Ήταν κοινό μυστικό στη δημοσιογραφική πιάτσα, άπαντες γνώριζαν πως ο Γιώργος Τράγκας ήταν κακός εργοδότης στα μίντια που είχε υπό την κατοχή του. Εκατοντάδες δημοσιογράφοι και τεχνικοί έμειναν απλήρωτοι στο πέρασμα των χρόνων και με αφορμή τις αποκαλύψεις για την αμύθητη περιουσία του, οι «παλιές» αμαρτίες είδαν και πάλι το φως της δημοσιότητας.
Η ΕΣΗΕΑ με ανακοίνωσή της, αναφέρεται στο «αμαρτωλό» παρελθόν του Γιώργου Τράγκα, σημειώνοντας πως παρακολουθεί με προβληματισμό τις αποκαλύψεις. Όπως σημειώνει η δημοσιογραφική Ένωση, οι δημόσιες καταγγελίες στις οποίες είχε προβεί κατά του εκδότη και δημοσιογράφου έχουν βάθος 20ετίας, ενώ τα «φέσια» που εκείνος άφησε σε ΕΣΗΕΑ, από αγγελιόσημο και ΕΔΟΕΑΠ είναι εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ!
Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ έχει ως εξής:
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ παρακολουθεί με σοβαρό προβληματισμό τον καταιγισμό πληροφόρησης σχετικά με την αμύθητη περιουσία του αποθανόντος Γεωργίου Τράγκα και τα ερωτήματα τα οποία, εύλογα, τίθενται σχετικά με τον τρόπο συγκέντρωσης αυτής της περιουσίας καθώς και με τη λειτουργία των ελεγκτικών μηχανισμών.
Ο αποθανών είχε εδώ και δεκαετίες απαρνηθεί την δημοσιογραφική του ιδιότητα επιδιδόμενος σε εκδοτικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο των οποίων δεν ανταποκρινόταν στις συμβατικές του υποχρεώσεις ως εργοδότης. Στα χρόνια της επιχειρηματικής του δραστηριότητας άφησε απλήρωτους δεκάδες συναδέλφους μας ενώ ο ίδιος, όπως αποκαλύπτεται, επιδιδόταν σε ακραίο και αθέμιτο, όπως όλα δείχνουν, πλουτισμό. Οι δημόσιες καταγγελίες της ΕΣΗΕΑ έχουν χρονικό βάθος 20ετίας. Οι δύο εταιρείες του οι οποίες πτώχευσαν το 2010 άφησαν οφειλές από συνδρομές 25.000€ στην ΕΣΗΕΑ, από αγγελιόσημο 260.000€ και από εισφορές εργαζομένων 67.000€ στον ΕΔΟΕΑΠ. Όσον αφορά τις οφειλές προς τον ΕΔΟΕΑΠ, οι οποίες έχουν φτάσει με τις προσαυξήσεις τις 450.000€ και 98.000€ αντίστοιχα έχουν αναγγελθεί και διεκδικούνται.
Το φαινόμενο «Τράγκα», με τις διαστάσεις οι οποίες σταδιακά αποκαλύπτονται, φαίνεται ότι ενσαρκώνει τις πιο ακραίες στρεβλώσεις του «συστήματος δημοσιότητας». Η διαπλοκή εξουσίας και τύπου είναι, δυστυχώς, φαινόμενο διαχρονικό και διεθνές. Γι’ αυτό και κάθε ευνομούμενη δημοκρατία οφείλει να λαμβάνει μέτρα με στόχο την θωράκιση των κοινωνιών από τις προσπάθειες χειραγώγησης της ενημέρωσης αλλά και τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας του Τύπου.
Η ΕΣΗΕΑ διαχρονικά υποστηρίζει την υιοθέτηση κανόνων διαφάνειας, ισοτιμίας και ισονομίας στην διαχείριση και του τελευταίου ευρώ που κατευθύνεται από τα δημόσια ταμεία σε ΜΜΕ, είτε αφορά σε ενισχύσεις είτε στην κρατική διαφήμιση. Απόλυτη διαφάνεια απαιτείται και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ αλλά και στην προέλευση του ενημερωτικού περιεχομένου, το οποίο πρέπει να παράγεται από επαγγελματίες δημοσιογράφους που υπογράφουν το αποτέλεσμα της δουλειάς τους.
Η συντριπτική πλειονότητα των δημοσιογράφων είναι σκληρά εργαζόμενοι σε ιδιαίτερα δύσκολες εργασιακές συνθήκες. Η μαχόμενη δημοσιογραφία, η δημοσιογραφία την οποία εκπροσωπεί η ΕΣΗΕΑ είναι το προπύργιο της Δημοκρατίας και πρέπει να είναι πλήρως θωρακισμένη.
