Δείχνοντας ότι θέλει πραγματική ανανέωση, με νέα, άφθαρτα πρόσωπα στην ηγεσία, ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ (μέλη, φίλοι, πρώην ψηφοφόροι και συνοδοιπόροι) ανέδειξε τον Νίκο Ανδρουλάκη πρώτο σε ψήφους υποψήφιο για την προεδρία του κόμματος, καθιστώντας τον φαβορί για την τελική επικράτηση στον δεύτερο γύρο.
Η μάχη θα συνεχισθεί βέβαια και το αποτέλεσμα δεν μπορεί να προεξοφληθεί, παρά το σημαντικό προβάδισμα του κ. Ανδρουλάκη, καθώς το όνομα Παπανδρέου παραμένει συνώνυμο του ΠΑΣΟΚ για πολύ μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων που συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία.
Πάντως στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών υπάρχει τουλάχιστον ένας αδιαμφισβήτητος νικητής: Είναι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, που κατόρθωσε να προσελκύσει στην κομματική κάλπη πάνω από 272.000 μέλη, φίλους και πρώην ή μελλοντικούς ψηφοφόρους του, επιβεβαιώνοντας τα δημοσκοπικά ευρήματα που το δείχνουν να βρίσκεται σε τροχιά ανάκαμψης, με δυναμική επανασυσπείρωσης και σταδιακή άνοδο των ποσοστών του.
Η αμφισβήτηση του "τοτέμ"
Μεγάλος νικητής είναι βέβαια και ο πλειοψηφήσας υποψήφιος, που τόλμησε να αμφισβητήσει το “τοτέμ” του κόμματος απευθυνόμενος περίπου στο ίδιο κομμάτι κομματικού ακροατηρίου και να υπερισχύσει καθαρά.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έδωσε ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα, επαγγελλόμενος ένα αναγεννημένο ΠΑΣΟΚ με χαρακτηριστικά σύχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, χωρις πολιτικοϊδεολογικά κόμπλεξ και ετεροπροσδιορισμούς. Κατόρθωσε επίσης να πείσει την κομματική βάση ότι είναι ο μόνος από τους τρεις υποψηφίους-φαβορί που θα ακολουθήσει πολιτική ίσων αποστάσεων από τα δύο μεγάλα κόμματα, προασπίζοντας την αυτονομία του Κινήματος.
Στην επιτυχία του συνέβαλε το γεγονός ότι είναι ακόμη “αφθαρτος” πολιτικός, που δεν έχει ασκήσει εξουσία και δεν επωμίζεται “παλιές αμαρτίες” του ΠΑΣΟΚ.
Οι “αμαρτίες” αυτές επιβάρυναν κυρίως τον Γ. Παπανδρέου, για τον οποίο η δεύτερη θέση και το ποσοστό που συγκέντρωσε δεν μπορούν να θεωρηθούν επιτυχία, ούτε βέβαια δυσάρεστη έκπληξη. Οι ψηφοφόροι είδαν έναν “κουρασμένο” πρώην ηγέτη, που παρά τις καλές προθέσεις και τις νεωτερίστικες ιδέες του δεν μπορεί να προσφέρει πολλά στην προσπάθεια ανανέωσης, ανασυγκρότησης και μετεξέλιξης του ΠΑΣΟΚ
Απογοητευτικό - με βάση τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργήσει οι δημοσκοπήσεις – είναι το αποτέλεσμα για τον Ανδρέα Λοβέρδο. Είχε πολύ καλή επίδοση στην Αθήνα, αλλά υστέρησε πολύ στην περιφέρεια. Παρά τις συνεχείς του προσπάθειες, τις δηλώσεις και τις εξηγήσεις, δεν κατόρθωσε να αποσείσει την “ρετσινιά” ότι είναι εκφραστής κεντροδεξιών αντιλήψεων και ότι υπό την ηγεσία του το ΠΑΣΟΚ θα γινόταν συνοδοιπόρος της ΝΔ.
Αναμέτρηση του παλιού με το καινούργιο
Ο δεύτερος γύρος την επόμενη Κυριακή θα είναι λοιπόν μιά μονομαχία Παπανδρέου- Ανδρουλάκη, στην οποία πολλοί βλέπουν μιά αναμέτρηση του “παλιού παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ” με τις δυνάμεις της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας, που συνυπάρχουν στον ίδιο πολιτικό φορέα.
Οποιος κι αν είναι ο νικητής, θα έχει να αντιμετωπίσει τις ίδιες προκλήσεις την επόμενη μέρα και πρέπει να κερδίσει κρίσιμα στοιχήματα για να δικαιώσει τις προσδοκίες της κομματικής βάσης, που περιμένει να δεί το ΠΑΣΟΚ να ξαναγίνεται πόλος συσπείρωσης της κεντροαριστεράς και κόμμα εξουσίας, με πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις.
Τα μεγάλα στοιχήματα για την επόμενη μέρα είναι
- - Η διατήρηση της ενότητας του κόμματος και η ανασυγκρότησή του, με ανανέωση ιδεών, προσώπων και μηχανισμών
- Η ενίσχυση της δυναμικής που εμφανίζει στις δημοσκοπήσεις και η αύξηση των ποσοστών του στην πρόθεση ψήφου
- Η διαμόρφωση καθαρού ιδεολογικού και πολιτικού προφίλ, με χαρακτηριστικά σύχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας
- Η χάραξη στρατηγικής απέναντι στα δύο μεγάλα κόμματα, για την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ σε κόμμα εξουσία
Χ. ΝΙΑΚΑΣ