Το ΚΚΕ «αποχαιρετά με βαθιά θλίψη και σεβασμό τον σύντροφο Βασίλη Τοπαλλιανίδη που μετά από πολύμηνη μάχη έφυγε από τη ζωή» αναφέρει ανακοίνωση του κόμματος και προσθέτει:
«Ο σύντροφος Βασίλης γεννήθηκε το 1962 στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες. Οργανώθηκε στην ΚΝΕ στα τέλη της δεκαετίας του '70, όταν ήταν μαθητής Λυκείου στην περιοχή του Κορυδαλλού. Το 1981 γίνεται μέλος του Κόμματος. Την ίδια χρόνια ξεκινάει τις σπουδές του στην ιατρική σχολή του Λένινγκραντ με υποτροφία του Συλλόγου Ελληνοσοβιετικής Φιλίας. Τελειώνει την παιδιατρική το 1987 και επιστρέφει στην Ελλάδα όπου παίρνει την ειδικότητα του πνευμονολόγου στο νοσοκομείο «Σωτηρία». Ως γιατρός για πολλά χρόνια μέχρι και το τέλος της ζωής του εργάσθηκε στο Κέντρο Υγείας Αχαρνών.
Ο σύντροφος Βασίλης υπήρξε στέλεχος του Κόμματος ως το τέλος της ζωής του, ιδιότητα που δεν διαπραγματεύτηκε ποτέ. Δέθηκε με πλατιά λαϊκά τμήματα στην περιοχή του και αγαπήθηκε ως κομμουνιστής γιατρός και λαϊκός αγωνιστής. Έχοντας ζήσει και σπουδάσει στον σοσιαλισμό είχε ζωντανές μνήμες από τις κατακτήσεις των σοσιαλιστικών χωρών, εμπειρίες και ιδανικά που καθημερινά προσπαθούσε να μεταλαμπαδεύσει. Είχε κοινές ρίζες και εμπειρίες με μεγάλα τμήματα του ποντιακού Ελληνισμού, γι' αυτό πρωτοστάτησε στον αγώνα τους για την επιβίωσή του και τα δίκαια αιτήματά του.
Επί σειρά ετών εκπροσώπησε το ΚΚΕ στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Αχαρνών, υπερασπιζόμενος τις θέσεις του Κόμματος. Βρέθηκε δίπλα στον αγώνα του λαού της περιοχής για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα, αναδεικνύοντας τα αιτήματά του στο δημοτικό συμβούλιο. Παράλληλα, υπήρξε υποψήφιος βουλευτής του Κόμματος σε διάφορες εκλογικές μάχες.
Ο σύντροφος Βασίλης διατέλεσε μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιατρών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Έθεσε την επιστημονική του ιδιότητα στην υπηρεσία του λαού.
Ταυτόχρονα με τη μάχη που έδινε ως γιατρός για να θεραπεύσει τους ασθενείς του, πρωτοστάτησε στον αγώνα για υψηλές παροχές δημόσιας δωρεάν υγείας για όλο τον λαό, αντιπαλεύοντας την εμπορευματοποίηση αυτού του κοινωνικού αγαθού, το κριτήριο του κέρδους.
Με την προσφορά του και τη δράση του, ως στέλεχος του ΚΚΕ, κέρδισε το σεβασμό και την εκτίμηση των συναδέλφων του, πλατιών εργατικών λαϊκών δυνάμεων του Δήμου Αχαρνών και της ευρύτερης περιοχής, που στο πρόσωπό του έβλεπαν ένα τίμιο, σταθερό και μαχητικό υπερασπιστή των δικαιωμάτων του. Το ΚΚΕ εκφράζει τα συλλυπητήριά του στη σύζυγό του Βιβή και στον γιο τους Γιώργο, καθώς και στους υπόλοιπους συγγενείς».
