Πολιτική

Κασσελάκης: Ημέρα ντροπής για τον ελληνικό λαό η αποχή από το ψήφισμα για Γάζα


Έντονη κριτική στην κυβέρνηση άσκησε μέσω δήλωσής του στο Twitter ο Στέφανος Κασσελάκης, σχετικά με τη θέση που κράτησε η Ελλάδα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και στην ψηφοφορία για ανθρωπιστική εκεχειρία στη Γάζα , κατά την οποία η χώρα μας απείχε.

Συγκεκριμένα, στη σχετική ανάρτησή του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έγραψε το εξής: «Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισε, με συντριπτική πλειοψηφία, να κηρυχθεί ανθρωπιστική εκεχειρία στη Γάζα. 120 χώρες όπως οι Γαλλία, Ισπανία και Πορτογαλία πήραν το μέρος της ειρήνης. Όχι η Ελλάδα του Μητσοτάκη. Απείχαμε».

Ακόμα, ο Σ. Κασσελάκης συμπλήρωσε: «Αυτή τη νύχτα στη Γάζα οι άμαχοι ζουν ξανά τη φρίκη και εμείς "νίψαμε τας χείρας μας". Ημέρα ντροπής για την ελληνική διπλωματία, τον ελληνικό λαό και την Ιστορία του».

Εξάλλου σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία σημειώνονται τα εξής:

Με την αποχή στο ψήφισμα ΟΗΕ για κατάπαυση πυρός, ο κ. Μητσοτάκης καθιστά την Ελλάδα αρνητικό παράγοντα για την ειρήνη

Η επιλογή του κ Μητσοτάκη να απέχει η Ελλάδα από την ψήφιση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης, για την κήρυξη ανθρωπιστικής εκεχειρίας και την διάνοιξη διόδων βοήθειας στη Γάζα, ντροπιάζει τον ελληνικό λαό και την ιστορία του, ενώ καθιστά τη χώρα μας αρνητικό παράγοντα για την ειρήνη στην περιοχή. Αντιθέτως, στον αντίποδα της στάσης της ελληνικής κυβέρνησης, σειρά ευρωπαϊκών χωρών όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία επέλεξαν να στηρίξουν την απόφαση ειδικά σε μια στιγμή που χιλιάδες Παλαιστίνιοι άμαχοι έχουν σκοτωθεί από τους βομβαρδισμούς και τη χερσαία επίθεση που εξαπολύει το Ισραήλ, ενώ η Γάζα βυθίζεται στην ανθρωπιστική κρίση λόγω του αποκλεισμού της.

Η αντιμετώπιση της Χαμάς από το Ισραήλ δεν μπορεί να συνεπάγεται τον θάνατο και άλλον αμάχων και την καταδίκη της Γάζας σε ανθρωπιστική καταστροφή. Έστω και τώρα η Ελλάδα πρέπει να πρωτοστατήσει στις προσπάθειες για κατάπαυση πυρός, αποτροπή της ανθρωπιστικής κρίσης και απελευθέρωση ομήρων, αντί να εγκλωβίζεται όλο και παραπάνω σε μια επικίνδυνη για την ασφάλειά της, μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική του δεδομένου σύμμαχου.