Σε πολιτικές που μπορούν να ωθήσουν ταχύτερα την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, αναφέρθηκε, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννης Στουρνάρας, σε ομιλία του στο Atlantic Economic Conference στην Αθήνα, ενώ μίλησε και για τους λόγους που η κρίση στη χώρα υπήρξε τόσο έντονη.
Συγκεκριμένα, ο κ. Στουρνάρας, τόνισε πως είναι πολλοί οι λόγοι που εξηγούν το βάθος και τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης:
- το μέγεθος και η ταχύτητα της δημοσιονομικής προσαρμογής ήταν άνευ προηγουμένου.
- οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές αποδείχτηκαν υψηλότεροι από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί.
- υπήρξαν διάφορα σφάλματα στον σχεδιασμό των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής.
- o ιδιόρρυθμος προγραμματισμός και σχεδιασμός των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων οδήγησε σε μεγαλύτερη πτώση των πραγματικών μισθών από ό,τι είχε προγραμματιστεί, βαθαίνοντας την ύφεση. Η μεταρρυθμιστική προσπάθεια επικεντρώθηκε περισσότερο στην αγορά εργασίας παρά στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών.
- το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs) αποδείχτηκε πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί.
- διάφορες μεταρρυθμίσεις καθυστέρησαν περισσότερο από ό,τι αναμενόταν.
- ευθύνες για την καθυστερημένη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίες έχουν και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Η απόφαση του Eurogroup του 2012 να δοθεί περαιτέρω ελάφρυνση χρέους εφαρμόστηκε τελικά το 2018, ενώ όταν ξέσπασε η ελληνική κρίση, η ευρωζώνη δεν είχε τα κατάλληλα εργαλεία για να αποτρέψει και να περιορίσει την κρίση.
Παράλληλα, για να ξεπεραστούν οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, να επιταχυνθεί η ανάκαμψη και να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στις μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας, ο κεντρικός Τραπεζίτης προτείνει τις 10 ακόλουθες πολιτικές:
- μείωση του μεγάλου όγκου των NPLs με την έγκαιρη εφαρμογή των δύο συστημικών λύσεων που έχει προτείνει η Τράπεζα της Ελλάδος και το υπουργείο
- μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα για την περίοδο ως το 2022 στο 2% του ΑΕΠ έναντι του τρέχοντος στόχου του 3,5%.
- αλλαγή του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής, με έμφαση σε χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και υψηλότερες δημόσιες δαπάνες, ώστε να αυξηθεί ο αντίκτυπος της δημοσιονομικής πολιτικής στην ανάπτυξη.
- εφαρμογή περισσότερων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
- διεύρυνση των δυνατοτήτων συνεργασίας ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, με βάση τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές.
- βελτίωση της ποιότητας και διασφάλιση της ανεξαρτησίας των δημόσιων θεσμών.
- εφαρμογή μιας πιο εστιασμένης πολιτικής για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων.
- διατήρηση της ευελιξίας των αγορών εργασίας και στήριξη των μακροχρόνια ανέργων.
- ενίσχυση του λεγόμενου «τριγώνου της γνώσης», δηλαδή, της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας.
- παροχή κινήτρων για ανάπτυξη δικτύων ομοειδών επιχειρήσεων, ώστε να μπορέσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να υπερβούν το μικρό τους μέγεθος και να εκμεταλλευτούν οικονομίες κλίμακας.
