«Πρόκειται για επικοινωνιακή στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας σε συνεργασία με το ΚΙΝΑΛ με ξεκάθαρη πολιτική σκοπιμότητα και μια ευθεία επιχείρηση πολιτικής εργαλειοποίησης ακόμα και αποσπασμάτων ανακοινώσεων των δικαστικών ενώσεων» λέει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Η Αυγή», ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου, αναφερόμενος στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης για κυβερνητικές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη.
Ο κ. Καλογήρου συμπληρώνει: «Όσοι λοιπόν από την πολιτική σκηνή αυτόκλητα έρχονται να υπερασπιστούν τη Δικαιοσύνη αναφερόμενοι σε έννοιες πολύ βαριές, όπως η θεσμική εκτροπή, κάνουν κακό στην ίδια τη Δικαιοσύνη, αφού συντείνουν στην απαξίωσή της» και υπογραμμίζει: «Άλλο πράγμα η έννοια της παρέμβασης στη Δικαιοσύνη και σαφέστατα άλλο πράγμα η κριτική που γίνεται στο φως, δημόσια».
Για την πορεία των ποινικών υποθέσεων με πολιτική διάσταση ο υπουργός τονίζει ότι το αίτημα για απόδοση δικαιοσύνης είναι απόλυτο και αφορά όλους.
Αναφερόμενος στον «Νόμο Παρασκευόπουλου» ο κ. Καλογήρου λέει ότι εισήγαγε σειρά προοδευτικών ρυθμίσεων με καθαρό αριστερό πρόσημο […] «Ο συγκεκριμένος νόμος και ο Νίκος Παρασκευόπουλος έχουν στοχοποιηθεί από την αντιπολίτευση χωρίς κανένα απολύτως έρεισμα, ενώ έχουν παραχθεί απίστευτα fake news από τα ΜΜΕ εξαιτίας του» σημειώνει.
Για μια σειρά ζητημάτων δικαιοσύνης ο κ. Καλογήρου αναφερόμενος στους όρους χορήγησης αδειών σε κρατούμενους επισημαίνει ότι «η κυβέρνηση παραμένει σταθερά δεσμευμένη στην υπεράσπιση του κράτους δικαίου, χωρίς διακρίσεις και χωρίς αυθαίρετες εξαιρέσεις», για την ακύρωση της δημιουργίας φυλακών τύπου Γ σημειώνει ότι «η διαφύλαξη των δικαιωμάτων των κρατουμένων και η ασφάλεια δεν αντιτίθενται αλλά αλληλοσυμπληρώνονται». Υπογραμμίζει εξάλλου ότι οι νομοθετικές πρωτοβουλίες στον τομέα των ανθρωπίνων θα συνεχιστούν.
Για τη συμφωνία των Πρεσπών, ο υπουργός Δικαιοσύνης επισημαίνει ότι όπως έχει δηλώσει και ο πρωθυπουργός, θα υπερψηφιστεί και τέλος, τονίζει ότι μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής τον Αύγουστο του 2018, η κοινωνία καλείται καθημερινά να συγκρίνει και να επιλέξει μεταξύ δύο σχεδίων διακυβέρνησης, μεταξύ δύο κόσμων: την εμπέδωση του συντηρητισμού και του νεοφιλελευθερισμού ή την επικράτηση της προόδου και του κοινωνικού κράτους.