Με μία σειρά αποφάσεών του, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι είναι συνταγματική και νόμιμη η καθιέρωση των πληρωμών μέσω κάρτας (POS) για τους δικηγόρους, γιατρούς, βιοτέχνες, εμπόρους και ελευθέρους επαγγελματίες, κ.λπ.
Ειδικότερα, η 7μελής σύνθεση του Β΄ Τμήματος του ΣτΕ με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Μαίρη Σάρπ και εισηγητή τον επίσης αντιπρόεδρο Μιχάλη Πικραμένο, με τις υπ΄ αριθμ. 2457-2462/2018 αποφάσεις της ομόφωνα απέρριψε ως αβάσιμους και απαράδεκτους όλους τους ισχυρισμούς των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών, Σερρών και Δράμας, του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπόρων Ελλάδος (ΓΣΕΒΕΕ) και 19 ακόμη δικηγόρων.
Οι δικηγόροι και τα υπόλοιπα συνδικάτα, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, ζητούσαν να ακυρωθεί το άρθρο 65 του νόμου 4446/2016 (μέτρα προώθησης των ηλεκτρονικών συναλλαγών και καταπολέμησης της απόκρυψης εσόδων) που επιβάλουν την καθιέρωση των πληρωμών μέσω κάρτας (POS), αλλά και οι υπουργικές αποφάσεις που προέβλεψαν τις ρυθμίσεις για τις πληρωμές μέσω POS, σε όσους ασκούν τα επαγγέλματα του δικηγόρου, γιατρού, κ.λπ. Υποστήριζαν ότι το επίμαχο νομοθετικό πλαίσιο είναι αντισυνταγματικό, αντίθετο στο ευρωπαϊκό και ελληνικό δίκαιο, αλλά και παράνομο.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας σημειώνουν ότι οι διατάξεις του νόμου 4446/2016 τέθηκαν για την πάταξη της φοροδιαφυγής και την αύξηση των δημοσιονομικών.
Παράλληλα, κρίθηκε ότι η καθιέρωση των πληρωμών μέσω POS δεν είναι αντίθετη σε καμία συνταγματική διάταξη, ενώ είναι σύμφωνη με τα άρθρα 101-102 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), αλλά και δεν παραβιάζει το δικηγορικό και ιατρικό απόρρητο.
Επίσης, στις αποφάσεις του ΣτΕ, αναφέρεται ότι το άρθρο 5 του Συντάγματος κατοχυρώνει την προσωπική και οικονομική ελευθερία ως ατομικό δικαίωμα. Στην ελευθερία όμως αυτή, ο νόμος μπορεί να επιβάλλει περιορισμούς για λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος, προσθέτουν οι σύμβουλοι Επικρατείας.
Συγκεκριμένα, οι δικηγόροι υποστήριζαν μεταξύ των άλλων, ότι δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του νόμου 4446/2016, γιατί οι εντολείς τους δεν είναι καταναλωτές κατά την έννοια του ευρωπαϊκού δικαίου και του νόμου 2251/1994, αλλά ούτε οι δικηγόροι διαθέτουν «κατάστημα» ή «ταμείο» για την αναγραφή των πληροφοριών που προβλέπει το άρθρο 66 του νόμου 4446/2016. Οι σύμβουλοι Επικρατείας απέρριψαν τους ισχυρισμούς αυτούς των δικηγόρων, ως αβάσιμους.