Ηταν πραγματικά το τρίτο μνημόνιο το βαρύτερο από όλα και ταυτόχρονα "αχρείαστο"; Πρόκειται για μύθο που διαψεύδεται απόλυτα από τους αριθμούς, τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, επιχειρώντας να ανασκευάσει τη "μυθολογία" που έχει αναπτυχθεί επί 8 χρόνια.
Μιλώντας χθες στο συνέδριο του Οικονομικού Ταχυδρόμου, ο πρώην πρωθυπουργός δεν περιορίστηκε στα θέματα της επικαιρότητας. Με αφορμή τις συζητήσεις που προκάλεσαν τα απομνημονεύματα της Άγκελα Μέρκελ, αναφέρθηκε στη μακρά και επίπονη διαπραγμάτευση με την τρόικα.
Τα περί “αχρείαστου και βαρύτερου μνημονίου” τα απέδωσε στην προπαγάνδα “ενός πολιτικού συστήματος που οδήγησε τη χώρα στην χρεοκοπία, επανήλθε και σήμερα κυβερνά”. Και πρόσθεσε δηκτικά: “τι δεν καταλαβαίνετε;”
Κατά τον κ. Τσίπρα, “η μυθολογία ότι το τρίτο μνημόνιο ήταν αχρείαστο και το βαρύτατο όλων” καταρρίπτεται από τα ίδια τα αποτελέσματα:
- “Τα δημοσιονομικά μέτρα του τρίτου μνημονίου ήταν 8,4 δισ. ευρώ, 6 δισ. από την πλευρά των εσόδων και 2,4 δισ. από την πλευρά των δαπανών. Ενώ το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο ήταν αθροιστικά 57 δισ. ευρώ. 33 δισ. από δαπάνες και 24 από έσοδα”, ανέφερε.
“Αν δεν υπήρχε η εμμονή και επιμονή από πλευράς ορισμένων δανειστών - όχι της κ. Μέρκελ - για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα”, είπε, αποκαλύπτοντας δύο περιστατικά σχετικά με την πρόθεση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να τορπιλίσει τις προσπάθειες εξεύρεσης λύσης και να εκδιώξει τη χώρα από την Ευρωζώνη.
Το πρώτο: Λίγο πριν μπει στην αίθουσα για την περίφημη 17ωρη διαπραγμάτευση, ο Αλ. Τσίπρας ενημερώθηκε τηλεφωνικά από τον Μπάρακ Ομπάμα ότι ο Σόιμπλε επέμεινε στην τιμωρητική λογική. "Με προειδοποίησε", είπε ο πρώην πρωθυπουργός, "να είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ, ο οποίος πρότεινε "να πάρουμε τον πλούτο της χώρας και να τον πάμε στο Λουξεμβούργο, σε ένα Ταμείο που θα το διαχειρίζονται ξένοι”.
Η απάντηση του πρώην πρωθυπουργού, όπως είπε, ήταν να υπάρχει ένα Ταμείο εντός Ελλάδας με ελληνική διαχείριση και τους διαχειριστές να τους ορίζει η κυβέρνηση.
Το δεύτερο: Ο Πολ Τόμσεν “επέμενε σε νέες, αχρείαστες, περικοπές των συντάξεων, υποεκτιμώντας τα μέτρα που εμείς προτείναμε”.
Όπως εξήγησε: “Εμείς λέγαμε ότι θα αποφέρουν 100 δισ, εκείνοι έλεγαν ότι θα αποφέρουν 50 δισ και ζητούσαν πρόσθετα μέτρα. Τελικά απέφεραν 150 δισ, κι έτσι δημιουργήθηκε το μαξιλάρι ασφαλείας”.