαπημένο μας αφέψημα.
Οι ερευνητές , που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό δερματολογίας «JAMA Dermatology», σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ανέλυσαν στοιχεία για 82.737 γυναίκες, από τις οποίες σχεδόν 5.000 είχαν διαγνωσθεί με ροδόχρου νόσο σε διάστημα 14 ετών.
Διαπιστώθηκε ότι όσες έπιναν πάνω από τέσσερις καφέδες καθημερινά, είχαν κατά μέσο όρο 23% μικρότερο κίνδυνο για ροδόχρου νόσο, σε σχέση με όσες έπιναν μόνο ένα καφέ το μήνα.
Η ροδόχρους νόσος είναι μια κοινή φλεγμονώδης πάθηση, που προκαλεί χρόνια ερυθρότητα και φλεγμονή στο δέρμα του προσώπου. Κατά καιρούς τα συμπτώματα εμφανίζουν έξαρση και άλλοτε βρίσκονται σε ύφεση. Μερικές φορές, η πάθηση συγχέεται με την ακμή, μια αλλεργική αντίδραση.
Οι δερματολόγοι, όπως μεταδίδει το ΑΜΠΕ, δεν είναι βέβαιοι για το τι προκαλεί τη ροδόχρου νόσο, αλλά θεωρούν ότι οφείλεται σε ανωμαλίες των αιμοφόρων αγγείων του προσώπου ή σε βακτήρια του εντέρου που πυροδοτούν μια ουσία, η οποία με τη σειρά της προκαλεί διαστολή των αιμοφόρων αγγείων στο πρόσωπο. Δεν υπάρχει οριστική θεραπεία, απλώς διαχείριση των συμπτωμάτων, όταν αυτά «φουντώνουν».
Οι ερευνητές αποδίδουν την ευεργετική δράση του καφέ στις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του και στην πρόκληση στένωσης στα αιμοφόρα αγγεία, με συνέπεια να κυκλοφορεί λιγότερο αίμα, κάτι που περιορίζει την ερυθρότητα του προσώπου.
Η μελέτη βρήκε ότι η κατανάλωση καφέ χωρίς καφεΐνη δεν μειώνει τον κίνδυνο για ροδόχρου νόσο, συνεπώς, είναι η καφεΐνη που επιφέρει το προστατευτικό αποτέλεσμα.
Εξάλλου, παρόλο που η νέα μελέτη εστιάσθηκε στη μείωση του κινδύνου για εκδήλωση ροδόχρου νόσου, οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο καφές μπορεί να ωφελήσει και όσους έχουν ήδη την πάθηση, κάτι που θα επιβεβαιωθεί με μελλοντική μελέτη.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:
https://jamanetwork.com/journals/jamadermatology/fullarticle/2707780