Ιδιαίτερα κρίσιμη είναι η δίκη που πραγματοποιείται την ερχόμενη Δευτέρα, 4 Απριλίου, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, που αφορά σε αναδρομικές αποδοχές των συνταξιούχων, οι οποίες κόπηκαν από το πρώτο μνημόνιο το 2011 και ίσχυσαν από το έτος 2012.
Ειδικότερα για τη Δευτέρα έχει προγραμματιστεί η νέα πιλοτική δίκη, που αφορά στο αίτημα των συνταξιούχων για τη μόνιμη επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης, δηλαδή τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων και το θερινό επίδομα στις επικουρικές συντάξεις.
Ταυτόχρονα, όμως, η δίκη στο ΣτΕ, θα κρίνει και την επιστροφή των αναδρομικών που αναλογούν από το 2012 για τις επικουρικές συντάξεις, καθώς και αν πρέπει να χορηγούνται σε μόνιμη βάση.
Σύμφωνα με τον εργατολόγο, καθηγητή του ΕΚΠΑ, Αλέξη Μητρόπουλο, ο νέος γύρος της επαναθέσπισης σε μόνιμη βάση των Δώρων, αλλά και της χορήγησης των αναδρομικών από το 2012, άνοιξε με το προδικαστικό ερώτημα που έθεσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών προς το ΣτΕ με την υπ’αριθ. 8898/2021 απόφασή του (20ό Τμήμα).
Η επικείμενη δίκη ενώπιον του ΣτΕ, αν και αναφέρεται στην επαναφορά των Δώρων ως προς τις επικουρικές συντάξεις, έχει μείζον ενδιαφέρον τόσο για τους συνταξιούχους όσο και για τους εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους, διότι εμμέσως ανοίγει ένας νέος γύρος για την επαναθέσπιση της 13ης και 14ης σύνταξης, καθώς και του 13 και 14 μισθού.
Ο κ. Μητρόπουλος, που είναι πρόεδρος της ΕΝΥΠΕΚΚ, τονίζει, πως με την απόφαση-σταθμό 8898/2021 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, καλείται το Συμβούλιο Επικρατείας με πιλοτική δίκη να αποφασίσει τη μόνιμη και υποχρεωτική καταβολή των Δώρων σε όλους ανεξαιρέτως τους συνταξιούχους και μετά το 2012 (και μετά το 2016), αντίθετα από όσα αποφάσισε η Ολομέλεια του ΣτΕ (1439/2020 Ολομ.).
Το προδικαστικό ερώτημα που έθεσε προς το ΣτΕ, το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ’αριθ. 8898/2021 απόφαση-σταθμό, είναι το ακόλουθο:
«Εάν οι πρόσθετες συνταξιοδοτικές παροχές του, τακτικώς μεν χορηγούμενου κατ’ έτος, αλλά σε ορισμένη μόνο περίοδο του χρόνου, δώρου Χριστουγέννων (άρθρο 65 του ν. 2084/1992, Α’ 165) και του επιδόματος αδείας (άρθρο 28 του ν. 4476/1965, Α’ 103), που καταβάλλονταν από τα ταμεία επικουρικής ασφάλισης έως 31.12.2012, η δε κατάργησή τους, από 1.1.2013, με το άρθρο πρώτο παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.6 περ. 3 του ν. 4093/2012 κρίθηκε αντισυνταγματική με την 2287/2015 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, πρέπει να θεωρούνται, στο πλαίσιο του νέου ασφαλιστικού συστήματος του ν. 4387/2016, ως μη κατηργημένες, κατά την αληθή έννοια του άρθρου 96 παρ. 5 του ν. 4387/2016, από 12.5.2016 και εφεξής, εφόσον θεωρηθεί ότι με τις συνταξιοδοτικές διατάξεις του νόμου αυτού ρυθμίστηκαν μόνο οι επικουρικές συντάξεις αυτές καθ’ εαυτές («stricto sensu») των παλαιών συνταξιούχων και, για το λόγο αυτό, υιοθετήθηκαν, κατ’ ουσίαν εκ νέου, νομίμως μόνον οι προηγουμένως κριθείσες ως αντισυνταγματικές (με την ως άνω απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας) περικοπές του άρθρου πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.5 του ν. 4093/2012, όχι δε και η κατά την υποπαρ. ΙΑ.6 περ. 3 της παρ. ΙΑ του ίδιου άρθρου και νόμου κατάργηση των ως άνω ένδικων, αυτοτελών (έναντι της επικουρικής σύνταξης) παροχών.
Περαιτέρω, και σε συνάρτηση προς το ανωτέρω ερώτημα, εφόσον κριθεί ότι υπό το καθεστώς του ν. 4387/2016, ο επανυπολογισμός των συντάξεων των παλαιών συνταξιούχων βαίνει παραλλήλως με την κατάργηση των πιο πάνω πρόσθετων συνταξιοδοτικών παροχών (ανεξαρτήτως του τυχόν αυτοτελούς χαρακτήρα των δεύτερων), (διατυπώνεται, επίσης, το προδικαστικό ερώτημα) εάν το ακυρωτικό αποτέλεσμα των αποφάσεων 1889, 1890 και 1891/2019 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, ως αναγόμενο στη μεσοβραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ικανότητα του ασφαλιστικού συστήματος του ν. 4387/2016 να χορηγεί επαρκείς συνταξιοδοτικές παροχές, ανατρέπει τα θεμελιακά, νόμιμα, κατά τα κριθέντα με τις πιο πάνω αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, ερείσματα του συστήματος αυτού, με αποτέλεσμα, για όσο χρονικό διάστημα μεσολαβήσει έως την πλήρη αποκατάσταση της νομιμότητας σε σχέση με τον ανακαθορισμό των δικαιούμενων από 12.5.2016 επικουρικών συντάξεων των παλαιών συνταξιούχων, να αναβιώνουν οι προϊσχύουσες διατάξεις των άρθρων 65 του ν. 2084/1992 και 28 του ν. 4476/1965 και να καθίστανται αγώγιμες οι προβαλλόμενες, με αγωγές ασκηθείσες, εν προκειμένω, πριν από την 4.10.2019, αξιώσεις κατά του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π. των συνταξιούχων αυτών για την καταβολή αποζημίωσης ισόποσης με το επίδομα αδείας και το δώρο Χριστουγέννων των ετών 2016 και εντεύθεν».
