Πριν ακόμη συμπληρώσουν ένα μήνα στην “καρέκλα” της εξουσίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του αρχίζουν να νιώθουν την πίεση ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.
Αυτοί που συνέβαλαν εμμέσως στην εκλογική επικράτηση της ΝΔ, επιδιώκουν τώρα να πρωταγωνιστήσουν στην αναδιάταξη του ελληνικού επιχειρηματικού χάρτη και να κερδίσουν μερίδια στην επόμενη φάση αναδιανομής της “πίτας”, δημιουργώντας παράλληλα νέους πόλους πολιτικοοικονομικής ισχύος.
Οι πιέσεις ξεκινούν από θεσμικά θέματα και νομοθετικές ρυθμίσεις που ενδιαφέρουν τις μεγάλες επιχειρήσεις – όπως τα εργασιακά, οι απολύσεις και τα μισθολογικά - και φθάνουν στα ζητήματα των αποκρατικοποιήσεων, του ανοίγματος των αγορών και των επενδύσεων.
Πρόκειται όμως για αντιτιθέμενα συμφέροντα με διαφορετικές επιδιώξεις, που στηρίζουν την κυβέρνηση όσο κινείται στις δικές τους “ράγες” - και θ' αρχίσουν να την πολεμούν υπογείως εάν κάποιες επιλογές της εξυπηρετούν αντίπαλα επιχειρηματικά στρατόπεδα.
Σε ρόλο διαιτητή
Αναγκασμένη να κυνηγήσει τον στόχο της προσέλκυσης επενδύσεων που θα τονώσουν την οικονομική ανάπτυξη, θα δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης και θα συμβάλουν στην επίτευξη μεσομακροπρόθεσμων δημοσιονομικών στόχων, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να κινηθεί συμβιβαστικά.
Για να αποτρέψει συγκρούσεις που θα καταλήγουν σε επιθέσεις εναντίον της, πρέπει να συγκεράσει συμφέροντα και να “διαιτητεύσει” στην αναδιανομή της αγοράς και στην αναδιάταξη του επιχειρηματικού χάρτη.
Θα είναι μιά δύσκολη προσπάθεια αμφίβολου αποτελέσματος, καθώς πολλές φορές το επίμαχο ζήτημα δεν είναι η “διανομή”, αλλά αν θα γίνει ή όχι κάποια επένδυση, αποκρατικοποίηση κλπ, από την οποία κάποια ομάδα συμφερόντων θα επωφεληθεί, ενώ η αντίπαλη δεν θα μπορεί καν να συμμετάσχει, λόγω ενασχόλησης της με εντελώς διαφορετικό επιχειρηματικό αντικείμενο.
Καθυστερήσεις, αναβολές και κούφιες υποσχέσεις
Χαρακτηριστική περίπτωση το project του Ελληνικού, που αποτελεί “σημαία” για την κυβέρνηση και η εκκίνηση υλοποίησής του εκτιμάται ότι θα έχει καταλυτική επίδραση στο οικονομικό και επενδυτικό κλίμα.
Οι προεκλογικές διαβεβαιώσεις ότι θα “έμπαιναν μπουλντόζες” την πρώτη εβδομάδα μετά την ανάληψη της εξουσίας από την ΝΔ, αποδεικνύονται “φθηνά λόγια” χωρίς αντίκρυσμα. Το ίδιο και οι αλλεπάλληλες δηλώσεις-διαβεβαιώσεις του αρμόδιου υπουργού Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος μεταθέτει τώρα συνεχώς την ημερομηνία έναρξης των εργασιών αυτής της εμβληματικής επένδυσης.
Είναι πλέον κοινό μυστικό στους κυβερνητικούς κύκλους και στα δημοσιογραφικά γραφεία ότι για τις καθυστερήσεις δεν φταίνε (μόνον) η γραφειοκρατία και το περίπλοκο νομικό πλαίσιο του project. Πίσω από αυτές τις αιτίες υπάρχει ισχυρότερη δύναμη, που συναρτάται με επιχειρηματικά συμφέροντα και ανταγωνισμούς ισχύος.
Είναι η δύναμη παρέμβασης και αποτροπής του ομίλου Βαρδινογιάννη, ο οποίος αντιτίθεται στο project του Ελληνικού, προσπαθώντας να αποτρέψει περαιτέρω ισχυροποίηση του ομίλου Λάτση στον ελληνικό επιχειρηματικό στίβο, που θα του έδινε μελλοντικά μεγαλύτερη πολιτική επιρροή και δυνατότητα προώθησης άλλων σχεδίων.
Η εξίσωση και το πριόνισμα
Αυτή η αντιπαράθεση δύο κορυφαίων επιχειρηματικών ομίλων με διεθνείς διασυνδέσεις και δραστηριότητες, στην οποία εμπλέκονται εμμέσως ποικίλες ομάδες οικονομικών συμφερόντων και πολιτικής ισχύος, είναι μιά πρώτη περίπλοκη “εξίσωση” που καλείται να λύσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός.
Θα βρεί φόρμουλα επίλυσης-διευθέτησης; Το προειδοποιητικό “σιγανό πριόνισμα” έχει ήδη αρχίσει. Κι όσο δεν υπάρχει λύση, το πριόνισμα θα δυναμώνει.
Χ. ΝΙΑΚΑΣ
