«Το όλο σύστημα βυθιζόταν στην απόλυτη απαξία εξαιτίας της υψηλής διαφθοράς των σκανδάλων και των εγκλημάτων λευκού κολάρου. Το σύστημα διακυβέρνησης από τα κόμματα που εφάρμοσαν τις πολιτικές των πρώτων μνημονίων οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας. Και αυτή την κατάσταση παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Σε αυτό το σκηνικό αμφισβήτησης και κρίσης τόσο της πολιτικής διαμεσολάβησης όσο και της κοινωνικής εκπροσώπησης των πολιτικών κομμάτων ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδίκησε και πέτυχε ως ένα βαθμό μια πολιτική ηγεμονία» τόνισε ο υπουργός Επικρατείας αρμόδιος για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου, Χριστόφορος Βερναρδάκης.
Υπερασπίστηκε τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ τονίζοντας ότι «για την οικοδόμηση ηγεμονικής παρέμβασης της Αριστεράς σε συνθήκες κρίσης του πολιτικού συστήματος προέκυψε η ανάγκη για την επίτευξη συμμαχιών. Οι δυνάμεις του παλαιού πολιτικού συστήματος δεν θα μπορούσαν να συναινέσουν και δεν θα μπορούσε και ο ΣΥΡΙΖΑ να δεχθεί μια τέτοια εξέλιξη, δεδομένων των δεσμών τους ή τουλάχιστον μεγάλου μέρους τους, με το σύστημα της διαπλοκής και της κλεπτοκρατίας που είχε διαμορφωθεί στη χώρα. Υπό τους όρους αυτούς η λύση μιας συμμαχικής κυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ κατέστη μονόδρομος» και συμπλήρωσε:
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπήρξε αντικείμενο σφοδρής αντιπαράθεσης και κριτικής από το παλιό δικομματικό σύστημα εξουσίας όχι τόσο για την αποτελεσματικότητα ή την αναποτελεσματικότητα του κυβερνητικού έργου, όσο για τη διαφορετική πολιτική και ιδεολογική ταυτότητα των συνιστωσών της. Αυτό που ενοχλούσε το σύστημα δεν ήταν η ιδεολογική ασυμβατότητα των εταίρων του σχήματος όσο ότι με τη συμμαχία αυτή κατέστη δυνατή η διακυβέρνηση της χώρας και η επίτευξη της εξόδου από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια. Το παλιό σύστημα και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις προσδοκούσε να παίξει με τη διαδικασία των εντολών και το διαφαινόμενο και επιθυμητό αδιέξοδο ώστε να καταστεί ρυθμιστής της κατάστασης και να σύρει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ακραίες αντιλαϊκές πολιτικές».
«Η ΝΔ και όλο το παραδοσιακό πολιτικό σκηνικό επένδυσε στην πολιτική της Αριστερής παρένθεσης στην υλοποίηση του οποίου συμμετείχαν και τμήματα του κρατικού μηχανισμού, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ΜΜΕ, επιχειρηματικά συμφέροντα και αρραγές όλο το παλιό πολιτικό σύστημα του βαθέως κράτους» πρόσθεσε.
Ο κ. Βερναρδάκης υπογράμμισε ότι «η πολιτική αυτή σε όλες τις μορφές της απέτυχε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν η μακροβιότερη κυβέρνηση από το 2010» και υποστήριξε ότι «αν πάρουμε υπόψη μας τη φροϋδική προσέγγιση περί του ναρκισσισμού, των μικρών διαφορών και των συνεπειών του θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι όσο πιο εμφανείς και εξόφθαλμα ασύμβατες είναι οι διαφορές τόσο πιο σταθερό είναι ένα συνεργατικό σχήμα. Συνεπώς η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν μια εξαιρετικά ορθή πολιτική επιλογή».
Είπε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «διαπραγματεύτηκε με αξιοπρέπεια και συνέπεια με τους δανειστές, πέτυχε σε υπολογίσιμο βαθμό την προστασία των πιο αδύναμων στρωμάτων παρά τις δυσκολίες, παρήγαγε έργο και ως κυβέρνηση έβγαλε τη χώρα από το θανάσιμο σπιράλ των μνημονιακών πολιτικών» και πρόσθεσε «αυτή η αντιφατική ιδεολογικά κυβέρνηση παρήγαγε τα πιο δικαιωματικά νομοσχέδια που έχει ψηφίσει ποτέ η ελληνική Βουλή».
Κατηγόρησε τη ΝΔ ότι ολίσθησε προς την Ακροδεξιά υιοθετώντας πολιτικές και ιδεολογικές πρακτικές της καθιστώντας τη διγλωσσία πολιτικό εργαλείο χειραγώγησης και το ψεύδος όπλο στην κήρυξη ενός εσωτερικού πολέμου ως μορφή αντιπολίτευσης.
«Η ΝΔ προσβλέπει στις ψήφους που θα αποσπάσει από τη ΧΑ αλλά με τον τρόπο αυτό μπήκε σε διαδικασίες μετασχηματισμού της από ευρωπαϊκό κόμμα της Λαϊκής Δεξιάς με κεντροδεξιές αναφορές και φιλελεύθερο πρόσημο, σε κόμμα με σαφείς ακροδεξιές αναφορές και πρακτικές» σημείωσε.
Αναφερόμενος στο ΚΙΝΑΛ υπογράμμισε ότι «η αποτυχία του εγχειρήματός του οφείλεται στην υιοθέτηση των πολιτικών ταύτισης με τη Δεξιά, τις νεοφιλελεύθερες επιλογές, την τυφλή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, την έλλειψη συνεκτικού πολιτικού σχεδίου και την αυταρχική συμπεριφορά ακόμη και προς τους συμπράττοντες πολιτικούς φορείς και κόμματα».
Μιλώντας για τη συμφωνία των Πρεσπών επισήμανε ότι «αποτελεί σήμερα τη νέα διαιρετική τομή για την ελληνική πολιτική σκηνή και καταλύτη για τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού σκηνικού. Κλονίζει εκ θεμελίων ξανά τα κόμματα του κλασσικού παλιού δικομματισμού με την έννοια ότι η συμφωνία ιχνογράφησε τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην εθνική εξωστρέφεια και την ενεργητική πολιτική προσέγγιση από τη μία και την αναδίπλωση τον απομονωτισμό και την πολιτική αδράνεια σε όλα τα πεδία από την άλλη».
Υποστήριξε ότι είναι οξύμωρο ότι τα κόμματα που συνδιαμόρφωσαν την εθνική γραμμή εκφράζουν την αντίθεσή τους στη συμφωνία και αναρωτήθηκε γιατί οι πρώην πρωθυπουργοί που δούλεψαν για το ζήτημα σιωπούν και δεν τοποθετούνται δημόσια.
Ο υπουργός επικρατείας εκτίμησε ότι «δημιουργούνται οι συνθήκες για ένα νέο πολιτικό δίπολο. Τις άκρες αυτού του δίπολου θα καταλαμβάνουν αφενός οι προοδευτικές δυνάμεις τις ελληνικής κοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, με συλλογικότητες της Αριστεράς, με Σοσιαλδημοκράτες και Σοσιαλιστές, με προοδευτικούς Δημοκράτες, με όλη την Αριστερά ακόμη και συντηρητικούς πολίτες που δεν μπορούν να ταυτιστούν πολιτικά με τις ακροδεξιές πολιτικές του χώρου πολιτικής τους προέλευσης. Στο άλλο άκρο θα υπάρχουν δυνάμεις της αντίδρασης με κορμό μια μεταλλαγμένη ΝΔ που θα διολισθαίνει όλο και περισσότερο προς τα άκρα».
Ο κ. Βερναρδάκης κατέληξε λέγοντας ότι «οι συνθήκες έχουν ωριμάσει για τη σύμπτυξη ενός προοδευτικού μετώπου και τα διακυβεύματα είναι καθαρά» και συμπλήρωσε «εμείς θα είμαστε με τη σωστή πλευρά της ιστορίας και γι' αυτό ζητούμε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση».