Μάχη για τη μεγάλη πίττα των ιδιωτικών συντάξεων δίνουν οι ασφαλιστικές εταιρείες στην Κύπρο, προσπαθώντας να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν στο κρατικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Οι ασφαλιστικές εταιρίες έχουν αρχίσει πρόσφατα να επικεντρώνονται σε συνταξιοδοτικά προγράμματα καθώς η σχετική νομοθεσία και φορολογική μεταχείριση έχουν οριστικοποιηθεί μόλις πριν από λίγους μήνες.
Τα συνταξιοδοτικά σχέδια γίνονται όλο και πιο σημαντικά ως εργαλείο αύξησης του εισοδήματος σε μεγαλύτερες ηλικίες, ιδιαίτερα μετά τους αυστηρότερους κανόνες που επιβλήθηκαν στα ταμεία κοινωνικής σύνταξης.
Καθώς η κρίση είχε βαρύ τίμημα σε μισθούς και συντάξεις, εξασφαλίζοντας ένα λογικό εισόδημα μετά τη συνταξιοδότηση φαίνεται να είναι ένας απατηλός στόχος, όπως φαίνεται και από μια πρόσφατη μελέτη που δείχνει ότι μόνο το 5% του πληθυσμού θα είναι σε θέση να συνταξιοδοτηθεί στην ηλικία των 65, με επαρκείς οικονομικούς πόρους για να μπορέσει να διατηρήσει το βιοτικό του επίπεδο.
Τα συνταξιοδοτικά προγράμματα προσφέρονται από ασφαλιστικές εταιρείες του κλάδου ζωής ως εξειδικευμένα προϊόντα, αλλά η φιλοσοφία τους είναι παρόμοια με τη γενικότερη κατηγορία των επενδυτικών σχεδίων.
Τα σχέδια συνταξιοδότησης είναι διαθέσιμα είτε σε συλλογική βάση από τις εταιρείες των εργαζομένων ή απ' ευθείας στους πελάτες.
Στην πρώτη περίπτωση, υπάρχει και συνεισφορά του εργοδότη εκτός από τη συμβολή του εργαζόμενου και ως εκ τούτου τα οφέλη κατά τη συνταξιοδότηση είναι ενισχυμένα, αλλά υπάρχουν περιορισμοί ως προς το μέρος που έχει συσσωρευτεί από τον εργοδότη σε περίπτωση που ο εργαζόμενος φύγει από την εταιρεία πριν από τη συνταξιοδότηση.
Αυτό λειτουργεί ως κίνητρο από την πλευρά του εργοδότη προς τους εργαζομένους να μην αποχωρήσουν από την εταιρεία, ενώ σε περίπτωση που κάποιος παραιτηθεί, είτε το σύνολο ή μέρος του ποσού που καταβάλλεται για λογαριασμό του από τον εργοδότη, παραμένει στο ταμείο προς όφελος των ενεργών μελών.
Τα σχέδια αυτά προσφέρουν στον εργοδότη φορολογική έκπτωση.
Όπωςε αναφέρει το Stockwatch, ένα σημαντικό πλεονέκτημα της συνταξιοδότησης για όλα τα είδη των εγκεκριμένων επενδυτικών σχεδίων, είναι η φορολογική έκπτωση των ασφαλίστρων που επιτρέπουν στους πελάτες να έχουν χαμηλότερες φορολογικές υποχρεώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος.
Το ασφάλιστρο (premium) καταβάλλεται σε τακτική βάση (μηνιαία, τριμηνιαία, εξαμηνιαία, ετήσια) και επενδύεται μέσω διαφόρων επενδυτικών ταμείων, σύμφωνα με τον συνδυασμό που επιθυμεί ο πελάτης.
Tα διάφορα επενδυτικά ταμεία καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα των επενδύσεων με στόχο είτε τη διατήρηση του κεφαλαίου, είτε την ανατίμηση του κεφαλαίου, με τον πελάτη να επιλέγει τι ποσοστό του premium θα επενδυθεί σε κάθε είδος.
Όσο ψηλότερη είναι η δυνητική απόδοση, τόσο ψηλότερος είναι και ο κίνδυνος οπόταν για συνταξιοδοτικά σχέδια ακολουθείται μια πιο συντηρητική προσέγγιση.
Το μέρος των ασφαλίστρων που επενδύεται γίνεται προοδευτικά ψηλότερο με το υπόλοιπο να καλύπτει τα έξοδα διοίκησης της εταιρείας.
Τα σχέδια συνταξιοδότησης φέρουν συνήθως χαμηλότερο κόστος από τα σχέδια ασφάλισης ζωής ανάλογα με το πρόγραμμα ασφάλισης ζωής με το οποίο συνήθως συνδέεται.
Συνήθως επιλέγεται μια χαμηλή ασφαλιστική κάλυψη σε περίπτωση θανάτου και μόνο σε περίπτωση ατυχήματος.
Το συσσωρευμένο ποσό (το άθροισμα των καθαρών ασφαλίστρων που επενδύονται συν ανατιμήσεις) καταβάλλονται στον δικαιούχο μετά τη λήξη του προγράμματος.
Η πληρωμή μπορεί να είναι είτε με τη μορφή κατ' αποκοπήν ποσού ή σε τακτικές πληρωμές ή με συνδυασμό των δύο κάτι που συνήθως επιλέγει ο πελάτης.
Οι τακτικές πληρωμές σταματούν μετά το θάνατο του πελάτη, αλλά μερικά προγράμματα προσφέρουν την επιλογή των τακτικών πληρωμών για εγγυημένη περίοδο συνήθως δέκα χρόνια, ώστε αν ο πελάτης αποβιώσει πριν από τη λήξη της περιόδου αυτής, οι νόμιμοι δικαιούχοι του να συνεχίσουν να λαμβάνουν το ποσό αυτό.
Υπάρχει μια μεγάλη σειρά από χαρακτηριστικά που μπορούν να ενσωματωθούν σε ένα συνταξιοδοτικό πρόγραμμα, όπως αλλαγή του ασφαλίστρου σε προκαθορισμένες ημερομηνίες, αλλαγή του ασφαλισμένου ποσού, εξαγορά αριθμού μονάδων επένδυσης, κατάθεση εφ' άπαξ ασφαλίστρου σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές για την ενίσχυση του τελικού ποσού και απαλλαγή πληρωμής ασφαλίστρου σε περίπτωση μόνιμης αναπηρίας.
Τα σχέδια προσφέρονται σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες το μέγιστο των οποίων είναι 65 και έχουν ένα συγκεκριμένο εύρος διάρκειας συνήθως μεταξύ 10 και 47 χρόνια, ενώ λήγουν μεταξύ 50 και 75.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μην απαιτούνται ιατρικές εξετάσεις.
Ο πίνακας δεν είναι εξαντλητικός και άλλες εταιρείες μπορούν να προσφέρουν τα εν λόγω σχέδια.