Ο κάθε πρωθυπουργός φέρει τη δική του προσωπικότητα και προσέγγιση στο έργο του, έχοντας διαφορετικό στυλ ηγεσίας, το οποίο μπορεί να διαμορφώσει τον τρόπο λειτουργίας των πραγμάτων και το γίγνεσθαι. Ποιός είναι ο Κιθ Στάρμερ, ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας και με ποιόν τρόπο έχει επιλέξει να ηγηθεί;
Όταν ρωτήθηκε ευθέως σε πρόσφατο podcast, ο ίδιος δήλωσε ότι θα είναι «ένας συμπεριληπτικός, αποφασισμένος πρωθυπουργός, που θα φροντίζει για όλους στη χώρα». Παρόλο που αυτό ακούγεται υποσχόμενο, δεν μας λέει πολλά για τα συγκεκριμένα του σχέδια. Ωστόσο, κοιτάζοντας την προσωπικότητά του και τις προηγούμενες δράσεις του, παίρνουμε κάποια στοιχεία.
Ο Στάρμερ περιγράφεται ως "μεθοδικός, επαγγελματίας και καλός στις λεπτομέρειες", άρα είναι πιθανό να είναι ένας πρακτικός ηγέτης. Σε αντίθεση με τον Τόνι Μπλερ ή τον Χάρολντ Γουίλσον, που ήταν γνωστοί για τις εμπνευσμένες ομιλίες τους, ο Στάρμερ είναι περισσότερο μια ήσυχη, έμπειρη φιγούρα. Μιλάει για αξίες και δηλώνει Σοσιαλιστής, παρόλο που ο κόσμος δεν είναι σίγουρος αν όντως είναι, ή τι σημαίνει αυτό για την ηγεσία του.
Έγινε μέλος του κοινοβουλίου το 2015 σε ηλικία 52 ετών, άρα εισήλθε στην πολιτική σχετικά αργά. Δεν έχει υπάρξει ποτέ υπουργός (κάτι που, πάντως, δεν είχε βοηθήσει ιδιαίτερα την προκάτοχό του Τερέζα Μέι), αλλά έχει μια έντονη πολιτική καριέρα, έχοντας βαθιά εμπλοκή στο Brexit και ηγούμενος του κόμματός του κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πτώση τριών πρωθυπουργών, δείχνοντας την προσεκτική, νομική του προσέγγιση.
Πριν την πολιτική, ο Στάρμερ ήταν διευθυντής της Εισαγγελικής Αρχής (DPP) για πέντε χρόνια, ηγούμενος ενός μεγάλου κυβερνητικού τμήματος. Αυτή η εμπειρία υποδηλώνει ότι θα επικεντρωθεί στην επίλυση προβλημάτων και στην επίτευξη αποτελεσμάτων. Πιθανότατα θα δούμε λιγότερη πολιτική "δραματικότητα" και περισσότερη έμφαση στην επίτευξη πραγματικών αποτελεσμάτων.
Η κυβέρνηση του Στάρμερ αναμένεται να έχει σαφείς, μακροπρόθεσμους στόχους, με στόχο τη σταθερότητα και την διαρκή αλλαγή. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να φαίνεται αναζωογονητική μετά από χρόνια πολιτικού χάους. Ωστόσο, το πόσο γρήγορα θα παίρνει αποφάσεις θα είναι κρίσιμο. Η προσεκτική του φύση μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε καθυστερήσεις.
Προτιμά να παίρνει αποφάσεις μετά από διεξοδικές συζητήσεις και εκτιμά την άποψη των άλλων. Ωστόσο, η τάση του να κρατά τα πράγματα "κλειστά" μπορεί να σημαίνει ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται από μια μικρή ομάδα εμπίστων συμβούλων.
Με μια πιθανή μεγάλη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, ο Στάρμερ έχει τη δύναμη να κάνει σημαντικές αλλαγές. Ως αυτοανακηρυγμένος Σοσιαλιστής και προοδευτικός, αναμένεται να προωθήσει μεταρρυθμίσεις, αλλά πόσο μακριά θα πάει είναι ακόμη αβέβαιο. Ο Στάρμερ είναι γνωστός για το ότι δεν ανήκει σε καμία συγκεκριμένη φατρία μέσα στο κόμμα του, κάτι που μπορεί να είναι και δύναμη και πρόκληση.
Ο Στάρμερ αντιμετωπίζει το κλασικό δίλημμα του Εργατικού Κόμματος: πόσο πολύ μπορεί να προωθήσει την αλλαγή, χωρίς να χάσει την ευρεία υποστήριξη που τον εξέλεξε; Ενώ ήταν προσεκτικός μέχρι τώρα, μια ισχυρή πλειοψηφία μπορεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση.
Άλλοι ηγέτες έχουν κάνει σημαντικές αλλαγές ήσυχα. Για παράδειγμα, η Τερέζα Μέι πέρασε έναν μεγάλο νόμο για το περιβάλλον χωρίς πολύ θόρυβο. Αλλά το να είσαι πρωθυπουργός δεν αφορά μόνο τα σχέδια· αφορά και το πώς αντιμετωπίζεις τις απροσδόκητες κρίσεις. Ο Στάρμερ θα πρέπει να προσαρμοστεί γρήγορα όταν προκύψουν προκλήσεις.
Οι προσδοκίες για τον Στάρμερ είναι υψηλές, αλλά η εμπιστοσύνη στους πολιτικούς είναι χαμηλή στη Βρετανία. Θα πρέπει να αντιμετωπίσει πιεστικά ζητήματα όπως η μετανάστευση, η χρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών και το ΕΣΥ. Διεθνώς, υπάρχουν πολυάριθμες προκλήσεις, από τη Γάζα και την Ουκρανία μέχρι τις εκλογές των ΗΠΑ.
Η πραγματική δοκιμασία της ηγεσίας του Στάρμερ θα είναι το πώς η μεθοδική του προσέγγιση θα αντιμετωπίσει την απρόβλεπτη φύση του κόσμου.