To «παζάρι» του Ταγίπ Ερντογάν με ΗΠΑ και Ρωσία για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς (F-35 και S-400), που έχει ως διακύβευμα τη γεωπολιτική θέση της Τουρκίας και τον εν γένει στρατηγικό προσανατολισμό της, εισέρχεται στην πιο κρίσιμη καμπή.
Η είδηση ότι η Τουρκία αναβάλει για τουλάχιστον 10 μήνες την παραλαβή του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400, καταδεικνύει εκ πρώτης όψεως το εξής: ότι η Άγκυρα υπέκυψε στις ισχυρές πιέσεις των ΗΠΑ, που δεν επιθυμούσαν την ευόδωση του deal με την Μόσχα και παράλληλα εκδήλωναν τον προβληματισμό τους για τα βήματα προσέγγισης που έκανε η Τουρκία προς τη Ρωσία. Με κύριο «μοχλό» πίεσης τις πρόσφατες αποφάσεις της Βουλής των Αντιπροσώπων, για «πάγωμα» της αμυντικής-στρατιωτικής ενίσχυσης της Τουρκίας, όπως σημείο αιχμής αποτελούν τα μαχητικά αεροσκάφη F35, οι ΗΠΑ φαίνεται ότι επέβαλαν τη θέλησή τους.
Είναι όμως έτσι ή η Τουρκία επιτυγχάνει να διατηρεί ισορροπία ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Μόσχα, ενισχύοντας τη γεωστρατηγική δυναμική της; Οι μέχρι τώρα πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει και αφορούν τις ενέργειες της Άγκυρας, φανερώνουν τα εξής:
Η Τουρκία βάζει φραγμό στην αγορά των S-400 και επί της ουσίας «ξεπαγώνει» την παράδοση του αμερικανικών οπλικών συστημάτων, κυρίως των F-35. Μάλιστα, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, ενός των επόμενων ημερών η Άγκυρα θα παραλάβει και το πρώτο F35. Την ίδια στιγμή το deal με τη Ρωσία, απενεργοποιείται μεν για τους επόμενους μήνες, ωστόσο, δεν «νεκρώνει».
Η Άγκυρα, προκειμένου να μην διαταράξει τις σχέσεις με τη Ρωσία, εξετάζει το ενδεχόμενο παραλαβής των αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 (έχει ήδη καταβάλει προκαταβολή), αλλά να μην τους ενεργοποιήσει προς χάριν των ΗΠΑ..
Νομιμοποιείται να ντιλάρει και με τους δύο...
Ο Ερντογάν επιδιώκει να έχει ικανοποιημένες αμφότερες Ουάσιγκτον και Μόσχα και να συνεχίζει το ιδιότυπο γεωπολιτικό παζάρι. Η μετριοπαθής-μεσοβέζική λύση που επέλεξε η Τουρκία, της ανοίγει ξανά την «πόρτα» των ΗΠΑ, η οποία βεβαίως ουδέποτε στα αλήθεια έκλεισε και παράλληλα κρατάει ανοιχτό το δίαυλο επικοινωνίας με την Ρωσία.
Ο Τούρκος πρόεδρος διαμορφώνει συνθήκες, που τρόπον τινά νομιμοποιούν το δικαίωμα να «ντιλάρει» με τις ΗΠΑ και την Μόσχα. Διατηρεί «ζωντανό» το παζάρι για τα εξοπλιστικά, το οποίο ενδεχομένως να χρησιμοποιήσει στο μέλλον