Ελάχιστες είναι οι εγγυήσεις που παρέχει το δημόσιο σύστημα ασφάλισης και συνταξιοδότησης μετά και την ψήφιση των νέων μέτρων που περικόπτουν έως και 30%, 1.585.000 συντάξεις, ενώ 500.000 ελεύθεροι επαγγελματίες θα πληρώνουν αυξημένες, έως 30%. Συνολικά ο νέος ασφαλιστικός νόμος και τα νέα μέτρα θα αφαιρέσουν εισόδημα 16,8 δισεκ. ευρώ. Το αποτέλεσμα αυτό ήλθε μετά την αποδόμηση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης και κυρίως του νόμου 3863/2010 που έφερε προς έθεσε προς διαπραγμάτευση εκ νέου το ασφαλιστικό διογκώνοντας τις απαιτήσεις των δανειστών.
της Ελενας Ερμείδου
Εν αντιθέσει με το δημόσιο σύστημα ασφάλιση, εγγυημένες συντάξεις μπορούν να δώσουν μόνο οι ασφαλιστικές. Οι πολίτες το τελευταίο διάστημα παρά τις δημαγωγικές συζητήσεις το έχουν αντιληφθεί για αυτό και έχουν στραφεί προς την ιδιωτική ασφάλιση. Παράλληλα, αξιοσημείωτο ότι οι ασφαλιστικές σήμερα διαθέτουν αποθεματοποίηση 13 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η ζήτηση των συνταξιοδοτικών αποταμιευτικών προγραμμάτων έχει αυξηθεί κατά περίπου 15% και αυτό αποτυπώνεται και στην παραγωγή ασφαλίστρων στο κλάδο ζωής. Οφείλεται στην ανασφάλεια που διακατέχει την μεσαία και χαμηλή τάξη, στις συνεχόμενες χωρίς μέτρο περικοπές των συντάξεων, στα προσιτά προϊόντα που έχουν εκδώσει οι ασφαλιστικές αλλά και στην ευκολία τα προγράμματα αυτά να παρέχονται από τις τράπεζες.
Ενώ, το δημόσιο σύστημα ασφάλισης με υψηλές καταβολές εγγυάται δύσκολα χαμηλή σύνταξη και μετά από τουλάχιστον 30 χρόνια, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές μπορούν να δώσουν σύνταξη / εισόδημα ακόμα και σε διάστημα 10 ετών, στην περίπτωση που ο επενδυτής δεν σπάσει το αποταμιευτικό / συνταξιοδοτικό του πρόγραμμα.
Τα προγράμματα των ασφαλιστικών μπορεί να δώσουν εγγύηση περίπου 2% πολύ υψηλότερο το επιτοκίου της τράπεζας ενώ, υπάρχουν και προγράμματα χωρίς εγγυήσεις τα οποία και πάλι διασφαλίζουν τον επενδυτή. Χαμηλότερες τακτικές δίνουν υψηλότερα κεφάλαια σε αντίθεση με το δημόσιο σύστημα που επιβάλλει υψηλές καταβολές και πενιχρές συντάξεις.
Στην κατάσταση αυτή περιήλθε η Ελλάδα καθώς το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων στην Ελλάδα ήταν μερικές φορές ακόμα και πάνω του 100%, σύμφωνα με το ΔΝΤ 81%, σε σύγκριση για παράδειγμα με την Γερμανία που είναι στο 43% ωστόσο στην Γερμανία το ασφαλιστικό σύστημα βασίζεται σε τρεις πυλώνες – στο κρατικό – επαγγελματικό και την ιδιωτική ασφάλιση. Συνεπώς και οι συγκρίσεις των συντάξεων ανά χωρά αλλά με διαφορετικά συστήματα δεν μπορεί να είναι αξιόπιστες.
Εξυγίανση στο δημόσιο χρέος και στο ασφαλιστικό θα υπάρξει όταν μεταρρυθμιστεί το σύστημα, καθώς επίσης όταν αναδιαρθρωθούν οι δημόσιες δαπάνες ώστε να μπορέσουν να κατευθυνθούν προς κοινωνικές παροχές.