Κριτική στις απειλές που εκτόξευσε τις τελευταίες ημέρες εναντίον της Ελλάδας, η Αυστριακή υπουργός Εσωτερικών Γιοχάνα Μικλ-Λάιτνερ - του συγκυβερνώντος με τους Σοσιαλδημοκράτες, συντηρητικού Λαικού Κόμματος - για αποπομπή της Ελλάδας από τη Ζώνη Σένγκεν, ασκεί στο σημερινό κύριο άρθρο της με τίτλο "Σε αναζήτηση μαύρου πρόβατου", η αυστριακή εφημερίδα "Tiroler Tageszeitung".
"Η υπουργός Εσωτερικών δείχνει με το δάκτυλο εκείνους κάτω στο Αιγαίο λέγοντας πως η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να προστατέψει τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, αλλά τί πρέπει να κάνει η Αθήνα, να βυθίσει πλοία και να αφήσει να πνιγούν πρόσφυγες ", διερωτάται εισαγωγικά ο αρθρογράφος Μίχαελ Σπρένγκερ.
"Η υπουργός Εσωτερικών, του Λαϊκού Κόμματος, δεν ανήκει στους ήρεμους και συνετούς πολιτικούς και γνωρίζοντας τις επιδράσεις που έχουν τα λόγια της προτιμά τις απειλές παρά τα μέσα της διπλωματίας, γιατί ενδιαφέρεται περισσότερο για την κατάσταση στο Λαικό Κόμμα και λιγότερο για το μέλλον της Ευρώπης, γι αυτό και δείχνει με το δάκτυλο την Ελλάδα", επισημαίνει ο αρθρογράφος.
Στη συνέχεια παραθέτει τα ερωτήματα που έθεσε ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, σχολιάζοντας τις απειλές της Μικλ-Λάιτνερ, δηλαδή, ποια θα ήταν η άλλη περίπτωση, πως θα μπορούσε η Ελλάδα να ενεργήσει "λογικά", καθώς, όπως τόνισε ο ίδιος, "εάν θέλουμε να σταματήσουμε τους πρόσφυγες θα έπρεπε να διεξάγουμε πόλεμο εναντίον τους, θα έπρεπε να τους βομβαρδίσουμε, να βυθίσουμε τις βάρκες τους, να αφήσουμε ανθρώπους να πνιγούν", διότι δεν είναι δυνατή μια άλλη διασφάλιση θαλάσσιων συνόρων.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, η υπουργός Εσωτερικών δεν θέλει κάτι τέτοιο, αλλά ακολουθεί έναν άλλο δρόμο, έχοντας η ίδια την άποψη πως η προσπάθεια της Γερμανίας να υπάρξει ευρωπαική αλληλεγγύη με σεβασμό απέναντι στους πρόσφυγες έχει αποτύχει, όπως επίσης και ο δρόμος που ακολούθησε η Αυστρία, με τη Βιέννη να προσκολλάται από τους καλοκαιρινούς μήνες στην πολιτική του Βερολίνου.
Οπως σημειώνεται στο άρθρο, η υπουργός Εσωτερικών θέλει να οδηγήσει την Αυστρία πίσω στην πλειονότητα εκείνων των χωρών-μελών της ΕΕ, που επεδίωκαν από πάντοτε την ανάρρωσή τους σε εθνικό επίπεδο, κάτι με το οποίο σε κάθε περίπτωση έχει αποτύχει μακρόχρονα η προσπάθεια μιας κοινής ευρωπαικής προσφυγικής πολιτικής.
Οταν στο παρελθόν οι πρόσφυγες στην Λαμπεντούσα στην προσπάθειά τους να περάσουν τη Μεσόγειο πάλευαν για να σώσουν τη ζωή τους η Ευρώπη έστρεφε αλλού το βλέμμα της και όταν η Ιταλία, ενόψει των νεκρών στη θάλασσα, καλούσε δυνατά σε βοήθεια, κανείς δεν άκουγε τίποτε και όταν Γερμανία, Αυστρία και Σουηδία έφθασαν στα όρια τους με την υποδοχή εκείνων που ζητούσαν προστασία, οι ανατολικοευρωπαικές χώρες περιχαρακώνονταν, δηλώνοντας πως δεν είναι πρόβλημά τους,.
Το κύριο άρθρο της εφημερίδας καταλήγει με το συμπέρασμα πως, τώρα, μετά την πολιτική της αποστροφής του βλέμματος και της περιχαράκωσης, έρχεται το τρίτο βήμα αυτής της "ανίερης πολιτικής", με την αναζήτηση ενός "μαύρου πρόβατου", της Ελλάδας, της χώρας με τα πολλά νησιά, που κατηγορείται ως "απρόθυμη και ανίκανη να προστατεύσει τα εξωτερικά σύνορα όλων μας, μήπως όμως μιας Ευρώπης-μύθου;".