Η κωλυσιεργία που κυριαρχεί στις διαβουλεύσεις με τους εκπροσώπους των Θεσμών, «αναγκάζει» την κυβέρνηση και προβεί σε δεύτερες σκέψεις και σε αναπροσαρμογή του βασικού διαπραγματευτικού της πλάνου, που προβλέπει, κλείσιμο «πακέτου» συμφωνίας για αξιολόγηση, χρέος, QE και κατόπιν ψήφιση των προαπαιτούμενων. «Διαρροές» από το Μαξίμου υποστηρίζουν, ότι στα σχέδια επί χάρτου που λαμβάνουν χώρα, εξετάζεται σοβαρά το ενδεχόμενο να ψηφιστούν κάποια προπαιτούμενα πριν την ολοκλήρωση της τεχνικής συμφωνίας.
Παράλληλα, προκειμένου να μην εκτροχιασθεί συνολικά η διαπραγμάτευση, έχει τεθεί υπό συζήτηση και η εναλλακτική λύση του «σπασίματος» της διαβούλευσης σε δύο κομμάτια, με το πρώτο να αφορά κυρίως την αξιολόγηση (με ορίζοντα το επερχόμενο Eurogroup) και το δεύτερο που θα ακολουθήσει χρονικά, τον προσδιορισμό των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος και την ένταξη στο QE της ΕΚΤ.
Το βασικό χρονοδιάγραμμα που έχουν εκπονήσει οι εκπρόσωποι των Θεσμών, κάνει «λόγο» για αποχώρησή τους από την Αθήνα την ερχόμενη Τρίτη. Με τους «ρυθμούς» χελώνας που κυλά η διαπραγμάτευση, θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να «κλείσει» η τεχνική συμφωνία, το λεγόμενο «staff level agreement», γεγονός που είναι πιθανό να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στον στρατηγικό σχεδιασμό της κυβέρνησης, για τη συμφωνία-πακέτο, που το προς παρόν δεν μπορεί να οριοθετηθεί σε ένα χρονικό πλαίσιο…
Το χάσμα ανάμεσα σε Αθήνα και δανειστές, παραμένει αγεφύρωτο κατά τις τρεις ημέρες διεξαγωγής των διαβουλεύσεων και το Μαξίμου αναζητά λύσεις για να «ξεκολλήσει» την διαπραγμάτευση.. Επί της ουσίας οι συζητήσεις βρίσκονται σε τέλμα, άνευ απτών αποτελεσμάτων και συγκεκριμένης προόδου σε μια σειρά από σημαντικά ζητήματα που συζητήθηκαν και αφορούν εκκρεμότητες της β΄αξιολόγησης, όπως για παράδειγμα ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, τα ενεργειακά και τα εργασιακά.
Διαφωνίες για τα μέτρα και τα αντίμετρα
Επιπρόσθετα σημαντικές διαφορές, ανάμεσα στις δύο πλευρές, έχουν εντοπιστεί τόσο στα μέτρα όσο και στα αντισταθμιστικά μέτρα που θα εφαρμοστούν μετά το 2019. Το ύψος της μείωσης του αφορολόγητου αλλά και ο τρόπος-μέθοδος περικοπής της προσωπικής διαφοράς των συντάξεων, αποτελεί πεδίο διαφωνίας ανάμεσα σε Αθήνα και εκπροσώπους Θεσμούς.
Οι τελευταίοι εξέφρασαν ενστάσεις και αντιρρήσεις και στα αντίμετρα που παρουσίασε η ελληνική πλευρά, που σχετίζονται κυρίως με την αντικατάσταση του ΕΝΦΙΑ από ένα ηπιότερο φόρο ακίνητης περιουσίας, όσο και με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών.