Ένα φάρμακο, η τεραζοσίνη, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη στους άνδρες, δίνει ελπίδες ότι μπορεί παράλληλα να αποτελέσει επιτέλους ένα «όπλο» για την επιβράδυνση της ανίατης νόσου Πάρκινσον, σύμφωνα με μια διεθνή επιστημονική ομάδα.
Η ουσία, πιθανώς μπορεί να «φρενάρει» την επιδείνωση της νόσου, κάτι που έως τώρα κανένα άλλο φάρμακο δεν έχει πετύχει.
Οι υπάρχουσες σήμερα θεραπείες βοηθούν στην αντιμετώπιση ορισμένων συμπτωμάτων, αλλά ούτε επιβραδύνουν ούτε πολύ περισσότερο αναστρέφουν την απώλεια νευρώνων που επιφέρει η νόσος. Η τεραζοσίνη ενεργοποιεί ένα ένζυμο (PGK1) που ενισχύει την παραγωγή κυτταρικής ενέργειας και έτσι βοηθά να αποτραπεί ο θάνατος των εγκεφαλικών κυττάρων, «φρενάροντας» τη νευροεκφύλιση. Η μείωση της παραγωγής ενέργειας στα κύτταρα λόγω της γήρανσης του ανθρώπου συνιστά βασικό παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση Πάρκινσον.
Τα αρχικά πειράματα σε ζώα στα οποία χορηγήθηκε η δραστική ουσία τεραζοσίνη, οδήγησαν σε σημαντική βελτίωση της υγείας τους, γι' αυτό αποφασίσθηκε μια πρώτη μελέτη σε ανθρώπους, που επίσης άφησε ελπιδοφόρα αποτελέσματα.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Κίνα, με επικεφαλής τoν καθηγητή ιατρικής Μάικλ Γουέλς του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Journal of Clinical Investigation», μελέτησαν 2.800 ασθενείς με Πάρκινσον που έπαιρναν τεραζοσίνη για τον προστάτη τους, καθώς και άλλους 15.400 με Πάρκινσον που όμως έκαναν διαφορετική φαρμακευτική θεραπεία για την υπερπλασία του προστάτη (η οποία δεν επιδρούσε στο ένζυμο PGK1).
Από τη συγκριτική μελέτη, διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς της πρώτης ομάδας (της τεραζοσίνης) εμφάνισαν καλύτερη διαχρονική εξέλιξη, όσον αφορά τα συμπτώματα και τις επιπλοκές της νόσου Πάρκινσον. Μετά από αυτό, οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι το εν λόγω φάρμακο αξίζει να δοκιμασθεί σε μια μεγαλύτερη κλινική μελέτη, την οποία σκοπεύουν να αρχίσουν φέτος.
O Γουέλς διευκρίνισε ότι είναι πρόωρο να μιλήσει κανείς για θεραπεία, όμως τα πρώτα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά και δείχνουν ότι το εν λόγω φάρμακο μπορεί σε μερικά χρόνια να αλλάξει τη ζωή των ασθενών με Πάρκινσον.
«Σήμερα δεν έχουμε καθόλου θεραπείες που να αλλάζουν την προοδευτική επιδείνωση αυτής της νευροεκφυλιστικής νόσου. Είναι μια τρομερή κατάσταση, επειδή καθώς ο πληθυσμός μας γερνάει, η νόσος Πάρκινσον πρόκειται να γίνει ολοένα συχνότερη. Συνεπώς είναι πραγματικά μια συναρπαστική περιοχή έρευνας», δήλωσε.
Δεδομένου ότι η τεραζοσίνη έχει αποδεδειγμένα θετικό αποτέλεσμα στη θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη, όπως είπε ο ίδιος, η έγκριση και ο αναπροσανατολισμός του φαρμάκου για τη νόσο Πάρκινσον θα είναι εφικτός, εφόσον οι επόμενες ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές του με συγκριτική χρήση ψευδοφαρμάκου (πλασίμπο) πάνε καλά. Θα χρειασθούν όμως μερικά χρόνια, εωσότου αυτές ολοκληρωθούν και το φάρμακο αποδειχθεί ότι είναι τόσο ασφαλές όσο και αποτελεσματικό για τους παρκινσονικούς ασθενείς.
Οι ερευνητές μάλιστα δεν αποκλείουν ότι το φάρμακο ίσως βοηθήσει ασθενείς και με άλλες νευροεκφυλιστικές παθήσεις, κάτι που θα διερευνηθεί επίσης.
Η ουσία, πιθανώς μπορεί να «φρενάρει» την επιδείνωση της νόσου, κάτι που έως τώρα κανένα άλλο φάρμακο δεν έχει πετύχει.
Οι υπάρχουσες σήμερα θεραπείες βοηθούν στην αντιμετώπιση ορισμένων συμπτωμάτων, αλλά ούτε επιβραδύνουν ούτε πολύ περισσότερο αναστρέφουν την απώλεια νευρώνων που επιφέρει η νόσος. Η τεραζοσίνη ενεργοποιεί ένα ένζυμο (PGK1) που ενισχύει την παραγωγή κυτταρικής ενέργειας και έτσι βοηθά να αποτραπεί ο θάνατος των εγκεφαλικών κυττάρων, «φρενάροντας» τη νευροεκφύλιση. Η μείωση της παραγωγής ενέργειας στα κύτταρα λόγω της γήρανσης του ανθρώπου συνιστά βασικό παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση Πάρκινσον.
Τα αρχικά πειράματα σε ζώα στα οποία χορηγήθηκε η δραστική ουσία τεραζοσίνη, οδήγησαν σε σημαντική βελτίωση της υγείας τους, γι' αυτό αποφασίσθηκε μια πρώτη μελέτη σε ανθρώπους, που επίσης άφησε ελπιδοφόρα αποτελέσματα.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Κίνα, με επικεφαλής τoν καθηγητή ιατρικής Μάικλ Γουέλς του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Journal of Clinical Investigation», μελέτησαν 2.800 ασθενείς με Πάρκινσον που έπαιρναν τεραζοσίνη για τον προστάτη τους, καθώς και άλλους 15.400 με Πάρκινσον που όμως έκαναν διαφορετική φαρμακευτική θεραπεία για την υπερπλασία του προστάτη (η οποία δεν επιδρούσε στο ένζυμο PGK1).
Από τη συγκριτική μελέτη, διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς της πρώτης ομάδας (της τεραζοσίνης) εμφάνισαν καλύτερη διαχρονική εξέλιξη, όσον αφορά τα συμπτώματα και τις επιπλοκές της νόσου Πάρκινσον. Μετά από αυτό, οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι το εν λόγω φάρμακο αξίζει να δοκιμασθεί σε μια μεγαλύτερη κλινική μελέτη, την οποία σκοπεύουν να αρχίσουν φέτος.
O Γουέλς διευκρίνισε ότι είναι πρόωρο να μιλήσει κανείς για θεραπεία, όμως τα πρώτα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά και δείχνουν ότι το εν λόγω φάρμακο μπορεί σε μερικά χρόνια να αλλάξει τη ζωή των ασθενών με Πάρκινσον.
«Σήμερα δεν έχουμε καθόλου θεραπείες που να αλλάζουν την προοδευτική επιδείνωση αυτής της νευροεκφυλιστικής νόσου. Είναι μια τρομερή κατάσταση, επειδή καθώς ο πληθυσμός μας γερνάει, η νόσος Πάρκινσον πρόκειται να γίνει ολοένα συχνότερη. Συνεπώς είναι πραγματικά μια συναρπαστική περιοχή έρευνας», δήλωσε.
Δεδομένου ότι η τεραζοσίνη έχει αποδεδειγμένα θετικό αποτέλεσμα στη θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη, όπως είπε ο ίδιος, η έγκριση και ο αναπροσανατολισμός του φαρμάκου για τη νόσο Πάρκινσον θα είναι εφικτός, εφόσον οι επόμενες ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές του με συγκριτική χρήση ψευδοφαρμάκου (πλασίμπο) πάνε καλά. Θα χρειασθούν όμως μερικά χρόνια, εωσότου αυτές ολοκληρωθούν και το φάρμακο αποδειχθεί ότι είναι τόσο ασφαλές όσο και αποτελεσματικό για τους παρκινσονικούς ασθενείς.
Οι ερευνητές μάλιστα δεν αποκλείουν ότι το φάρμακο ίσως βοηθήσει ασθενείς και με άλλες νευροεκφυλιστικές παθήσεις, κάτι που θα διερευνηθεί επίσης.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
