Ο Μιχάλης Τσόχος κατά τη διάρκεια του αγώνα «τουίταρε» και ζητούσε η...φωνή και η απορία του να φτάσουν στην αίθουσα Τύπου της Τούμπας: «Ας ρωτήσει κάποιος τον Ιβιτς και για τον Σάχοφ. Τι έχει δει, έστω και σε ένα ματς και επιμένει τόσο πολύ σε αυτόν». Η ερώτηση, κι όχι μόνο αυτή, έγινε προς τον Σέρβο προπονητή. Ήταν κάτι παραπάνω από «Δ.Π» («δεν παίζεται») ότι στην συνέντευξη Τύπου, παρά τη νίκη, θα «στηνόταν στον τοίχο», με αφορμή τις επιλογές του. Φανταστείτε, τι θα γινόταν αν δεν βρισκόταν ο Λέο Μάτος στην κατάλληλη στιγμή, στο κατάλληλο σημείο…
Οι τοποθετήσεις του Ίβιτς δεν ξέρω κατά πόσο ικανοποίησαν, πρώτα τον κόσμο και μετά τους δημοσιογράφους, αλλά η αλήθεια κρύβεται σε έξι λέξεις: «Πάλι τους ίδιους παίκτες θα διάλεγα». Ο 39χρονος τεχνικός δεν είναι ξεροκέφαλος, όσο θέλουν ορισμένοι να τον παρουσιάσουν σήμερα, αισθανόμενοι δικαιωμένοι επειδή η νίκη ήρθε με τους Μπίσεσβαρ, Μυστακίδη και Περέιρα στο γήπεδο και όχι στον πάγκο. Το πιο εύκολο θα ήταν να τους είχε βάλει και τους τρεις από την αρχή και να είχε το κεφάλι του ήσυχο. Ποιος θα μπορούσε να του πει κουβέντα;
Ευτυχώς, για τον ΠΑΟΚ, ο Σέρβος δεν παρασύρεται από την κερκίδα, δε πολυδιαβάζει sites, εφημερίδες, δεν έχει προφίλ σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Ο Ίβιτς ξέρει καλύτερα απ’ όλους μας, τι μπορεί να κερδίσει και τι να χάσει έχοντας πχ. τον Μπίσεσβαρ από το ξεκίνημα ενός τόσο απαιτητικού αγώνα, όπως αυτό με την ΑΕΚ, τι μπορεί να του προσφέρει στο ανασταλτικό κομμάτι ο Περέιρα αντί του Αθανασιάδη, που όντως επιθετικά (με εξαίρεση το ξέσπασμα στο Λίμπερετς) δεν βλέπεται το τελευταίο διάστημα, προσφέρει όμως τόσα πολλά άλλα πράγματα μέσα στο χορτάρι, πράγματα που το απλό μάτι του φιλάθλου δεν τα πιάνει.
Αν δεν ήθελε ο Ίβιτς τον Περέιρα ή δεν τον γουστάρει, όπως του καταλογίζουν, πολύ απλά το καλοκαίρι δε θα είχε επιμείνει για να παραμείνει στην ομάδα. Θα τον είχε αφήσει να πάει στην ευχή του Θεού και θα είχε ένα λιγότερο πονοκέφαλο, γιατί ας μην παραβλέπουμε ότι ο Αργεντινός είναι από τα αγαπημένα παιδιά της κερκίδας εξαιτίας (και) της γκολάρας του στο προπέρσινο Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ.
Την ίδια κακόπιστη κριτική άκουγε ο Σέρβος προπονητής, όσο δεν έπαιζε ο Βαρέλα. Η πιο ακριβή καλοκαιρινή κίνηση του ΠΑΟΚ. Μην πάμε και στον Τιάμ, που «είναι βέλος, έχει κορμί και πρέπει να παίζει φορ». Θα ξημερώσουμε. Η εξέλιξη των πραγμάτων δικαίωσε τον προπονητή, που άκουσε τα μύρια όσα για τον Κρέσπο, ενώ στο πρόσωπο του υπομονετικού Μαλεζά δείχνει να βρίσκει μια σταθερά την ώρα που λείπει από την ομάδα ο πολυτιμότερος παίκτης της, ο Γιώργος Τζαβέλλας.
Κι ας μην το κουράσουμε άλλο με το ποιος παίζει και ποιος δεν παίζει. Ο Ίβιτς, όπως και κάθε προπονητής, θα κριθεί για τις επιλογές, τις αποφάσεις, την πορεία του. Αλλά, πιστέψτε μας, την Πέμπτη κόντρα στην σκληροτράχηλη Καραμπάχ το πιο πιθανό είναι να αφήσει στον πάγκο τον Μπίσεσβαρ, τον Περέιρα και τον Μυστακίδη.
Η ΑΕΚ δεν έχει το παραμικρό παράπονο φιλοξενίας και έφυγε χωρίς σχεδόν αστυνομική προστασία από την Τούμπα, ίσως και να το παρατράβηξε επικοινωνιακά για τη φάση του 94ου λεπτού. Ναι, η μπάλα είναι εκτός γραμμής όταν την επαναφέρει ο Μάτος και κερδίζει το κόρνερ. Κάνει λάθος ο βοηθός Ευθυμιάδης, αλλά ποιος αλήθεια μπορεί να του καταλογίσει δόλο; Μάλλον κανένας.
Όπως και στον Σιδηρόπουλο, που απέδειξε γιατί είναι ο κορυφαίος Έλληνας διαιτητής, έκανε ένα πραγματικά πολύ καλό παιχνίδι και πήρε πάνω του μια σχεδόν παρόμοια φάση, με πρωταγωνιστή τον Ροντρίγκες, δείχνοντας άουτ, ενώ υπήρχε κόρνερ. Τι, εδώ δεν ήταν… έγκλημα;
Μακάρι, ο ΠΑΟΚ να είχε τον Σιδηρόπουλο πριν μια αγωνιστική στο «Γεώργιος Καραϊσκάκη» κι ας φώναζε για δύο φάσεις αν ήταν ή δεν ήταν άουτ. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα και κυρίως ας μην τα συγκρίνουμε με πραγματικά «εγκλήματα», που έχουν εδώ και χρόνια χαρίσει πρωταθλήματα, έχουν «χτίσει» διαφορές ασφαλείας.
Όπως δεν θα πρέπει με τίποτα και για κανένα λόγο να συγκρίνονται τα καπνογόνα στο φαληρικό στάδιο, με την ανόητη κίνηση του ανεγκέφαλου οπαδού του ΠΑΟΚ, που παραλίγο να «δολοφονήσει» την ομάδα του και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η φωτοβολίδα – αλεξίπτωτο, που την είδαν να σβήνει στο κέντρο του αγωνιστικού χώρου, παραλίγο να κάψει τον «Δικέφαλο» και κυρίως να βάλει σε κίνδυνο ανθρώπινη ζωή. Ελεος, πια.
Ο λόγος ανήκει στον Ιβάν Σαββίδη και στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ, που οφείλουν απέναντι στην ιστορία του συλλόγου, κυρίως όμως στις οικογένειες και τα μικρά παιδιά, που ακόμη αδιαφορώντας για τους κινδύνους συνεχίζουν να πηγαίνουν στο γήπεδο, να λάβουν μέτρα προκειμένου να μην επαναληφθεί το ίδιο εγκληματικό φαινόμενο. Ο Σαββίδης είναι από τους ανθρώπους, που όντως μπορεί να το κάνει πράξη.
Ασφαλώς και δεν υπάρχει θέμα, ούτε καν απορία, για το αν ήταν οπαδός του ΠΑΟΚ ή κάτι άλλο… Από το σημείο που έφυγε και… προσγειώθηκε (γιατί αυτό επιδίωξε ο ανεγκέφαλος οπαδός) στο χορτάρι, δύσκολα να καθίσει οπαδός άλλης ομάδας.
Όποιος ξέρει την Τούμπα και τη Θύρα 4, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί τι λέμε…
Το άρθρο ου Σταύρου Σουντουλίδη δημοσιεύτηκε στο gazzetta.gr