Η αντιμετώπιση των επιπτώσεων από τις καταστροφικές πλημμύρες και η στήριξη των πληγέντων καθίστανται πλέον μείζον πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό ζήτημα.
“Λεφτά υπάρχουν”: Υπάρχει το μαξιλάρι του αποθεματικού, θα βοηθήσει και η ΕΕ. Το ζήτημα είναι πώς θα τα διαχειριστεί η κυβέρνηση κι αν θα “πιάσουν τόπο”,ή θα πάνε σε έργα βιτρίνας και σε απ' ευθείας αναθέσεις.
Τι δεν υπάρχει; Σχέδιο για την αντιμετώπιση των καταστροφών και για την ανάταξη της οικονομίας στις πληγείσες περιοχές.
Πώς λοιπόν θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα στην οικονομία και την παραγωγή, πώς θα καλυφθούν άμεσες βιοτικές ανάγκες του πληθυσμού, που θα διοχετευθούν τα διαθέσιμα κονδύλια, με ποιές προτεραιότητες;
Ολα αυτά προϋποθέτουν ένα λεπτομερές σχέδιο πολλών επιπέδων και με ιεράρχηση προτεραιοτήτων: Στήριξη του χειμαζόμενου πληθυσμού, αποκατάσταση ζημιών, αντιμετώπιση του προβλήματος στέγασης, αποκατάσταση ζημιών σε υποδομές και δίκτυα, βοήθεια στις επιχειρήσεις για να επαναλειτουργήσουν και στους αγρότες για να μπορέσουν να παράγουν.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την κυβέρνηση: Οτι δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός και για να γίνει χρειάζεται χρόνος.
Ομως τα προβλήματα δεν περιμένουν και ο χρόνος είναι τώρα αγαθό εν ανεπαρκεία.