Οι εσωτερικές ισορροπίες που είχαν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ανατρέπονται. Η νέα “κυβέρνηση” που συγκρότησε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτική. Εχει σαφές πολιτικό στίγμα και “γέρνει” πολύ δεξιά. Αναλυτές λένε ότι είναι η πιό “συντηρητική” Κομισιόν στην ιστορία του θεσμού.
Περιλαμβάνει 15 επιτρόπους από το ΕΛΚ, 2 από τα κόμματα της Ακροδεξιάς, 5 από τους Φιλελεύθερους και μόλις 4 από τους Σοσιαλιστές. Ανάμεσα τους πολλά αμφιλεγόμενα πρόσωπα, που μετά δυσκολίας θα πάρουν την απαιτούμενη έγκριση από το Ευρωκοινοβούλιο.
Επικρίσεις διατυπώνονται από πολλές πλευρές και για την κατανομή των χαρτοφυλακίων, η οποία δίνει ένα στίγμα των πολιτικών που σκοπεύουν να προωθήσουν η φον ντερ Λάιεν και οι πολιτικές ηγεσίες που την στηρίζουν.
Τη δεξιά στροφή επιβεβαιώνει η ανάθεση του χαρτοφυλακίου της Μετανάστευσης στον σκληροπυρηνικό Αυστριακό επίτροπο Μάγκνους Μπρούνερ, ο οποίος όπως ανακοινώθηκε «θα επικεντρωθεί στην εφαρμογή του Συμφώνου για το άσυλο και τη μετανάστευση, στην ενίσχυση των συνόρων της Ε.Ε. και στην ανάπτυξη μιας νέας στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας».
Η πρόεδρος της Κομισιόν “χρύσωσε το χάπι” για τους Σοσιαλιστές δίνοντας τους δύο θέσεις εκτελεστικών αντιπροέδρων και το χαρτοφυλάκιο του Στεγαστικού.
Στις Βρυξέλλες λένε ότι η σύνθεση της Κομισιόν είναι προϊόν συνεργασίας της προέδρου φον ντερ Λάιεν με τον Πολωνό πρωθυπουργό Ντόναλντ Τουσκ.
Η συνεργασία αυτή επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις αναλυτών για την αλλαγή ισορροπιών στην ΕΕ και την αυξανόμενη παρέμβαση και επιρροή των ΗΠΑ.
Ο Τουσκ είναι ο “εκλεκτός” των Αμερικανών στην ΕΕ και με την υποστήριξη τους είχε αναδειχθεί πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Από τότε που ανέλαβε την πρωθυπουργία στην Πολωνία, ο ρόλος του στα ευρωπαϊκά πράγματα ενισχύθηκε και το κέντρο βάρους της ΕΕ μετατοπίστηκε.
Ο φθίνων γαλλογερμανικός άξονας που εξουσίαζε επί δεκαετίες την Ευρώπη, δίνει σταδιακά τη θέση του στον άξονα Βρυξέλλες-Πολωνία-ΗΠΑ. Οι δυνατότητες της Γερμανίας περιορίζονται και το Βερολίνο θα δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να επιβάλει τις απόψεις του.
