Νέα δεδομένα στους συσχετισμούς στρατιωτικής ισχύος δημιουργεί η δοκιμαστική εκτόξευση πυραύλου «μικρού« βεληνεκούς TAYFUN από την Τουρκία, που όπως ισχυρίζονται στην Άγκυρα είναι ικανός να πλήξει κάθε σημείο του ελληνικού χώρου.
Η κίνηση αυτή θυμίζει την περίπτωση κατασκευής των τουρκικών uav και UCAV (φέρουν όπλα). Στην αρχή χλευάστηκε από πολλούς στην Ελλάδα, με το κλασσικό «έλα μωρέ τουρκικά είναι». Ομως έκριναν την έκβαση πολλών μαχών στη Λιβύη, στο Ναγκορνο Καραμπάχ, στην Αιθιοπία, στη Συρία, στο Ιράκ και εντός του τουρκικού εδάφους έναντι των Κούρδων.
Οι πύραυλοι αυτοί είναι σε αρχικό στάδιο, συνέχεια άλλων πυραυλικών συστημάτων που έχει κατασκευάσει η Τουρκία. Στο άμεσο μέλλον θα αποτελούν σίγουρη απειλή για τον ελλαδικό χώρο.
Όμως αξίζει να σταθούμε σε δύο σημεία:
1. Ότι η Τουρκία συνεχίζει την κατασκευή οπλικών συστημάτων και προσπαθεί να απαγκιστρωθεί από την συμπαραγωγή με χώρες της Δύσης, από τις οποίες έχει ήδη λάβει τεχνογνωσία.
2. Το τεράστιο πεδίο συνεργασίας με την Ουκρανία που αφειδώς προμηθεύει την Τουρκία τεχνογνωσία κατασκευής κινητήρων για κάθε τύπο οπλικού συστήματος (πυραύλους, άρματα, οχήματα, drones, μέχρι αεροσκάφη) που αλλάζει την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο και γενικότερα στην ανατολική Μεσόγειο.
Μπορεί αυτή τη στιγμή η Τουρκία να μην είναι ικανή να προκαλέσει αυτό που η ίδια προσπαθεί να πείσει την ελληνική και τη διεθνή κοινή γνώμη - ότι δηλαδή είναι σε θέση να καταλάβει ελληνικά εδάφη. Ομως στο άμεσο μέλλον θα διαθέτει εγχώριας κατασκευής σύγχρονα συστήματα, τα οποία θα της δίνουν τη δυνατότητα να κάνει περισσότερα.
Και παράλληλα με την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος της, έχει ακόμη δυνάμεις στη Λιβύη και στην Αλβανία, γεγονός που της δίνει άλλες δυνατότητες για να προωθήσει τις διεκδικήσεις της έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου.