Ένα νέο πακέτο Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) που θα περιλαμβάνει την ανάπτυξη του νέου λιμανιού του Λαυρίου, την επέκταση του προαστιακού σιδηροδρόμου στο τμήμα Κορωπί-Λαύριο, αλλά και τις επεκτάσεις της Αττικής Οδού, προτείνουν στελέχη του υπουργείου Υποδομών στην κυβέρνηση.
Πρόκειται για ένα από τα σενάρια που έχουν πέσει στο τραπέζι προκειμένου να προχωρήσουν τα τρία κρίσιμα έργα, αφού τα κρατικά ταμεία είναι άδεια. Προς το παρόν βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, αν και ουκ ολίγοι έχουν ανακοινώσει τα τελευταία χρόνια πως ο προαστιακός θα φτάσει στο Λαύριο μέχρι το 2020, ή πως το τοπικό λιμάνι θα φιλοξενήσει πολυτελή μαρίνα, ή θα μεταφερθούν εκεί οι ακτοπλοϊκές γραμμές του Βορείου Αιγαίου κ.λπ.
Οσο για τις περίφημες επεκτάσεις της Αττικής Οδού, ο σχετικός διαγωνισμός είχε ξεκινήσει το 2000, ακυρώθηκε και επανασχεδιάστηκε επί θητείας Γιώργου Σουφλιά στο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ (σήμερα Υποδομών), χωρίς ποτέ να ολοκληρωθεί.
Τα στελέχη που θεωρούν πως μπορεί να εξεταστεί μια τέτοια σύμπραξη υποστηρίζουν ότι για να προχωρήσει η επέκταση του προαστιακού μέχρι το Λαύριο, πρέπει πρώτα να αποφασίσει η κυβέρνηση πώς θα αναπτύξει το τοπικό λιμάνι. Οι ίδιοι επισημαίνουν πως επειδή η κινεζική Cosco δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στον εμπορευματικό βραχίονα και στον τομέα της κρουαζιέρας, δεν θα έβλεπε με κακό μάτι τη μεταφορά τμήματος των ακτοπλοϊκών γραμμών στο Λαύριο.
Υπενθυμίζεται, όμως, πως οι προηγούμενες διοικήσεις του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) είχαν ανακοινώσει πως στο Λαύριο θα κατασκευαστεί μαρίνα πολυτελείας για τη φιλοξενία mega-yachts, σχέδιο που έμεινε στα χαρτιά (την ίδια τύχη είχαν και οι άλλοι διαγωνισμοί για τις μαρίνες).
«Αν το Λαύριο αναβαθμιστεί ως λιμάνι της ακτοπλοΐας, τότε μπορεί κάποιος να υποστηρίζει πως είναι βιώσιμη η επέκταση του προαστιακού σιδηροδρόμου, αλλά και η επέκταση της Αττικής Οδού», τονίζουν οι ίδιοι μηχανικοί. Στο πακέτο των επεκτάσεων της Αττικής Οδού είχε ενταχθεί στο παρελθόν και η σύνδεση με τη Ραφήνα, αλλά και η σύνδεση της περιφερειακής Υμηττού με τη Λεωφόρο Ποσειδώνος.
Οι ίδιοι επισημαίνουν πως εξαιτίας της εσωτερικής διαμάχης στον ΟΣΕ για το ποιος θα έχει «το πάνω χέρι» στην επέκταση του προαστιακού μέχρι το Λαύριο, «χάθηκαν τρία χρόνια» και πως οι μελέτες βρίσκονται σε αρχικό στάδιο. Υπενθυμίζουν πως ο πρώην υπουργός Υποδομών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είχε ανακοινώσει πως ο προαστιακός θα φτάσει στο Λαύριο το 2020, χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί ούτε τα απαραίτητα κονδύλια και χωρίς να υπάρχουν οριστικές μελέτες.
Το σχέδιο που είχε παρουσιάσει τότε στη Βουλή ο κ. Χρυσοχοΐδης προέβλεπε την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής μήκους 32 χιλιομέτρων, που θα ξεκινά από τον σημερινό κόμβο του προαστιακού στο Κορωπί και θα καταλήγει στον Νέο Λιμένα Λαυρίου. Η γραμμή θα είχε μέχρι την Κερατέα τη χάραξη του παλαιού τρένου της Λαυρεωτικής (του Λαυρεωτικού Σιδηροδρόμου που καταργήθηκε σταδιακά μεταξύ 1957 και 1962) και στη συνέχεια θα ακολουθεί νέα χάραξη. Θα διέθετε δύο σιδηροδρομικούς σταθμούς (στο Μαρκόπουλο και στο λιμάνι του Λαυρίου) και επτά στάσεις (σε Καλύβια, Κουβαρά, Κερατέα, Αμφιτρίτη, Περιγιάλι, Θορικό, Εκπαιδευτικό Κέντρο Λαυρίου). Το κόστος του έργου είχε εκτιμηθεί στα 140 εκατ. ευρώ.
Η επέκταση του προαστιακού έχει ενταχθεί στο επόμενο ΕΣΠΑ, αλλά όσοι εισηγούνται την εξέταση ενός μοντέλου ΣΔΙΤ πιστεύουν πως θα είναι βιώσιμο αν υπάρξει ουσιαστική αναβάθμιση του λιμένα Λαυρίου. Οι αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα του έργου (χωρίς σοβαρό σχέδιο για το λιμάνι) θεωρούν πως συνέβαλαν στο «κόψιμο» της χρηματοδότησης των σχετικών μελετών από το χρηματοδοτικό εργαλείο «Συνδέοντας την Ευρώπη», γνωστότερο ως CEF (Connecting Europe Facility).