Σημαντικό ρόλο στον τελικό συμβιβασμό Ρώμης-Βρυξελλών διαδραμάτισε-όσο κι αν είναι δυσδιάκριτο κατά την πρώτη επιδερμική ανάλυση- η διαμορφωθείσα κατάσταση στη Γαλλία και η «επικράτηση» του κινήματος των κίτρινων γιλέκων έναντι του Εμάνουελ Μακρόν. Ο Γάλλος πρόεδρος αναγκάστηκε σε υποχώρηση, υιοθετώντας πακέτο παροχών το οποίο αύξησε σημαντικά το δημόσιο έλλειμμα της χώρας και βάσει των πρώτων…πρόχειρων υπολογισμών, το εκτόξευσε άνω του 3,3%.
Η Κομισιόν δεν επενέβη στα γαλλικά δρώμενα, γεγονός φυσικά που δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από την Ρώμη. Η αλλαγή «συνθήκης» στα γαλλικά δημοσιονομικά αποτέλεσε τον καλύτερο σύμμαχο για την ιταλική κυβέρνηση, η οποία διαμόρφωσε την επιχειρηματολογία της ως εξής:
απαίτησε ίση μεταχείριση με την Γαλλία, σημειώνοντας παράλληλα και την καλή διάθεση που επέδειξε, μεταβάλλοντας προς τα «θέλω» της ΕΕ, τους αρχικούς της σχεδιασμούς αναφορικά με το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2019.
Τα κίτρινα «γιλέκα» αποτέλεσαν ένα ισχυρό σύμμαχο για την Ιταλία, ενδεχομένως και τον παράγοντα X προκειμένου η Κομισιόν να βάλει νερό στο «κρασί» της και συναινέσει σ’ ένα deal που οριοθετεί το δημοσιονομικό έλλειμμα του προϋπολογισμού 2019 στο 2,04%, από 2,4%, που ήταν ο αρχικός στόχος.
Η μείωση του στόχου του δημοσιονομικού ελλείματος κατά 0,36%, δίνει credit στην Ιταλία, η οποία γλίτωσε με τις χειρότερες δυνατές απώλειες την σφοδρή σύγκρουση με την Ευρώπη. Μπορεί ωστόσο, να αναλυθεί και ως win-win συμφωνία για την Κομισιόν, που υποχώρησε μεν-έστω και στα σημεία-αλλά απέφυγε την ολική ρήξη με την Ιταλία, την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης.
Ένας «έντιμος συμβιβασμός», λοιπόν, όπου το κίνημα των κίτρινων γιλέκων έδειξε τη δυναμική του τρόπον τινά και εκτός γαλλικών συνόρων…
Νώντας Βλάχος
