Η εργασία είναι στις μέρες μας μία περίπλοκη και συχνά δύσκολη και αγχωτική κατάσταση. Συνήθως, αυτή καθαυτή η δουλειά που κάνουμε –π.χ καθισμένοι στο γραφείο μας- είναι το εύκολο μέρος της εργασίας μας. Το κομμάτι που έχει να κάνει με τη συνεργασία με τους άλλους ανθρώπους του εργασιακού μας περιβάλλοντος είναι... άλλη ιστορία. Μπορεί να αναλογιζόμαστε μόνοι μας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, ωστόσο πάντα η γνώμη ενός άλλου μπορεί να μας δώσει μία οπτική που ίσως δε θα βλέπαμε διαφορετικά. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε φίλους και ανθρώπους εμπιστοσύνης, μαζί με τους οποίους μπορούμε να εξετάζουμε και να διαχειριζόμαστε τα θέματα που προκύπτουν στη δουλειά ή κατά την αναζήτηση εργασίας.
Αυτοί είναι οι πέντε άνθρωποι που όλοι μας χρειαζόμαστε στο πλευρό μας:
Ο μη-επικριτικός ακροατής
Όταν έχουμε ανάγκη μία διέξοδο, χρειαζόμαστε έναν άνθρωπο που μπορεί να ακούει χωρίς να κρίνει, με ενσυναίσθηση. Δεν έχει σημασία εάν η άποψή μας είναι σωστή ή λανθασμένη. Ο μη επικριτικός ακροατής φίλος είναι εκεί για να ακούσει προσεκτικά και να μας υπενθυμίσει ότι τα συναισθήματα και οι απόψεις μας είναι σημαντικά. Ο άνθρωπος αυτός μπορεί να είναι ο καλύτερος μας φίλος, ένας συγκάτοικος, ο γονιός, ο αγαπημένος ή η αγαπημένη μας ή οποιοσδήποτε άνθρωπος με αγνές προθέσεις και υπομονή. Είναι ανάγκη να έχουμε έναν τέτοιο άνθρωπο στο πλευρό μας, αλλά καλό θα είναι να φροντίσουμε να μην βασιζόμαστε μόνο σε αυτόν τον άνθρωπο, καθώς επίσης και να μπορεί και αυτός ο άνθρωπος να βασιστεί κατά τον ίδιο τρόπο σε εμάς.
Ο ωμά ειλικρινής σύμβουλος
Στην άλλη πλευρά του φάσματος βρίσκεται ένας εξίσου σημαντικός τύπος ανθρώπου, ο ωμά ειλικρινής σύμβουλος. Μπορεί να είναι ένας από τους γονείς σου, κάποιο από τα αδέρφια σου ή οποιοσδήποτε άνθρωπος με τον οποίο υπάρχει αρκετή αμοιβαία εμπιστοσύνη για να μπορεί να σου σερβίρει τη βάναυση αλήθεια και εσύ να μπορείς να τη δεχθείς.
Για παράδειγμα, μπορεί να πιστεύεις ότι δεν αμοίβεσαι επαρκώς στη δουλειά σου, διότι έχεις Master και δέχθηκες να προσληφθείς με μειωμένο μισθό για να πάρεις τη θέση. Ο ωμά ειλικρινής σύμβουλός σου μπορεί να σου πει ότι βρίσκεσαι ακόμα στο χαμηλότερο επίπεδο της καμπύλης μάθησης στην εργασία σου και δεν έχεις παράξει ακόμα κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα για τον εργοδότη σου –άρα γιατί να ζητήσεις αύξηση;
Συχνά μπορεί να παρατηρήσεις ότι το σημείο ισορροπίας σου και κίνησής προς τα εμπρός βρίσκεται ανάμεσα στη συμβουλή του μη επικριτικού ακροατή σου και την άποψη του ωμά ειλικρινή συμβούλου σου.
Ο μέντορας
Συχνά ο μέντορας είναι κάποιος μεγαλύτερός σου –δε χρειάζεται όμως να είναι μεγαλύτερος, αρκεί να γνωρίζει περισσότερα από εσένα για τη ζωή και τον εργασιακό κόσμο.
Ορίστε μία συζήτηση ανάμεσα στη Μαρία και τον μέντορά της, το Γιάννη:
Μ: Σκέφτομαι να ξεκινήσω μεταπτυχιακό.
Γ: Τι είδους πρόγραμμα;
Μ: Δεν ξέρω.
Γ: Δεν ξέρεις; Γιατί ενδιαφέρεσαι να ξεκινήσεις μεταπτυχιακό, αφού δεν έχεις κάποιο συγκεκριμένο ενδιαφέρον;
Μ: Γιατί με ένα μεταπτυχιακό θα έχω καλύτερα διαπιστευτήρια.
Γ: Για ποιό πράγμα; Το μεταπτυχιακό είναι κάτι που παρέχει εξειδίκευση. Πολλά πανεπιστήμια που προσφέρουν μεταπτυχιακά προγράμματα, ζητούν να τους πεις τί είδους δουλειά σκοπεύεις να κάνεις όταν αποφοιτήσεις από το πρόγραμμα, ίσως ακόμα και που στοχεύεις να εργαστείς, πριν σε δεχθούν.
Μ: Γιατί το κάνουν αυτό;
Γ: Διότι ουσιαστικά «πωλούν» προσλήψεις σε καλές θέσεις και φροντίζουν να κρατούν το επίπεδό τους ψηλά όσο αφορά την επαγγελματική σταδιοδρομία των αποφοίτων τους. Πρέπει να τοποθετούν τους αποφοίτουες τους σε καλές θέσεις εργασίας, προκειμένου και άλλοι να προτιμήσουν τα προγράμματά τους τον επόμενο χρόνο. Έτσι, εάν ξεκινήσεις ένα μεταπτυχιακό, ξέροντας τι θέλεις να κάνεις με αυτό, είναι ευκολότερο να σε βοηθήσουν να βρεις μία καλή θέση. Εάν δεν έχεις ιδέα τί θέλεις να κάνεις, αυτό εγείρει το εύλογο ερώτημα «γιατί υποβάλλεις αίτηση για μεταπτυχιακό;». Είναι εκπαιδευτικό ίδρυμα, όχι κρυψώνα για λίγο ακόμα από την ενήλικη ζωή.
Μ: Έχει νόημα αυτό που λες. Ίσως πρέπει να σκεφτώ περισσότερο τους στόχους μου, πριν αρχίσω να ψάχνω για μεταπτυχιακό πρόγραμμα.
Γ: Αυτό θα σου πρότεινα κι εγώ.
Ο «προπονητής»
Ο προπονητής είναι ένα άτομο που σου θέτει προκλήσεις. Συχνά οι φίλοι μας δεν το κάνουν αυτό, αλλά εάν μπορείς να βρεις έναν φίλο ή συγγενή που σε προκαλεί και σε εμπνέει να δοκιμάσεις νέα πράγματα, τότε θα είσαι σε πολύ καλή φόρμα. Μπορεί να κάνεις κι εσύ το ίδιο για φίλους σου. Για να «προπονείς» κάποιον δε χρειάζεται να είσαι ειδήμων σε κάθε συγκεκριμένο θέμα. Πρέπει να μπορείς να ακούς προσεκτικά και να φροντίζεις να μάθεις περισσότερα για το τί σκέφτεται και αισθάνεται ο φίλος σου. Μπορείς τότε να του προτείνεις πράγματα να δοκιμάσει, να συλλογιστεί ή να μάθει περισσότερα για κάτι.
Ο «προπονητής» είναι καλός ακροατής, αλλά ο ρόλος του δεν είναι να σου λέει «έλα, έλα, ησύχασε καλό μου, ακούγεται φρικτό ολο αυτό που περνάς». Ο προπονητής φίλος θέλει να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τα εμπόδιά σου, όχι απλώς να συμπάσχει μαζί σου στο πόσο δύσκολα είναι αυτά.
Ο εκτός εργασίας φίλος
Πολλοί άνθρωποι περνούν όλο τους το χρόνο με άτομα που κάνουν την ίδια δουλειά, εργάζονται στον ίδιο κλάδο ή ακόμα και στην ίδια εταιρία. Αυτό δεν είναι καλό. Χρειάζεσαι τουλάχιστον έναν φίλο που δεν θα σε αφήνει να μιλάς όλη την ώρα για τη δουλειά όταν είστε μαζί και ο οποίος θα σε κάνει να ξεχνάς το εργασιακό σου περιβάλλον ή τα προβλήματά σου στην αναζήτηση εργασίας για λίγο.
Δε μπορείς να λύσεις πάντα όλα τα προβλήματα που έχεις μέσα στο κεφάλι σου. Ο εκτός εργασίας φίλος θα σε παρακινήσει να πάτε έξω για μια βόλτα όταν το χρειάζεσαι περισσότερο, θυμίζοντάς σου έτσι ότι η ζωή συνεχίζεται είτε τα πιο δύσκολα εργασιακά μας προβλήματα λύνονται άμεσα, είτε όχι.