Η πρώτη δίκη για τα «κλεμμένα μωρά» άρχισε σήμερα στην Ισπανία, δεκαετίες αφότου ξέσπασε το σκάνδαλο αυτό με τα νεογέννητα που αξιωματούχοι έπαιρναν από τις «ακατάλληλες» μητέρες τους --συχνά κομμουνίστριες ή αριστερές-- για να τα εμπιστευθούν σε θετές οικογένειες υπό το καθεστώς του Φράνκο.
Ο Εντουάρντο Βέλα, 85 ετών, πρώην γυναικολόγος στην κλινική Σαν Ραμόν της Μαδρίτης, κατηγορείται από την Ινές Μαντριγκάλ, μια 49χρονη υπάλληλο των σιδηροδρόμων, ότι την χώρισε από τη βιολογική μητέρα της και πλαστογράφησε το πιστοποιητικό γέννησής της τον Ιούνιο του 1969.
Ο κατηγορούμενος έφθασε στο δικαστήριο της Μαδρίτης μέσα σε αυτοκίνητο με σκούρα τζάμια λίγο μετά τις 10:00 (τοπική ώρα, 11:00 ώρα Ελλάδας). Η ακροματική συνεδίαση άρχισε κεκλεισμένων των θυρών για να εξετασθεί αν η κατάσταση της υγείας του κατηγορουμένου επιτρέπει τη διεξαγωγή της δίκης του.
Ο γιατρός αυτός, ο οποίος είχε από καιρό καταγγελθεί από τον Τύπο και ενώσεις, είναι ο πρώτος που κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου χάρη στη μαρτυρία της μητέρας της Ινές Μαντριγκάλ, της Ινές Πέρεθ, η οποία έχει πλέον πεθάνει.
Αυτή η τελευταία, η οποία δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδί, αφηγήθηκε πως ο γιατρός Βέλα της είχε προτείνει να της δώσει ένα μωρό. Της είχε ζητήσει να προσποιηθεί πως ήταν έγκυος και μετά την είχε δηλώσει ως τη βιολογική μητέρα του νεογέννητου.
Ενώπιον του ανακριτή, ο γιατρός είχε παραδεχθεί το 2013 πως είχε υπογράψει «χωρίς να κοιτάξει» τον ιατρικό φάκελο που αναφέρει πως είχε παρευρεθεί στον τοκετό.
«Αναφέρομαι ως κόρη μιας γυναίκας στείρας που ουδέποτε τεκνοποίησε», συνοψίζει η Ινές Μαντριγκάλ.
«Ατιμωρησία»
Οι περιπτώσεις όπως αυτή μπορεί να ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες, σύμφωνα με τις ενώσεις που μάχονται για να πέσει φως σ' αυτό το λαθρεμπόριο που άρχισε υπό τη δικτατορία του Φρανσίσκο Φράνκο (1939-1975), συχνά με τη συνέργεια της Καθολικής εκκλησίας.
Τα παιδιά αποσπούνταν από τους γονείς τους μετά τον τοκετό, δηλώνονταν νεκρά χωρίς να δοθεί κάποια απόδειξη γι' αυτό στους γονείς τους και υιοθετούνταν από στείρα ζευγάρια, κατά προτίμηση προσκείμενα στο «εθνικο-Καθολικό» καθεστώς.
Μετά τον εμφύλιο πόλεμο (1936-1939), ο στόχος ήταν να τιμωρηθούν αντιπολιτευόμενες γυναίκες που κατηγορούνταν ότι μετέδιδαν το «κόκκινο γονίδιο» του μαρξισμού, υποστηρίζει η Σολεδάδ Λούκε, πρόεδρος της ένωσης «Όλα τα κλεμμένα παιδιά είναι και δικά μου παιδιά».
Έπειτα, από την δεκαετία του 1950 και μετά, έγιναν περισσότερο στόχοι τα παιδιά που γεννιούνταν εκτός γάμου ή σε φτωχές ή πολύ πολυμελείς οικογένειες.
Το λαθρεμπόριο αυτό συνεχίσθηκε στη δημοκρατία, τουλάχιστον μέχρι το 1987, για λόγους «σχεδόν καθαρά οικονομικούς», συνεχίζει η Λούκε.
Είναι η περίπτωση της 55χρονης Κάρμεν Λορέντε, η οποία ήρθε από τη Σεβίλλη για να διαδηλώσει μπροστά από το δικαστήριο μαζί με άλλα 50 άτομα με πλακάτ που ζητούσαν «Δικαιοσύνη!». Της πήραν το μωρό της το 1979.
«Δύο ημέρες μετά τη γέννηση, μου είπαν πως ήταν νεκρό, πως έπαθε ασφυξία μέσα στην κοιλιά μου, όμως το είχα ακούσει να κλαίει», αφηγήθηκε συγκινημένη στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Όμως παρά την έκταση του σκανδάλου, το οποίο καταγγέλθηκε για πρώτη φορά στον Τύπο το 1982, καμιά από τις περισσότερες από 2.000 προσφυγές που κατατέθηκαν, σύμφωνα με τις ενώσεις, δεν έφθασε στα δικαστήρια.
«Αυτό που ενώνει τις τρεις εποχές, είναι η λέξη ατιμωρησία», δηλώνει η Σολεδάδ Λούκε, η μήνυση της οποίας με στόχο να ξαναβρεί τον δίδυμο αδελφό της μπήκε στο αρχείο.
Το ίδιο φαινόμενο επαναλήφθηκε στην Αργεντινή στη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας που διήρκεσε από το 1976 μέχρι το 1983. Οι αρχές άρπαξαν περίπου 500 νεογέννητα από κρατούμενες και τα έδωσαν για υιοθεσία σε οικογένειες στρατιωτικών ή πολιτών που στήριζαν τη δικτατορία.
Δύο πρώην αρχηγοί της στρατιωτικής χούντας, ο Χόρχε Βιντέλα και ο Ρεϊνάλντο Μπινιόνε, καταδικάσθηκαν το 2012 γι' αυτές τις κλοπές παιδιών.
Ελπίδα και παραίτηση
«Είναι μια ημέρα πολύ σημαντική για όλους αυτούς που επλήγησαν και για όλες τις μητέρες», δήλωσε η Κάρμεν Λορέντε. «Διότι το γεγονός ότι ο κύριος αυτός κάθεται στο εδώλιο των κατηγορουμένων δημιουργεί ένα προηγούμενο. Ας γίνει το νήμα για να επιλυθούν οι άλλες περιπτώσεις. Ελπίζω ότι θα μάθουμε μια και καλή πού βρίσκονται τα παιδιά μας. Αυτός ο κύριος δεν θα πάει φυλακή, ας πει όμως όλα όσα ξέρει!».
Όμως έπειτα από τόσα χρόνια, η παραίτηση παραμονεύει τις οικογένειες. Με το πέρασμα του χρόνου οι πρωταγωνιστές πεθαίνουν, όπως η μοναχή Μαρία Γκόμεθ Βαλμπουένα, η οποία συχνά περιγράφεται ως η επικεφαλής του λαθρεμπορίου των μωρών στη Μαδρίτη και απεβίωσε πριν δικαστεί.
«Ο Βέλα ξέρει πολλά πράγματα, πολλά μυστικά», δήλωσε στους δημοσιογράφους η Ινές Μαντριγκάλ πριν από την έναρξη της δίκης. Όμως αμφιβάλλει ότι θα τα αποκαλύψει: «Κι η αδελφή Μαρία πήγε στον τάφο της με τεράστια μυστικά».
με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ